bugün

80'li yıllarda doğan çocukların hayatlarında pek vukuat* olmayan veletlerinin ölümle ilk kez burun buruna geliş sebebi, yenilir mi içilir mi henüz kestirilememiş garip ürün.
içinden sırf a harfi cıksın diye peşpeşe içilen, (ki kendisi bir kamış vasıtasıyla çekilirdi) daha sonra öksürüklere boğularak anneden azar işitme nedenidir. unutulmazdır o ayrı.
90lar ve 2000ler bebelerinin mahrum kaldığı şey. aman zaten eksik kalsın bunlar.
kendini pokemon sanıp camdan atıyorsa leblebi tozunuda kokoin sanıp burnuna çeker geberir gider sonra manşetler filan olan bizim leblebiciye olur.**
anadoluda kavut denilen dondurma gofretine benzer ambalajla satılan çocukluğumuzun eğlence ve tüketim maddesidir.
ilkokulda o seviyeye uygun bir bilmece vardı leblebi tozu hakkında, utanarak yazıyorum:

-çorumlular niye leblebi yedikten sonra su içer?
+neden?
-osurunca tozutmasın diye
*
nohut unu.
okul önlerinde eskiden satılan lezzetli toz.
toz şekerle karıştırıp yemesi daha lezzetliydi.
uzun arayışlar sonunda çapa tıp fakültesi karşısında bir sokakta rastladım.abi adam kuruyemişçi ve kiloyla satıyor! aldım aile boyu eve bir girdim meğer ne meraklısı varmış bütün gece yedik yedik yedik. normalde bende leblebiyi alıp ezmesini biliyorum ama olmuyor.
Yeme esnasında "yusuf" denirse soluk borusunu tıkayarak ölüme yol açabilecek ezilmiş dövülerek toz şekline getirilmiş leblebi şeysi.
insanın genzini tıkamaktan nasıl bir zevk aldığını anlamaya yarayan meret.
okuldan tenefüs aralarında bakkala kaçıp paket paket alınan, on dakikalık tenefüste boğulana kadar öksüre öksüre yenen, önlükteki toz izleriyle anımsanan, yıllar sonra yendiğinde de içte gülme isteği uyandıran süper lezzet.
yedikten sonra üstüne su içilmezse sıradaki yellenmenin * biraz tozlu olacağının söylentisi dolaşan yiyecek. * *
evde annenin terliği, okulda öğretmenin tebeşirleriyle haşır neşir olunan ve alev alatlı'nın deyimiyle yaşlı teyzelerin "oğlum bana bir ekmek alıver" diyerekten bakkala gönderiverdikleri, yaşlı amcaların yanlarından geçerken sigaraların saklandığı ve "haram helal ver allah'ım, çoluk çocuk yer allah'ım" yakarışının tövbe estağfurullah'la püskürtüldüğü zamanlarda babadan alınan 2500 lira ile gidilen bakkalda endorfin hormonu patlamasına sebep olan araçtır..
gıdığa kaçar.
başlığa ilk baktığımda lezbiyen topu diye okudum. *
çok eski bir dost ...
--spoiler--
leblebi.
gayet kendi halinde, yer yer sari, yer yer tuzlu. oyle kucuk seffaf posette falan hicbir anlam ifade etmeyen, sessiz sakin bi yiyecek. grimsi bi kese kagidinda olsa, belki evet. artik o da yok be. be?
ya da hersey artik biraz boyle. biraz daha anlamsiz. mesela hersey birlesik mi yaziliyodu yoksa ayri mi, her gun biraz daha anlamsiz gelmekte.
evet, leblebinin anlam tasidigi gunlerdi onlar, leblebi deyince gozleri parlayan cocuklar vardi. o cocuklar leblebinin seklini bilmezlerdi. okulun cikisina gelirdi her gun o biyikli amca, o mucizevi tozu satardi kucuk beyaz kaplar icinde. cunku eskiden biraz daha mucizeviydi hersey.belki de her sey.
o cocuklara bi simit ve bi meyve suyu alacak kadar harclik verilirdi her gun. ama o leblebi tozu oyle sevilirdi ki, bazen meyve suyu, bazen de simit alinmazdi. zil calsin, okul bitsin, kosup leblebi tozu aliyim derdi o cocuklar. siraya gecerlerdi, sira gelince hala leblebi tozu varsa ne buyuk mutluluk.. sonra servise falan kosup gururla yerlerdi onu. soluk borusuna kacti mi bozuntuya vermeden oksurulurdu. iste oyle gunlerdi onlar.
simdi o cocuklar buyudu, buyuyunce mi ogrendiler leblebinin bi sekli oldugunu, yoksa leblebinin bi sekli oldugunu ogrenince mi buyuyuverdiler birden, bilinmiyor.
simdi her dogan cocuk biraz daha eksik buyuyecek hissi uyandiriyor bende.
sansliyim diyorum.
sahi,var mi hala o biyikli amcalardan?
--spoiler--

http://alkislarlayasiyoru.../icerik/2193/leblebi-tozu
1990'dan önce doğmuş herkes için unutulmayan yenirken boğulma tehlikesi geçirebileceğiniz yiyecek.

Ölüm ile yaşam arasındaki tat.
yerken boğulma tehlikesi geçirdiğimiz ama çocukken neden bilinmez bir türlü vazgeçemediğimiz, tek bağımlılığımız.
(bkz: seksenlerde cocuk olmak)
(bkz: yussupff yusupfpff)
boğazında kalmasıyla öksürmekten sıçırttıracak olan madde.*
çocukluğun unutulmaz tatlarından bir tanesidir.
sponsoru en zor bulunabilecek ürün ..
anadolu daki deyimle (bkz: gavut) (bkz: kavut)
annemin böyle şeylere çok kızdığı üründür. leblebi tozu yiyeceksem alır leblebiyi yerim derdi. ama o baska biseydi. bugunku cocuklarin evde yapilan meyveli yogurdu istemeyip danino yedigi gibi.
yerken konuştuğunuz anda ortalık toz duman olur birden. şekerle karıştırıldığında da çok güzeldir ayrıca.