Börek, döner, 4 kaşık makarna yedim. Zayıflıyorum yine de. Ehehe.

Buradan kimseyle tanış olmazsanız istediğinizi anlatırsınız. Misal ben çok rahatım. Ailenizden değilse Kimseyle samimi olmayın hiçbir zaman. insanlar gerçekten çok dedikoducu ve kötü niyetli.

iki doktor istismar etmiş 9 yaşında bir kız çocuğunu. Dayanamıyorum artık gördüğüm haberlere. insanların çoğu sapıkmış gibi gelmeye başladı. Midem bulanıyor. Kıyamet kopsun diyorum kopmuyor.

Çorba yedim. Diyetteyim ühü.

Annemde beyin tümöründen şüphelenmiş doktor. Gözünün renkli kısmında beyaz bir leke var ve sürekli büyüyor. Tedavisi yok. Sağ gözü hiç görmüyor artık. Umarım beyinle ilgili bir şey değildir. işin kötüsü Annemin her gün başı ağrıyor ve midesi bulanıyor. Aklım anneciğimde.

Çoğunun Türkiye adında bir ülkeden haberi bile yok.

Yine sallandım çok hafif.

Deprem esnasında yolun ortasında donup kalmama vesile olan hastalık. iyi bir şey miydi kötü müydü bilmiyorum? Sanki zaman durdu. Gösteri için toplanan kalabalık, koşuşturan insanlar, bayılanlar, ağlayanlar. Ama ben donup kaldım. Annem aradı izmir'de yaşıyor. Onlarda eş zamanlı sallanmışlar. "Kızım biz hala sallanıyoruz dedi sesi çok telaşlıydı ben ise çok sakindim. içimden tabiat anayı kucaklıyordum sevgiyle. bize neler yapabileceğini bir kez daha yüzümüze çarpmış gibiydi. Çok karışık duygular hissediyorum Deprem anında. O insanların halini görünce toplum tarafından bizim "hasta" olarak lanse edilmemiz büyük bir haksızlık gibi geldi.

Oğlumun 23 Nisan gösterisi iptal oldu deprem nedeniyle. Bir görseniz çocuklar çok kötü oldu. Hem depremden etkilendiler hem bayramları mahvoldu. Rabbim beterinden korusun tüm çocukları.

Bugün deprem esnasında tüm sınıf çığlık çığlığa ağlarken bir tek benim oğlum sakin sakin duruyormuş ayakta.o kadar tatbikat yapmışlar çök kapan tutun falan yapmamışlar. Sınıf annelerinden biri bayılmış çocuklar daha çok korkmuş.
Oğlumun aslında depremden etkilendiğini ama belli etmediğini söyledim. Bana gelip "benim için depremden etkilendi demişsin hayırdır kardeş?" Dedi. Nasıl bir çocuk olmuş vay arkadaş.

(bkz: swh)

Eşim deprem olunca dışarı kaçma taraftarı ben ise evde kalma taraftarıyım. Zihnimde sokakta yıkılan binaları canlandırıyorum da her yeri toz bulutu kaplıyor önümü göremiyorum ve binalar yıkılmaya devam ediyor. Kaldıki korkunç bir kalabalık var bizim ilçede. Depremde bir şey olmazsa Sokakta her şey olabilir. Ne yapacağım ki zaten 100 yıl mı yaşayacağım? "Coğrafya kaderdir" deyip geçiyorum. Bir yerde okumuştum istatistiksel olarak Türkiye'de altı ayda bir 6'nın üzerinde deprem oluyormuş. Depremden kaçış yok. Ancak önlem alabiliriz. Şu an tek korkum enkaz altında kalmak. Olası büyük depremde kötü insanların depremzedelere neler yapabileceğini düşünmek bile istemiyorum.
Umarım bu depremden daha büyük bir deprem olmaz. Bugün hayatım boyunca hissettiğim en büyük depremi yaşadım sanırım. Gerçekten korkunçtu.

Adam hep diyor. Doğruyu da söylüyor ama gidemiyoruz.

Oğlumun 23 Nisan gösterisi için okuldaydık. Deprem başladığında kaldırımdaydık eşimle yolun ortasında kalakaldım. Dengemi zor sağladım. Eşim oğlumu sınıftan almak için okula koşturmuştu. Bayılanlar, çığlık atanlar kıyamet mi kopacak dedim. Deprem bitmek bilmedi.

Bu sabah oğlumun balığı ölmüştü. Hayvan hissetti mi acaba?

Oğlumun gösterisi var yarın. Şalvar giyecek, yerim.

O ağaçlardan bir tanesi kadar dünyaya faydası olmayan gençler.

Hala yıkıyoruz masa örtülerini. Kabus gibi. Ütülüyoruz bir de. Masa örtüsü kullanmayan bir çok sınıf var ama bizede böyle bir öğretmen denk geldi.

Bencede çekilelim. Galatasaray her sene şampiyon olsun. Kimse bu neden böyle diye sorgulamasın. Yeter bu kadar saçmalık.

Altından hiç anlamadığım için çok fazla bir şey istemiştim. Hoca bozulmuştu baya nikahta. Şu an ne istediğimi hatırlamıyorum bile. Sanki alacağım da ondan mı istedim. illa mehir belirleyeceksin dediler.

Bugün yaklaşık bir saat kayınpederimle konuştum. Konuşmak hiçbir şeyi çözmeyecek biliyorum ama içimdeki her şeyi döktüm. Kayınvalidem evden giderse bizim perişan olacağımızı düşünüyor. Dün 7 yaşındaki oğluma bile sürekli "seninle de görüşeceğiz" deyip durdu. Kayınpederim kendi derdine düşmüş "bana kimse bakmaz" dedi. "Evet, baba doğru diyorsun sana kimse bakmaz" dedim. Bundan sonra kimsenin şımarıklığına katlanma niyetimiz yok eşimle. Bir karar veriyorlarsa bize güvenerek vermesinler. Yakın bir zamanda hayatımızda çok köklü bir değişiklik olabilir. Kayınvalidem and içmiş kimseye huzur verme niyeti yok. Keşke bir an evvel gitse böyle strestli hayat. Onu hiçbir zaman iyi hatırlamayacağım.

Bir yakınımız biraz akilsiz bir adam. Saçma sapan bir suç işlemiş bir yerde hapse attılar şimdi. Çok yatmayacakmış ama on beş yaşındaki oğlunu oto tamirciye çırak olarak vermişler mecburiyetten. Çocukta biraz özel bir çocuk okuyamadı o yüzden. 3 kardeşler bir De yeni bir bebek doğdu. O kadar üzüldüm ki çocukları için. Bugünlerde neden hep kötü şeyler duyuyorum bilmiyorum. Dünya bu kadar kötü bir yer miydi?