bugün

sentenced hüzündür sentenced aşktır sentenced ayrılıktır sentenced umuttur sentenced herşeydir ville laihiala nın sesi başka kaç grupta vardır böyle hırıltılı ve duygulu ses nerde vardır insanı içine çekip depresyona sokacak kadar iyi müzik yapan kaç grup vardır sorarım size sentenced ı dinlemeyenler ne kadar büyük bi eksiklik olduğunu dinleyince anlayacaklardır...
(bkz: ever frost)
ilk kurulduğu yıllarda death metal yapan, daha sonra dünyanın en mükemmel sesli vokalisti ville laihialanın gruba katılmasıyla melankolik metal yapmaya başlayan efsane grup.
geçtiğimiz ilkbaharda son albümleri the funeral albumu yayınlayıp ardından dağılarak iyi bok yemişlerdir.
"the cold white light" albümü ve albümdeki şarkılar arasında "cross my hearthand hope the die" ile "excise me while i kill myself" şarkıları dinlenmeye değer grup. taklitçi- özenti bir grup değil, sözler, melodiler, ses gayet başarılı. dinlenebilirliği çok yüksek.
muzikleri bir harikadır fakat albumler gelip gectikce rifflerinin ve davul ritimlerinin pek bir farkı olmadıgı acıkca gorulur gene de pek severim finli abileri...
death metal yaparak muzige baslayan, sonradan melodiklesen ve vokalisti degisen, dagilma sebeplerini ise surekli olumden ve ihtihardan bahsediyoruz ama biz intihar etmiyoruz bu yuzden muzigimizin gercekciligi dusuyor olarak aciklamislardir. ilginc tabi.
black,death,gothic,doom metal ne ararsanız bulabileceğiniz bir grup.
noose
broken
no one there
end of road
yuzyilin en iyi albumlerinden biri olan crimsondan sonra bile buna guvenerek kalite dusurmeyen finli grup. boyle parlak muzisyenlere her daim bir seyler batar ve dagilirlar (bkz: gnr)..teenage rock elestirileri bile yapildi bu gruba ama en iyi cevabi sarkilariyla verdiler.dagilmadan once bir kez bile izlemek nasip olmadi ya ona uzulurum..
The Funeral Album ile giden grup.
house of the rising sun'ı en iyi coverlayan gruptur.
taklitci ozenti bir grup olmaması takdir edilebilir fakat surekli* aynı ritm aynı riff nereye kadar.****

edit:heavy metal*son album de eskiden oldugu gibi death yapabiliyoruz havasında bir parca yazılmıs ama uzulerek soyluyorum ki boş çıkmıstır.
albümleri;
1) (bkz: Shadows Of The Past) (1991)
2) (bkz: North From Here) (1993)
3) (bkz: The Trooper) (1993)
4) (bkz: Amok) (1995)
5) (bkz: Love And Death) (1995)
6) (bkz: Down) (1996)
7) (bkz: Greatest Kills) (1997)
8) (bkz: Frozen) (1998)
9) (bkz: Crimson) (2000)
10) (bkz: The Cold White Light) (2002))
11) (bkz: The Funeral Album) (2005)
kanımca en iyi albümü the cold white light. heleki bu albümdeki cross my heart and hope to die aika multaa muistot no one there yok mu hepsinin yeri ayrı benim için. keşke dağılmasalardı dediğim nadir gruplardan. frozen albümündeki mourn adlı enstrumantel parça gözlerden kaçmışta olsa harika bir parçadır. dinleyindir.
(bkz: mourn)
profesyonellikte aşmış grup. elemanlar aralarındaki büyük anlaşmazlıklara ragmen bir son album yapıp ki bu funeral album dur dagılma kararı almıslardır. bu albumun ilk hiti ever-frost un klibinde ise sentenced in 20 sene sonra bugunkü elemanlarıyla alakasız bir hal alcagına grubun dagıtılmasının tercih edildiği izlenimi verilmiştir.
1989 da kurulan, finlandiyalı heavy metal grubu. tarzları daha çok; melodic death metal dir. fena coverlara imza atmışlardır, özellikle; the trooper* ve white wedding* şiddetle tavsiye edilir. vokalin ve müziğin hızının şahane olduğu bu grup; maalesef ki 2005 yılında dağılmıştır...*

grup elemanları:

ville laihiala: vokal
miika tenkula: gitar
sami lopakka: gitar
sami kukkohovi: bas
vesa ranta: davul
yaptığı creep cover ı da cok başarılı olmuş dediğimiz,bağrımıza bastığımız grup
çok dengesizce müzik yapan bir grup..kimi zamam ağlatıyor* kimi zaman neşelendiriyor***..ama bunların hepsini hakkını vererek yapan grup..
melodik muzigin vatanı olan finlandiyadan bize seslenen grup. frozen albumu mutlaka alınıp dinlenmelidir. duygusal ve muzikal ortaya karısık sunun grup.
her modda dinlenebilecek grup.
tarihinde asla black metal icra etmeyen, black metalin yanından geçmeyen gruptur.
an itibariyle crimson albümünü sabahtan beri tekrar tekrar dinlediğim gruptur...
tekrar bir araya gelseler kızılamayacak nadir gruplardan. son konser kaydı buried alive tam bir duygu selidir. bir daha asla birleşmeyeceklerinin de acı bir habercisidir.
ilk çıktığı yıllarda him çakması olmayan, eşşekler gibi death metal yapan gruptur.
hatta şöyle söyleyeyim, him bu grubun çakması olabilmek için neler vermezdi...
ville laihiala'nın gruba girmesiyle beraber sound vokalin etrafında yapılanmaya başlamış ve death metalden uzaklaşmaya başlamıştır. ve down albümünden sonraki frozen'da bu denge tam olarak oturmuştur. hemen arkadan gelen crimson albümünde mükemmel soundu yakalamıştır, the cold white light ile kendine yakışır bir iş yapmış ve funeral albümüyle de, olabilecek en iyi şekilde kariyerini bitirmiştir.

"fallen apart, still not done, forever one..."
(bkz: sentenciado a quererte)