planet terror

robert rodriguez ve quentin tarantino'nun birlikte yazıp yönettiği ve iki bölümden olusan grind house adlı filmin ilk bölümü. bu bölümü robert rodriguez yazıp yönetmiştir. aynı şekilde tarantino'nun yazıp yönettiği ikinci bölüm için ;
(bkz: death proof).

temmuz ayı içerisinde gösterime girecek olan film. *
grindhouse'un ikinci bölümü olan death proof ise 15 haziranda gösterime girecek.

karamizah'ın en güzel örneklerinden biri olan film.
filmin baştan sona karamizah olmadığını anlayamayan bünyeler için, a ne saçma adamı yiyor, olur mu öyle şey diyenler için, maskeli beşler'i tavsiye eder, bir daha da sadece ismine bakıp filme gitmekten vazgeçmelerini dilerim. türkçe'ye dehşet gezegeni olarak çevrilmiş film. ayrıca tarantino da filmin bir bölümünde boy göstermiştir.

son ayrıca; lost'tan sayyid ve bruce wills de filmde yer almaktadır. tekrar hatırlatayım ben, karamizah bu karamizah.

en son ayrıca : gore

mide bulandıran bir filmdir. izlerken organlarımın vücudumdan çıktığını hissettim.
amacına gayet güzel ulaşmıştır. her çekilen sahnede ne hissettirilmek isteniyorsa aynen hissetirmiştir.

--spoiler--
filmin başında toshack koparma sahnesinde toshacklarım içeri kaçtı sanki..
--spoiler--

grindhouse filmlerine gönderme yapılan ancak nedense "hadi len adamın testisleri akıyo böyle film mi olur" denecek kadar seyirci tarafından düşürülen filmdir. gönderme yerine mükemmel ulaşsa da, rodriguez yine işini muhteşem yapsa da salondan ayrılırken insanların tepkileri yüzünden beni biraz sinirlendiren film. hiç değilse kitlesine kendisini sevdirmiş film.
freddy rodríguez i bu filmde izlemek apayrı bir zevkti, o ve bruce willis arasındaki konuşma filmin amerikan sinemasıyla en çok dalga geçtiği bölüm olmuş, ayrıca motorlu(!) sahne de bir harikaydı.
--spoiler--
filmin ortasında bir real missing yazısı görmekse en iyisiydi.
--spoiler--
son olarak grind house konseptinden ayrı tutularak üç ara geçiş bölümünü bize izlettirmeyen dağıtıcı firmaya öpücüklerimi yolluyorum.
dikkat: http://imdb.com/title/tt0462322/

süper ya süper, uzun zamandır böyle film izlemedim ben ya. el wray'ın motor sahnesi ayrı bir olaydı *, kendisi zaten maşallah bir oyuncu olmuş artık freddy rodriguez, bütün oyuncular çok iyi. yalnız tarantinocum azcık kilo almış sanki *. kısaca robert rodriguez döktürmüş, sinefillerin kaçırmaması gereken bir film olmuş.

fevkalade bir film olmuş efendim. sevgili tarantino ve rodriguez iki filmi de mükemmel yazmışlar ve ayrı ayrı yönetimleri de harika zaten. death proof'da tarantinonun bulunduğu sahneleri de rodriguez çekmiştir sanırım, malum pulp fiction'da öyleydi. türkiye'de iki film ayrı ayrı yayınlandı; bu kötü, evet ara geçiş de yok; bu daha kötü ama ikisinin de uzun versiyonunu izlemiş olduk; bu iyi işte *.

red apple sigarasını yine gördük el wray saolsun içti bi' dal *. big kahuna burger da death proof'da laf arasında geçmişti.

günümüzde geçse de buram buram oldies kokuyor. sadece efect'ler değil bunu sağlayan.

ölçülü abartılar, bol şiddet, baştan sona aksiyon.

kayıp sahne olayı da harika. ve filmin sonu en garip yanı. resident evil'ın film serisi belki bu filme önayak olmuştur ama yeni çıkacak olan 3. film adeta planet terror'un sonundan başlıyor gibi... yıkım olmuş, şehirler çöle dönüşmüş falan. ilginç.

grindhouse da bir seri haline gelecek ve rodriguez'in düşünüp açıkladığı iki film var. sanırım biri planet terror'ün devamı niteliği taşıyor ve filmdeki ikizlri içeriyor.
filmin sonunda gelinen aşamayı gördükten sonra bu duruma gelene kadarki zaman dilimini konu alması fikrine sıcak bakmaya başladım. dadaist bir bakış açısıyla ve yine tarantino ve rodriguez'in olayı değil durumu sergileyiş özelliği ile yıkımı anlatması muhteşem olurdu *.

(bkz: grindhouse 2)

bu filmi tam 5 kere indirdim emuleden... fakat her seferinde sildim*
meğerse filmin doğal hali böyleymiş!

film güzel, o ayrı!

tarantino yine sahnede, yine psikopat ama bu sefer ekstradan bir de tecavüzcü ve asker!

filmi izlemesem de , soundtrack albümü leziz olan film.

grindhouse projesinin birinci ve asıl bölümü planet terror. aksiyonun, şiddetin, bütün o mide bulandırıcı sahnelerin belirli bir konsept dışında verildiğinde ve bir tür "doz aşımı"na maruz bırakıldığında nasıl eğlenceli hale geldiğinin nadide bir örneği. rodriguez'in birbirinden ilginç ve fantastik karakterlerle seyir zevkini artırdığı bu filmin amacına ulaştığı söylenebilir. sürekli aynı temaları ele alıp bayağılıkla işleyen, sanatsal bir değeri olmayan, estetikten yoksun ama izleyiciyi kendine çekme konusunda müthiş başarılı olan filmler hatırlanmış ve rodriguez de aynısını yaptığına göre bu filmleri izlemenin utanılacak bir şey olmadığı düşünülmüştür en azından!

bu filmi gülerek izleyen, absürd çatışma sahnelerinden keyif alıp iğrenç görüntülere midesiyle tepki vermeyen izleyici kitlesi için büyük ihtimalle devam edecek grindhouse serisi ve belki kült filmler çıkacak içlerinden. her ne kadar death proof fazlasıyla tarantino üslubu yansıtsa ve amaçtan kopuk olarak görülse de rodriguez bu işi sürükleyecek gibi.

filmin iki afişinde de cherry'nin makineli tüfeği sol ayak yerine duruyor olması ve filmde bunun tam tersininin olması* sahiden de zekice bir oyun.

tarantino'nun pulp fiction'daki soygun sahnesinde de aynı şey var. pumpkin filmin başında garsondan* kahve isterken fincanı sol eliyle kaldırıyor, sonda ise sağ eliyle. honey bunny başta silahı tek iliyle tutarken, filmin sonunda iki eliyle birden tutuyor.
red apple sigarası da girdiğine göre "bu filmde sadece rodriguez'in" demek çok mantıksız.
ortak giriştikleri bu projede çıkan iki muhteşem film de ikisine mâlolmalı. zaten senaryolar tek tek değil beraber yazılmış.

ülkemizde yayınlananın aksine grindhouse tek bir film ve tarantino'nun belki de bu muhteşem aksiyonu kendi çekmediği için ve asla bir tarantino filmi olarak görülmeyeceğini düşündüğü için komplekse kapılıp, filme bariz ikonlarını da serpiştirmeyi ihmal etmemiş. planet terror bir tarantino, death proof da bir rodriguez filmidir, denmesi gereken bu.

mide bulandıran zaman ısrafı bir film. izlediğim 20 dakika içinde patlayan irinler; kopan testisler, kollar, bacaklar; lapa lapa olmuş yüzler , beyinler gördüm. midesi olan izlesin.

cherry'nin göründügü her sahnesinde agzimdan sular akarak izledigim, cherry haric beni cok fazla saramayan film.

Quentin Tarantino ve Robert Rodriguez'in muhteşem şovu. izleyenin şiddete yabancılaştığı, en korkunç sahnede ağlatarak güldüren bir film. Filmin detayları ve diyalogların mizahi duruşu insanı hayrete düşürüyor. El Wray'i izlerken Cüneyt Arkın'ı anımsadım, Türk sinemasına da saygılarımızı iletelim bu vesile ile *

film kafa boşaltmaya yarar cinstendir,
hatta film bahane freddy rodríguez şahane diyebileceğimiz sahneler vardır...

--spoiler--
quentin tarantino'nun tecavüz sahnesinde çükünün buharlaştığı filmdir.
--spoiler--

--spoiler--
- bir kız arkadaşımın bir teorisi vardı;
" insan hayatının bir noktasında her gereksiz yeteneği için bir iş bulur" derdi. " bu tıpkı noktaları birleştirmek gibi. "

+ ben o kadar iyimser değilim. lağıma battığımı hissediyorum ve bir türlü çıkamıyorum.

- derdi ki; " bir spiral içine takıldığında yukarı doğru uzanırsın. "

+ ya yukarda bir şey yoksa !

- sadece uzanırsın !
--spoiler--

B sınıfı FiLMLERE HAYRAN OLDUĞUNU ÇOK iYi BiLDiĞiMiZ TARANTiNO'NUN KANKASI RODRiGUeZ'le kotardığı b sınıfı 100 puanlık bir atraksiyon. sinema sanatı açısından değerini tartışmak bile çok saçma olur çünkü yineliyorum bu film 70'lerin ve 80'lerin, hatta artık 90'ların ikinci sınıf aksiyon filmlerine bir saygı duruşu niteliğinde. ne tarantino ne de kankası rodriguez bir pulp fiction ya da kill bill kalitesinde bir film çevirme amacında ve bunun maçında değil. eksik bobin, bruce willis, tarantino'nun eriyen taşaklarıyla tecavüze kalkması, hatunun kopuk bacağına her nasılsa hemen bir seferde tak diye takılan makineli tüfekle ortalığı kan gölüne çevirmesi vb. daha saymakla bitmayecek pek çok saçmalığı filmi kendi kategorisinde değerlendirebilecek seyircilerin bazen gülerek, bazen alkışlayarak izleyeceği, tam da kelime anlamıyla bir pulp fiction. bir ucuz uyarlama. tavsiye olunur.

biraz carmageddon biraz pulp fiction biraz da from dusk till dawn karışımı seyirlik tarantino&rodriguez a.ş. ürünü.

(bkz: el wray)

tarantino'nun cherry * denen afete hallenmeye çalıştığı sahnelerde arka fonda too drunk to fuck çalan film.

bir sinema kritiği olarak ileriki 25 yıl içerisinde çokça referans gösterilecek olan muhteşem sinema filmi.

klasik bir robert rodriguez filmi. her zamanki gibi kamera çekim teknikleri, görsel efektler, kurgu çok güzel. daha ne diyebiliriz ki.

Filmde Sayid' in * elemanın testislerini koparttırıp yere attırması ve yerdeki testise böcege basar gibi basması kendisine olan sempatiyi sarsabilir. Sayid fanatigi bayanlara ve baylara tavsiye edilmez.

türün * hastası olduğumdan ötürü zevkle izlediğim film. konuyu hala yerine oturtmuş değilim yalnız; zaten senaryo üzerine kasmaktan çok çekim tekniklerine ve efektlere, kısacası görsel hedelere ağırlık vermişler gibi. şahsen şuna buna gönderme yapılıyormuş, şunu eleştirmiş yönetmen(ler) diye izlemedim filmi. gore ve aksiyonlu sahnelerden, zaafım olan zombi temasından ve çılgın atan absürtlükten zevk aldım. bir de Marley Shelton var tabi ya neyse... kısacası eğlencelik, ama kaliteli bir yapım. artı, yalandan fragman gibi bir kavramı bana tanıştıran filmdir ki, ben o fragmanların çekilmekte olan filmlerin habercisi olduğunu sanmaktaydım*.