anne olmak

anne olmanın içgüdüsel olduğu varsayılırken, babalığın olmanın sonradan öğrenilen bir davranış bütünü olduğu söylenir. eğer babalık da içgüdüsel olsaymış, anne ile pek çok kez çatışmaya gireceği teorisi üzerinde durulur.

kanından canından bir varlığı koşulsuz sevip, bağlanmaktır. aynı zamanda bir insanın büyümesine şahitlik ederek insan olmaya daha çok yaklaşmaktır. karşılıksız emektir, sabırdır. bu yüzden anneler daha olgun ve bağışlayıcıdır.

taşımak ayrı zor.
doğurmak ayrı zor.
beslemek büyütmek ayrı zor.
tüm bunları severek ve samimice yapabilen yegane zenginliğimiz.
onunlayken yorulan, o yokken nefes alamamaktir.

Bir zerre alıp bir hayat veren kadının büyüklüğünün göstergesidir maddesel kanıtıdır.(anne ol(a)mayan insanlar da vardır üzülmesinler) onların üzülmeleri de aslında bu olayın büyüklüğünü gösterir. (bkz: acı ama gerçek)

görsel

Anneliği bilmiyorum ama teyze olunca böyle bi hava geliyor insana, ben doğurmadım ama ablamın diye dolaştırası geliyor insanın yeğenini.

Tabakta bıraktığın yemeği, yemeye başladığın zaman anne olmuşsundur.

özveri gerektirir.

http://www.milliyet.com.t...a&utm_content=2489583
http://www.milliyet.com.t...a&utm_content=2484431
http://www.hurriyet.com.t...m_campaign=gundem_xmlfeed

33 yaşında bi teyzem var 13 yaşında kızı var aralarındaki anne kız ilişkisine hayranım.
Kız 5 yaşından beri sürekli annesiyle kavga yapıyor teyzemde ablası gibi duruyo çocuk herkesi seviyo teyzeme garezi var teyzemde çocuğa pislik çocuk salak çocuk uğraşamam senle git başımdan yaa rahat bırak beni diyip duruyo çocuk kendi kendine büyüdü aq ahahaha.

Kesin ben de böyle bi anne olucam.

Şu dünyada istediğim yegane şey, ama maalesef ki bunu gerçekleştirmeye cinsiyetim el vermiyor.

zor bi şey. yani düşünsene komşu çocuğu sevmek gibi değildir herhalde. al ben sevdim bunu şimdi de geri veriyorum diyemezsin. ağlasa senin derdin ne evladım diyemezsin, desen de cevap veremez doğal olarak. tatlışlar ama yiyip yiyip s..ıyorlar afedersiniz.

zor iş.

üzerinize aldığınız büyük sorumlulukla, 'özgürlüğünüzü' kaybettiğiniz anın başlangıcıdır.

buna rağmen verdiği mutluluğun tarifi yoktur.

Belli bir zaman sonra kızların istediği kutsal mercii. Tabi her kadının hakkı. Şapka çıkarıyorum. Her kadın tatmali.

Yakında erişeceğim, 6 ay kadar yakında.

çok güzel bir histir. yaşamadan bilemezsiniz. ben de bilmiyorum zaten erkeğim.

isteyenlere helal olsun. Ben daha kendimi toparlayamıyorum.

Ne kadar zor olduğunu yalnızca anneler anlar. Bebeğim sabah 9 a kadar uyumuyor günlerdir. Sabah uyuyoruz.

Gece altını açtığımda bir kaka yaptı koltuktan yerdeki halıya kadar sıçradı.varın siz düşünün.

Evdeki işlerimi yetiştiremiyorun. Yemek yapmak lazım , temizlik yapmam lazım. Bana çok az zaman veriyor. Daha 22 günlük. Bir süre sonra düzene girecekmişiz. Umuyorum. Sağlıklı olsun da.

Sürekli emziriyorum. Yemeklerim yarıda kalıyor. Kan ter içindeyim. Elimde tapır sulukla geziyorum. Her yerim pişik oldu: Emzirirken boynumu ve dirsegimi kapatmaktan.

Her şey bir yana Anne olmak çok güzel. Bu entryi tuvalette yazıyorum. Bebekler dünyanın en güzel varlıkları. Eve neşe getiriyorlar. Beni bu kadar zorlayan başka bir canlıya tahammül edemezdim ama mesele "o" olduğu zaman işler değişiyor. Her gün büyüdüğünü görmek ve bunun sizin sütünüz sayesinde olması tarifsiz... iyi ki anneyim.
Çok seviyorum oğlumu . Onsuz kalmayı düşünemem bile. Aklımı kaçırırım.
Annemi çok iyi anlıyorum .
Haberleri izlerken hep ağlıyorum. Eskisinden çok fazla üzülüyorum artık. Bir can'ın kıymetini öyle iyi anladım ki.

Anne olmak nasıl bir duygu olduğunu bilmiyorum ama mükemmel bi annem var. Herkesin annesi kendisine melektir. Çok kutsal bir meslek. Çocuğun taşıyıcısı oluyor maması oluyor arkadaşı oluyor koruyucusu eğitmeni eli kolu herseyi oluyor yeri geliyor babası oluyo. Anneler iyiki var

Kızımın her resmine konu olmak, giydiğim her kıyafeti büyüdüğünde ona vermeye dair söz vermek(hatta tüm takılar dahil), onun en sevdiği arkadaşı olmak ve en güzeli büyüdüğünde meslek olarak anne olacağını söylemesi ömrümün en güzel anlarıdır bir anne olarak...

sadece üremek, çoğalmak değildir. küçücük, dünyadan habersiz bir varlığın "insan" olabilmesi için verilen fiziksel ve ruhsal bir mücadeledir. emektir, sabırdır. ayrıca bir insanın büyümesine, büyürken yaşadığı sancılara, çelişkilere şahitlik etmek çok öğreticidir. bu yüzden anneler bilgedir.

Her sağlıklı kadın, anne olabilir lakin mesele anne olmak kavramından ziyade, annelik vasfına ne kadar haiz olunduğudur.
Her anne kutsal değildir, her anne, saçını süpürge etmez, her anne evladına siper olmaz, her anne tüm benliğiyle emek vermez.
Annelik, salt doğurma eylemini gerçekleştiren kadına verilen bir ünvan olmasaydı keşke!
Annelik başka, bambaşka bişey çünkü!

Baba olmak daha zevklidir hatta çocuğu direk 2 yaşında yapabiliyorsak tadından yenmez.

Sadece çektikleri acı için bile tapılası saygı duyulası Kadınlar. Emekleri sonsuz hakları ödenmez. Ama Evlatları için yapabilecekleri en büyük iyilik, onları bağımsız ve kişilik sahibi birer birey olarak yetiştirmek olan varlık; ama kendi duygusal doyumları için evlatlarının duygularını sömürmemeliler çünkü sonra, başına gelen her zorlukta ailelerine koşan alacakları en ciddi kararları onların onayı olmadan alamayan büyük çocuklar oluyor.
Toplumun övündüğü o hastalıklı duygusal yapısı, prenses kızlar, oğluşlar özgürleşememiş, ne istediğini bilmeyen çocuklar olarak büyüyor.
o çocuklar tedavi olmadıkça da çocuk kalmaya mahkum maalesef.
mutlu olmak isteyen mutsuz ve yetişkin çocukların ruhları özgürleşmedikçe mutlu olamazlar.
bugün annelerin tekelinde işleyen kölelik yarın eşlerin tekelinde işler ve siz hep köle kalırsınız.

isterseniz annenize sorun.

Her kadının altından kalkamayacağı durumdur.

Anne olmak için heveslenmeden önce etraflıca düşünmek en mantıklısıdır. Ağladığında öf diyecekseniz, saatlerce tv ekranına bakmasından rahatsız olmayacaksanız, size bir şey söylediğinde telefondaki kişiyi bekletemeyecekseniz, eline tablet/bilgisayar verip ne yaptığını yalnızca internet geçmişinden öğrenecekseniz ve gerçekten önceliğiniz çocuğunuz olmayacaksa, anne olmaya hazır olmadığınızı kabul etmelisiniz.

Doğurmakla olunmaz. Sırf sizi doğurduğu için saygı bekleyemez. insan yetiştirmek basit bir iş değildir. Her doğurana anne dediğimiz için toplum bu halde.