albert camus

başkaldıran insan kitabının yazarıdır.

düşüş diye bir kitabını okumuştum bu yazarın.hayal kırıklığına uğradım.
"yaşama umutsuzluğu yoksa yaşama aşkı da yoktur",
"hatırlamak icin yavaslar, unutmak icin hızlanırız",
"hayat bir şey değildir. itinayla yaşayınız." ,
"insanin her gun yaptigi en onemli sey, o gun intihar etmemi$ olmasidir"
bunlar gibi daha pek çok sözün sahibi olmasına karsı kitabını oldukça sıkıcı bulduğum yazar.

''bu gün annem öldü. veya dün tam hatırlayamıyorum.'' diye başlayan akıl almaz hikayenin sahibi.

mevzu bahis kitabın orjinal adı killing an arab dır. annesinin ölümüne üzülmeyen, gözüne güneş girdi diye bir insanı öldürendir. dünyanın saçmalığı üzerine kuruludur hayat felsefesi (bkz: nihilizm). insanı alır götürür, her cümlesinde dakikalarca düşündürür bu adam.

sartre dan etkilenmiş olup nihilizm konusunda sartre ile zıtlaştığı durumlarda söz konusudur. futbolla da ilgilenmiştir. iyi bir kalecidir zamanında camus.

ölüm üzerine söylemleri aşmıştır. veba adlı eseri de yabancı kadar meşhurdur.

fransızların deyim yerindeyse halk kahramanıdır.

bir trafik kazasında hayatını kaybetmiştir.

(bkz: albert camus ve varoluşçuluk) *

"başkaldıran insan " isimli çok başarılı deneme sahibi.

profesyonel kalecilik yapmıştır,
trafik kazasıyla hayatını kaybetmiştir.
hayatı biraz sorgulamaya başladıysanız "Düşüş" ü okunmalıdır.

(bkz: le mythe de sisyphe)

komünizmin insan beynine hitap eden bir politika olduğunu savunmuş ve her fırsatta idam cezasını kaldıramayacak bir devrim için ölmeye değmeyeceğini vurgulamıştır.

"başkaldıran insan" adlı inceleme kitabı halen bazı üyeler tarafından roman olarak okunan yazar. mutlu ölüm adlı kitabının ana karakterine işlettiği cinayeti kendisinin de işlemiş olabileceğine dair iddialar vardır. zira (yanılmıyorsam karakterin adı buydu) Mersault'un yaşamında Camus'nünkine benzer birçok nokta vardır.

1946 yılında combat gazetesi için kaleme aldığı "ne kurban ne cellat" adlı denemesinin basında; '17. yüzyıl matematiğin, 18. yüzyıl doğa bilimlerinin, 19. yüzyıl biyolojinin çağıydı. 20. yüzyıl ise korkunun çağı oldu.' diyen yazardır. korku, tek başına ele alındığında bir bilim değilse de bir teknik olduğunu söylemiş. bunun gerekçelerini acıklandığı franz kafkanın dava adlı romanının önsözü en az dava kadar çarpıcıdır.