bugün

1 yılda ortalama kaç yaş alıyosunuz? Ben bu yıl 3 yaş almışımdır.. hele 2021 de öldüm sanmıştım, şimdiden bildiriyorum ölmemişim.. Ama 2019 da hiç yaş almadım mesela. Kimisi çok aldı..
Böyle eğitim sisteminin taaaa amına koyayım.
Ben 8 yaşındayken ayakkabı boyacılığı yapardım.
Kazandığım tüm parayı atari salonunda yerdim.
Mavi 250 bin liraya ayakkabı boyardım. Atari salonunda 3 jeton 250 bin liraydı. Bir ayakkabı boyar, sonra gidip üç jeton street Fighter oynar, gelir bir ayakkabı daha boyardım.
Sonra mahallenin boyacı çocukları toplanıp atar yaptı bana.
Burası bizim mahallemiz, burda biz boya yaparız, burda boya yapamazsın diye.
Sikerler amına koyim, yer mi anadolu çocuğu?
Siktirin lan dedim, herkesin müşterisi kendine.
7 kişiydi ibneler, hepsi kardeş, unutmam.
ikisini üçünü altıma aldım ama, en küçüğü benim kadar, dövdüler tabi.
Limon sattım sonra, pazarın limoncusu bana seni işe almam dedi, zorladım, önlüğü taktı önüme, öğlenden akşama kadar bir sürü limon sattım.
Küçüğüm ya hani, teyzeler gelip benden alıyordu limonu. Akşam eve giderken ustam, cengizdi adı unutmam, sağdan bir kilo elma, soldan bir demet marul, cebime de beş milyon para gönderdi beni eve.
Elimde dolu pazar poşetleriyle eve geldiğimde, annemin gözleri yaşarmıştı. Nereden buldun bunları dedi? Çalıştım dedim, limoncunun yanında.
Gözleri yaşardı kadının.
Bu arada benim anam da babam da okumuş insanlar, ikisi de devlet memuru. Paraya ihtiyacımız yok yani.
Ama ben küçüklükten beri ekonomik özgürlüğümü ilan etmek istiyordum.
iki tane üniversite okudum ben, muğla'da turizm ve seyehat işletmeciliği okudum mesela.
Liseden üniversiteye giderken, kelime ingilizce bilmiyordum, böyle eğitim sistemininin taaa amına koyayım. Kaydolmaya gidince ingilizce hazırlık bilmeyenlere zorunlu dediler. Sike sike hazırlık okuduk. Sonra baktım ben bu işte yol alacağım muğla da yazları küçük ingiltere, yazları orda kalmaya başladım.
Bizim ali abi vardı, kulakları çınlasın, ali kıyıdan, bar işletiyordu, gittim ona, dedim ki abi bedavaya çalışayım, sadece ingilizcemi geliştirmek için, beni turistlere gönder, merhaba deyip sohbet edeyim, para istemem.
Kabul etti, yol paramı verdi, sigara aldı, karnımı doyurdu, harçlık da verdi. Sağolsun.
Öyle öyle çözdüm ingilizceyi.
iki ay sonra Everton taraftarlarıyla David Moyes'un geleceğini konuşur olduk.

Yabancı dilim sayesinde, 10 seneye yakındır ihracatçıyım. 15 seneden fazladır da ekmek yiyorum. Bu süre zarfında ev araba sahibi oldum.
Artı bir de yoldaşım var, adı mustafa kemal, 4 yaşında. Baba oldum yani.

Bugün benim yanıma mühendis veriyorlar, herif mekatronik mühendisiyim diye geziyor, yüzde hesabı yapamıyor. Sonra bir de diyor ki, ben mühendisim abi, koli taşımam, sevkiyat kontrol etmem. Başkası etsin, oturur burdan emir veririm.

Lan at kafası sen önce bi yaptığın işi öğren.
Hani matematiği falan süper olsa yine diyeceğim ki var bişeyler.
Başarılı olanları tenzih ederek konuşuyorum.
Sizi o üniversiteye sokanın da, diplomanızı imzalayan rektörün de taaa amk.

işsizlik oranı düşsün diye milyon tane üniversite açarsan olacağı bu.
ben niye hâlâ çaylağım kardeşim?
bir hafta geçti hâlâ çaylak çaylak dolaşıyorum.
Son bir saattir kendime gelemiyorum..
Ben hiçbir şeyin üstesinden gelemiyorum. Ne var ne yoksa da, benim yapamadığımdan olsa gerek, üstümden geçiyor ve eziliyorum sanki.
görsel
Meme.

Ent.
geldiğim hal hal değil. olduğum yol yol değil. ben de biliyorum. Allahına kadar biliyorum hem de. çok üzüldüm lan, onu atamıyorum. onu bir atsam devam edeceğim. atacağım da, biliyorum. uyuyarak geçsin istiyorum olmuyor. uyumak istiyorum olmuyor. hayat alacaklı, acıyı istiyor. ben de istediğini veriyorum. ama zamanımı da alıyor. ben de ömrümü veriyorum. ben ne zaman güzel bir şey alacağım lan acaba? hep bir şey veriyorum.
Çanakkale gelibolu'ya temelli yerleşmeye karar verdim.

Artık benim için istanbul defteri kapanmıştır.

Buradan 4 milyona taksi alıp çalışacağım.

istanbul'u en özlediğim şeyi yemeksepeti'nden istediğim buzlu kahveler olacak.
görsel
Canım tatil çekiyor(üzgün surat).
Günlerdir gördüğüm savaş videoları kahredici. Dünyanın bu zalimliğini içim kaldırmıyor; zayıf düşüyorum. Tüm direncim ve inancım yıkılıyor. Bir kadının şehre bomba yağarken çektiği videoda şahit olduğum; ölümü soğuk kanlılıkla bekleyen o mağrur duruşu, saçları belki serin bir ekim akşamında tatlı bir rüzgarla savrulacakken, bombanın yaratmış olduğu etkiyle uçuşması.. en kötüsü buna alışmış olması fakat yine de iri gözlerinde bunu gizlemeye çalışması..

Bu dünya mutlu olunacak bir yer değil.
Bunca acı bunca ızdırap varken bu nasıl mümkün olabilir.
Ulan ne günler yaşıyorum be.

Harbiden bundan seneler sonra şu anki belirsizliğin oluşturduğu paranoyaklığımın sonuçlarını çok merak ediyorum.

Hissettiğim şeyler mi gerçek, yoksa tamamen paranoyaklık mı!

Bekleyip görcez.
kendimi kaybettim, hükümsüzdür.
günlerdir gördüğüm savaş videoları kahredici. dünyanın bu zalimliğini içim kaldırmıyor; zayıf düşüyorum. tüm direncim ve inancım yıkılıyor. bir kadının şehre bomba yağarken çektiği videoda şahit olduğum; ölümü soğuk kanlılıkla bekleyen o mağrur duruşu, saçları belki serin bir ekim akşamında tatlı bir rüzgarla savrulacakken, bombanın yaratmış olduğu etkiyle uçuşması.. en kötüsü buna alışmış olması fakat yine de iri gözlerinde bunu gizlemeye çalışması..

bu dünya mutlu olunacak bir yer değil.
bunca acı bunca ızdırap varken bu nasıl mümkün olabilir.

Evet bende öyle.

2022 de Rusya Ukrayna savaşı vardı bir salmıyorlar dünyayı biz de ne yapabiliriz ki diye halimize şükür ediyoruz belkide.

Aslında güçlü dururum bu günlerde ama bir kaç ay önce yaptığım hataların bu ay verdiği ızdırapta koyuyor fena.
Çaresiz kaldığım an.

Her zaman kafama esiyor moralimi bozuyor.
" yaşandı, bitti; saygısızca..."
hiçe sayıldığını hissetmenin üstesinden gelmek epey zor.
Allah kimseyi domatesle terbiye etmesin.
insanlara şans veriyorum arkadaş olmaya çalışıyorum ama onlar hep iki yüzlü davranıyorlar. Kendimi bildim bileli böyle sözlük ben o kulaklara göre ağız değilim.
Bugün tanıdığım velilerin gizli gizli görüşüp beni cağırmadıklarını farkettim. Gitmicek olmamı düşünmeleri bile sormalarına engel değil inanın. Bende okula gidince yanlarına uğramadım ve hepsini tek tek görmezden geldim. Kızılcık şerbeti izleyip, abuk subuk bel altı espri yapan boş tipler hepsi. Çok lazımlar! Bundan sonra insan olana karşı insanım sadece.
Geldim işte yaşadığım şehre kısa bir aradan sonra..
Saat sabah 5..
Yol uzun ve yorucu, hiç uyumamışım.. Yorgunum..
Şehre girdik ve geldi yine bazı anılar.. Bu halde aklıma sen gelmemelisin ya.. Arka fonda çalan şarkı bile seni hatırlatmıyordu oysa ki..
Sağlam kalça eşliğinde girerken şehre birden hüzün çökemez, çökmemeli insana.
Bile den incinen karınca hassaslığı var bugün üzerimde üzmiyin beni.
Battaniye ile uyumak acayip huzur veriyor. Hem yarın da tatil 8 e kadar bebekler gibi uyurum.
Türkiye’deki öğretim görevlisi maaşımla yurtdışında part time yaptığım işin maaşının dolar karşılığı aynı, küçük bir fark ile tabi: alım gücü *
Coğrafya kaderdir yeğen.
Normalde bu saatlerde yakma huyum yoktur. Ama işte bazen bir şeye denk geliyor insan, kelimeleri bir araya getirip söyleyemediklerini, bir başkasının nefesinde buluyor. Hal böyle olunca da yakmanın yeri ve zamanının bir önemi olmuyor.

Öyleyse bu da benden tüm bekleyenlere gelsin. iyi geceler.

https://youtu.be/tefIH9ZzAGo?si=kFn2POmFw1IsTpld