metal ile rock arasındaki farklar

rahatlıkla anlaşılamayan farklardır. bu iki ana türün arsındaki farklar şu şu şu diye genel olarak ayıramayız. o yüzden rock ve metali alt türlerine böldüğümüzde ortaya çıkan tabloyu esas alarak bir takım yorumlar yapabiliriz.

evet, rock da metal de kendi altında dallara ayrılır. bu açıdan metalin alt kollarına indikçe daha agresif ve sert türevleriyle karşılaşırız. rock'ın alt dallarına baktığımızda ise sound ve sertlik olarak fazla uç noktalarda olmadığını söyleyebiliriz.

metal, sert veya yumuşak formda olabilir elektrik iletir, rock ise daha kalıplı, daha durağan bir yapıdadır. *

metalde* yapılan müzik sözlere göre daha baskındır daha önce çıkar, rockta iste sözler daha baskındır yani bir "metal gurubundan birini söyle" dendiğinde akla önce gitarist, baterist fln gelir, ama "rock grubundan birini söyle" dendiğinde önce akla volkalist gelir*. tek başına metal albüm yapan görülmez metalcilerin hepsi grup olarak albüm çıkarırlar ama tek başına rock albüm çıkaranlar çoktur.

rock erotik film ise metal porno filmdir.

metal yapan vokallerin genelde sesleri kalındır. (bkz: james hetfield).rock vokallerinin sesi incedir tizdir hoştur. (bkz: freddie mercury)

rock'un* doğuşunda dünyanın durumunu eleştirme, somut şeylere karşı gelme ve protestlik vardır. metal müzik'de ise soyut şeylere olan tepki ve depresiflik vardır. rock ilk olarak ingiltere'deki işçi sınıfının çocuklarının kapitalist patronlara olan tepkisi şeklinde ortaya çıkmıştır. metal müziğin doğuşunda ise müziği oluşturanların kendi içlerinde yaşadıkları bunalımlar ve depresyonlar hakimdir.

metal evin sert abisidir, rock ise sakin çocuğudur, ama onu da kızdırmayın küfür eder.

Metal zaten rock müziğinin genişlemiş bir türü olduğundan, aşırı farklılıklar yoktur. Ama tabiki de metal müzik daha hızlı, serttir.

rock ihtiyar delikanlıdır, metal ise ergen genç.

rock ölümsüzdür, metal ise fani.

(rock ölmez, metal ölmeye mahkumdur)

edit: metal, rock olmasaydı olmazdı.yani rock metalin babasıdır. girdiğiniz entrylerden ortaya çıkan şey, sanki metal olmasa rock olmazmış gibi bir şeyler olmuş.

edit 2: nedir lan metal 2 senelik akım.*

Rock müzik kapitalizmin matrix'i, metal müzik ise rock müziğin matrix'idir.

rockcılar fender gibson kullanır metalciler jackson esp schecter.
rockcılar tek cross 2 tom ile yetinebilirken metalciler çift kross çok tom çok zil kullanırlar.

birini kopuklar dinler, diğerini daha da kopuklar dinler.

metal beynin her noktasını itinayla s.ker, rock sadece kafa s.ker.

rock müzikte brutal vokal pek kullanılmaz. metalde ise damardan girer. metal müzikte kadın solist ender bulunur, lakin elinizi sallasanız kadın rockçuya çarpabilirsiniz.

rock düşünmenizi, metal hissetmenizi sağlar.

rock kenardan, metal ise bodozlamadan dalar.

muhallebiyle sütlaç arasındaki farktır.ikiside sütten yapılır ama tatları farklarıdır.

rock çilingir sofrasıdır, metal sek rakı..belki yumruk mezesiyle

Heavy Metal daha bir baba'dır. Hatta en baba müziktir. Şahsen en çok doom , brutal , melankolik , atmosferik şeyler dinlemeyi severim. Rock ise böyle günlük hayatta arkadaşlarınızla dinleyebileceğiniz tür olsa da. Metal öyle değildir. Mutlaka sağlam bir atmosferde ve o duyguyla dinlemek gerekir.

Rock daha hafif öğeler bulundurur , aşk , ayrılık , siyaset gibi konuları ele alırken metal müziğe baktığımızda ölüm , sonraki dünya ve insanın karanlık yönlerini ele aldığını görürüz.

Ayrıca Metal müziği herkes anlayamaz. Anlamıyorsa Emre Aydın dinlesin.

rock burundan, metal damardan alınır.

metalde rocktan daha çok cross kullanılır,black metal gruplarının çoğu double cross kullanır.

"Rock hiçbir zaman sadece bir müzik olmadı. Heavy metal ve blues, hard rock, new wawe ve diğerleri öncelikli olarak biçim ve türler olabilir, ancak rock'ın kategorileri olarak bütünlüğe bir ekleme değildirler.

Rock bir harekettir, bir yaşam biçimidir, bir kültürdür ve belki de bir ideolojidir.
Bu bir gelenek, bazı yönlerden bir folklor, çoğu yönden bir inanç sistemi.

Ve bugünkü bütün rock varlığını tarihten küçük bir pencereye borçludur: iki yıl, üçten fazla değil,
Amerikan popüler kültürünün iskeleti çöküp yeniden örüldüğünde yeni bir çağ başladı."

(David N Townsend - Changing the World: Rock 'n' Roll Culture and Ideology)

(1970-1980)

Bu dönemde rock n roll biraz daha sertleşip hard rock ve de heavy metal olarak devam ederken, bir diğer yanda glam rock belirir. Glam rock müzisyenleri sahnede duruşlarıyla ön plana çıkarlar. Sözler vurucu olmaktan çıkar, kişisel sorunları dile getirmeye başlar.

Amerika'da disko müziği, ingiltere'de glam rock patlarken büyük festivaller ve kapsamlı turneler düzenlenir. Özellikle AC DC, Rainbow, Def Leppard, Black Sabbath ve Judas Priest bu dönemlerde parlayan topluluklar olur. David Bowie ve Marc Balon, glam rock bayrağını taşırken, Genesis progressive rock tarzında şarkılara imza atar. Bir de nam-ı diğer Patron, Bruce Springsteen bu dönemde ismini duyurur.

punk rock'ın en önemli isimlerinden biri olan Iggy Pop ve grubu The Stooges sahne şovlarıyla yıllardır kendilerinden söz ettirirler. 70'ler Iggy Pop için de epeyce parlaktır.

Hippi kültüründen oldukça uzaklaşan rock biraz daha mistik konulara yönelir. Bugün dinlediğimiz pek çok heavy metal grubu bu dönemde süper starlar diye anılan Pink Floyd, Jethro Tull ve Black Sabbath'ın izinden gitmektedirler.

Punk'ta insanları hayran bırakan sololar yoktur. Bugüne dek yazılmış hemen her rock tarihçesinde punk adına rastlarsınız. Bazen rock tarihçesi olmaktan çıkar bu yazılar punk'tan, grunge denilen ve de önderleri Kurt Cobain önderliğindeki Nirvana olan modern rock'a atlanır.

Oysa rock'n'roll doğuşu itibariyle boş vermişliği, özentisizliği, sorumsuzluğu, yiğip içip sevişmeyi, sıkıştığında da kendi canına kıymayı önermez. Aksine direnmeyi, hakkın olanı almayı öğütler. Ama kitle büyüdükçe, her sürüye bir çoban gerekeceğinden olsa gerek, pazarlanır gruplar.

70'ler sonrasında da heavy metal dönemi başlar...

(1980-1990)

1960'lı yıllarda tohumları serpilen heavy metal, 1980 sonrasında patlamıştır. Pek çok heavy, thrash grubu bu dönemde doğarken death metal de temellerini bu dönemde atar. Black Sabbath, Judas Priest, Iron Maiden isimleri heavy metal adına en büyük topluluklarken power-heavy metal arasındaki Manowar grubu da yine bu dönemde patlar.

1980'ler ve 1990'lar thrash metal adına da en parlak dönemdir. Heavy metal'in daha teknik ve de daha hızlı olan thrash metal en çok söylemleriyle fanları etrafına toplar. Sisteme olan tepkisini açık seçik dile getirir.

Thrash gruplarının bazıları satanist söylemler edinseler de amaçlarının şeytana tapmak olmadığı bellidir.

Pantera, Megadeth, Metallica, Artillery, Sodom, Slayer, Kreator, Overkill, Accept grupları dönemin en büyükleridir.

Parlayan ve de her grubun kendine özgü söylemiyle şekillenen thrash metalin yanı sıra King Diamond, Savatage, Running Wild, Saxon, Testament, Helloween varlıklarını devam ettiren birbirinden güzel albümlere imza atarak bizleri sevindiren gruplardır.

Rock'n'roll-heavy metal arasındaki topluluk WaSP yine bu dönemlerde parlayan ve günümüze değin gelebilen bir gruptur.

Death metal temellerinin atıldığı ve bu tarz adına en büyük grupların da varlıklarını göstermesi yine bu döneme rastlar. Bu kısımdaki yazıların tamamı Atilla Çelik'in yayımlanmış biyografilerinden oluşuyor.

1980'ler ve de sonrası için bilinmesi gereken bir şey varsa heavy metal, thrash metal ve de death metal bu dönemlere aittir. Ve bence rock'n'roll ilk defa bu dönemde gerçekten cesur olmuştur.Savaşlara, beyin yıkayan TV programlarına, insanları makineleştirenlere seslerini yükseltmişlerdir...

rock sert, metal daha sert demektir.

rock evrenseldir, metal özneldir. rock babaysa, metalde kızıdır.

rock pantolon üzerinden sürttürmekse, metal çıkarmadan beş posta gitmektir...