anne olmak

nasıl bir şey olduğunu bilemiyorum elbette. yaşamadan bilinmez sadece uzaktan görüp hayran olabiliyorum.
misal dün trene muhteşem bir anne bindi. ben okuyordum. pusetteki 4 yaşlarındaki bir çocuğun çığlıklarıyla irkildim. bu arada çocuğun kutsal annesi çocuğu uslu durmazsa (mısır şuruplu hazır) meyve suyu ve mısır cipsi vermemekle tehdit etti. bunun üzerine çocuk sustu. ortalığı kesif bir monosodyum glutamat kokusu kapladı. çocuk obeziteden kansere pek çok hastalığa neden olduğu bilinen abur cubura yumulmuştu. saat 20:00 civarları yani yemek saatiydi. hakikaten çok kutsal ve mübarek anneler var.

Çikolata yiyor ve ellerini perdeye sürüyor. Siz sadece gülüyorsunuz.

Oyuncaklarını camdan , balkondan atıyor.
En sevdiğiniz fotoğrafınızı parçalıyor.
Televizyona kumandayla vurup ekranın anasını ağlatıyor
Çamaşır makinesine makarna, patates, soğan gibi mutfak dolabında kolayca bulabildiği ne varsa dolduruyor
Bulaşık makinesine çıkıyor
Koltuk tepelerinde geziyor
Tam evi yeni süpürmüşsünuzdur elinde 1 tam ekmekle odaya koşup, hızlı hızlı ekmegi parçalayıp yerlere atıyor ve siz
Gülüyorsunuz.

Yıllar geçmiş sözlük ben anne oldum şimdi buraya yazdıklarıma bakıyorumda hepsi ne kadar boşmuş anne olmak anlatılamaz.

Yıllar geçmiş sözlük ben anne oldum şimdi buraya yazdıklarıma bakıyorumda hepsi ne kadar boşmuş anne olmak anlatılamaz.

Deli olmaktır.

Bu devirde çocuk yapmayı bir yana koy, uykusuzluk, endişe, panik atak... Ne ararsan.

Düşün ki 3 buçuk kilo, kıyma gibi bir şey. Ufacık. Sana muhtaç... Ağlıyor sürekli.

Neden ağlar bebek?
- altı temiz.
- karnı tok.
- uykusu yok.

Neden ağlıyor peki bu çocuk?

Hemen başlar yorumlar:

- emiyor mu?
- sütün mü yetmiyor?
- ayağında mı sallasan?
- hasta mı acaba?
- aç bu çocuk, aç.

Bi durun allah aşkına, sanki 100 tane doğurduk. Zaten olayın paniği var, bir de bu çokbilmişlerin yorumları...

Anne olmak, başlarda günü kurtarmak, idare etmek, çok şükür bugün duş alabildim demek.

2 sene sonra anne olmak, sevilmek, sevmek. Her ne olursa, iyi ki demek.

5 sene sonra anne olmak, takıları paylaşmak, eleştirilmek, ufak ufak arkadaş olmak...

Sonrasını tecrübe edemedim henüz ama anne olmak, yaşadığım her zorluğun her zerresine değdi. Ve kimse kusura bakmasın ama annelik evlilikteki en güzel şeydi.

görsel

Anne olmak da bunu gerektirir zaten. Bu bir lütuf değildir. Içten gelen , her anne icinnormal olan bir davranıştır. Candan ötedir evlat.

https://biacaip.com/wp-co...ra-degisen-hayatlar-9.jpg

Dünyadaki eşi benzeri olmayan enn güzel şey. Rabbim isteyen herkese nasip etsin bu güzel duyguyu.

sizinkiler böyle düşünmemiş ama sen böyle devam et.

Gençlik döneminde özendiğim ve gelecek plânlarımda muhakkak yeri olan, yirmili yaşlarda "evlen" baskısına rağmen arama mesafe koyduğum, otuzlu yaşlarda da mücbir sebeplerle tamamen vazgeçtiğim aile içi departmanların eeeen zor pozisyonu. Yaş 37 oluyor doğurmak için doğurmak, baskı yüzünden evlenmek bana göre değil. Anarşizm hücrelerimde lanet olsun bro.

Başıma gelen en ilginç, en zor, en güzel şey. Bunu başkası yazsa eskiden gülerdim muhtemelen, "başına gelen en ilginç şey analıksa yazık dostum çünkü binlerce yıldır kadınlar bunu yaşıyor, çok da muazzam bir şey değil!" derdim ama öyle değil. Yılamazsın, yenilemezsin, yorulamazsın. Yanında hep güçlü, hep sağlam durman gereken biri oluyor hayatında. Mesela çok üzüleceğin bir şey olsa, sevdigin birini kaybetsen mesela onun yanında dövüne dövüne ağlayamazsın. Ya da biriyle tartışsan bile sesini yükseltmemelisin çünkü korkar. Hayata daha bir sıkı tutunma nedeni. Kök salmak gibi.

Bedeninl(d)e bir varlığı büyütmek mucizevi bir şey. Tüm canlılar için her dakika milyonlarcası da meydana gelse hepsi ayrı ayrı bir mucize bence. Umarım bir gün nasip olur isteyen herkese.

Dünyanın en büyük Sorumluluğunu sırtlanmak demek. Bu nedenle onlara çok fazla saygı duymaktayım.

isterseniz kariyerin en tepesinde olun bir anne iseniz eğer başka hiçbir şeyin sorumluluğu bebeğinizin sorumluluğu kadar üzerinizde etkili olamıyor.

bu sorumluluktan imtina eden kadınlar da yok değil . Hattı zatında Onlara da saygı duyuyorum.

Henüz tatmadığım duygu.

Ancak 2 aylık hamileliğimin bana kattığı şeyi soracak olursanız, karşıdan karşıya geçerken Bana bir şey olur diye değil de, bebeğimi kaybederim diye korkuyorum. Hiç olmadığı kadar koruyorum kendimi.
Aslında bebeğimi.

Buraya anne olduktan sonra da edit yapabilirim inşallah.

Anne olmak kendinden vazgeçmek artık onun için yada onlar için yaşamaktır. Hayatın anlamını bulmasıdır.

öpücükle yaraları iyileştirme yeteneğine sahip olabilmek.

Anne olmayanların hakkında yorum yapmaması gereken duygu.
Çünkü kimse tatmadan nasıl bir şey olduğunu asla bilemez.

Doğuran herkes annelik yapamıyor evet katılıyorum fakat Henüz çocuğu olmamış kadınların "ya ne var ya amma abartıyorsunuz hayvanlar da doğuruyor yeaaa" tarzı yorumları bende kürekle ağza vurma isteği uyandırıyor, net.

Bugün tam 9 haftalık olduğunu öğrendim.

Sanki Kinder sürpriz'den çıkabilecek boyutta bir bebekcik.
Bebek görüntüsü verilmiş ufacık bir şey.

Hareket etmeye başlamış, gösterdi doktor. Mucize gibi gerçekten.

allah hayalini kurduğu herkese nasip etsin.

Trollük yaptığını sanan bazı andavalların diline dolayamayacağı kadar kutsaldır.

neymiş 35 yaşında kadın doğurduğu çocuğa babannelik edermiş bak bak. bunları anaları 40 yaşında doğurmadıysa ben de bir şey bilmiyorum.

Şunu görüp de ağlamayacak insan, insan değildir.

görsel

görsel

Biri gelip duvarlarına oyun hamuru yapıştırıp üzerine oynar göz koyacak deseler bir tarafımla gülerdim sanırım. Ancak tüm duvarlar bu şekilde. Mücadeleyi bıraktım. Nasıl mutlu oluyorsa öyle yapsın. Bir gün evi boyatırız ne olacak havasındayım.

(bkz: swh)