türkiye ekonomisinde sıradanlaşmaya başlayan durumdur. çıkacak şimdi bazıları '' birey olamamışsındır,eziksin '' gibi şeyler söyleyecek. ayrı eve çıkınca adam oldum sananlar dolu ortalık.

-asgari ücret 11.500 iken bir arkadaşıma izmir'den 1+1 ev bakındık. 3 arkadaş tüm internet sitelerini,emlakçıları talan ettik. izmir'de buca ilçesinin allahın siktir ettiği yerinde bile 9.000 tl'ydi kiralar. amk kaldı geriye 2.500. nerede bunun faturası,yemesi içmesi,diğer giderler ?

velasıl bir yerde okumuştum şöyle diyordu;

-aile evinde yaşamak bedava gibi görünebilir lakin bedelini mental sağlınızla ödersiniz..

doğru bir cümle ama yapacak birşey yok.
amerikalı ailelerde college için para biriktirmek vardır çünkü üniversiteye gitmezse ev tutması imkansızdır ve başlarına kalır.

türkiyede ise düğünlerde akrabalar altın beyaz eşya falan alır. 1 ay sonra kredi kartına geçilir 3 ay sonra annesinin evine gitmeler çocukların rezil olması vs.
Bizde evlenmeden ayrı eve çıkılmaz.
sorumlulukları olan, bir bakıma ailesiyle evli olan insandır.

otuza merdiven dayayan yirmilerin son iki-üç yılı olan yaşlarda bir depresiflik ve bıkkınlık çöküyor insana. sanki hiçbir şey yapamamışsın da bundan sonra yapamayışınla yüzleşerek yaşayacakmışsın gibi bir şey. bir kriz veya ikinci ergenlik... insan hayatında birden fazla kez ergenliğe giriyor bence bu yaş aralığı da ikincisi.
işin özü bu yaşta olup aile evinde olan insanlar biraz yorgun biraz tutuklu çıtırdan da buruktur.
oğlum çok zevkli lan. kıskanmayın.
Bizim örf adetlerimizde kişi evlenince yada farklı bir ilde işi olunca evden çıkar. Neden böyle gereksiz başlık açılıp farklı bir durummuş gibi algı yapılıyor anlamadım. Ahh özenti gençlik..
Karakterle alakalı olarak benim için O kadar zor ki aileyle yaşamak. Özel alana önem vermek, yalnızlığı sevmek, tahammülsüz biri olmak ve evde kedi sınırlamasına karşıysanız aileyle yaşamak çok çok zor. Bir de iş gereği genelde evdeyseniz allahım yarabbim sabırlar...
Allahım en kısa sürede bana öyle bir maddi güç ver ki tek başıma ayrı eve çıkayım.
Benimdir.

Bizde evlenmeden ayri eve çıkmak yok.

Evli olarak Çıkan da bir süre sonra aileye maddi açıdan muhtaç oluyor zaten. Swh..

Mental açıdan zorluğu var. Bir süre sonra salla gitsin moduna geçiyon zaten.

Allah uzun ömürler versin tabi ama ölümlü dünyada anne baba ölümsüz degil sonuçta. Onlar gidince ev falan sana kalıyor. Önemli olan oraya kadar gelebilmekte.

Swh...
Bakmakla yükümlü olduğu bir aile Ferdi yoksa ezikodur net.
Başlığı, derdimi kimselere diyemiyorum olarak değiştirir misiniz? Tşk.
'Evlilik ne zaman?' sorusundan bıkmış insandır. işsiz olması muhtemeldir. Gelen misafirler tarafından kendisine iğrenerek bakılır, kendi oğullarının başarısızlıklarına karşı, örnek olarak gösterilen insandır.
25 cok. universite ile beraber aileden ayrilip eve ya da yurda cikmadiysaniz vah vah.
sizden ne koy olur ne kasaba.
evlenmeden ayrı eve çıkmak yok muhabbetini anlamadım..

siz serf veya pleb misiniz abi? eli ekmek tutan ne isterse yapar..
25 yaşıma gelince mecbur kalmaktan korktuğum tek şey.
Arada özlemiyor değilim bu durumu. Maddi manevi avantajı çok fazla. Yalnız yaşamak da güzel ama keşke ailemden bu kadar uzakta olmasaydım.

Aynı şehirde olupta yalnız yaşamak çok daha güzel olabilirdi.
Benim. Lise biter bitmez koşarak uzaklaştığım eve tam 8 sene sonra tıpış tıpış kendi ayaklarımla döndüm. O zamanlar çok enerjiktim sanırım hayattan umudum vardı. Şu an ne istesem yapmaya imkanım var aslında. Baskı da değil, para da değil mesele. Ama enerjim yok. Öyle bir boşluk. Öyle bir memnuniyetsizlik.. aileyle de mutlu değilim ama alıp başımı gidecek kadar da enerjim yok.. yalnız yaşasamda mutlu olmam ben biliyorum * o yüzden öylesine yaşamaya devam ediyorum..
bunu heran hepimiz yaşayabiliriz olası bir durumdur.
Bu yaşımda işsiz bir öğrenci ve bekar olduğum için ailemle yaşıyorum. Rahat bir durum, yemeğim yapılıyor, hesap kitap yapmama gerek yok ama bazı sorunlar var tabi.
bu ekonomide bu enflasyon ortamında en doğrusu yapan insandır. Bu insanları sakın ayıplamayın geçti o devir. 1+1 aparta rezidansa 30.000 tl ödemeyi göze alan varsa çıksın.
Yasamak isterdim ama evden de istenmiyoz amk.. persona non grata.
35’e kadar filan yaşıyorlar.Hatta şu koşullarda 40’ı bulabilir.
23 yaşındayım ve ailemle yaşamıyorum. Zira 22 yaşında yolları ayırdık zaten mecburen.

Ailemle yaşamayı istediğim konular gerçekten var. Her şeyi tek başına halletmeye çalışmak ben de tükenmişlik yarattı. Ailemle sık sık görüşebileceğim bir mesafede olsaydım, bu kadar çok bunalmazdım.

Ama ailemle yaşamadığıma memnun olduğum konular var tabii. Şehir dışına gezmeye gidecek olduğumda, gideceğim zaman telefonla haber veriyorum sadece. Ailemle yaşasam, gitmem sorun olmazdı ancak sürekli hesap vermek zorunda kalırdım. Hesap vermeden yaşamak güzel hani.