şair i azam

abdülhak hamit tarhan'ın bir şiiri.

"mevki viyana
bir darbe-i ma'kus ile düşmüş o yana
hep tersine dönmüştür onun giydiği şeyler
hem bid-defaat!
onlarla yatıp kalkar imiş kendisi söyler
vaktiyle bütün pulda yapılmışsa da heyhat!
cümlesi solmuş.
vaktiyle siyah, şimdi fakat yemyeşil olmuş
bir paltosu vardır.
tek gözlüğü vardır, geceler kandilidir o.
ya rab ne hayat!
cepler delik az çok
lakin ne zarar var ki delikten düşecek yok.
bir korkusu vardır
meyhanelerin saat-i tatili pek erken...
bir kirli paçavrayla gezer
mendilidir o.
lastikleri bir başkasınındır ki yürürken
durmaz ayağından çıkar ekser...
serpuşu ne festir, ne külahtır, ne sarıktır
kalpak da değildir
bir şapka mı, haşa. o onun kendine mahsus
bir başka şekildir.
keşkül gibi bir şey...
milliyetini farik olan yok, soruyorlar:
kimdir bu alamet, bu musibet, ne kılıktır.
ürkütmeyelim sus...
bir kahkaha, bir av'ava kopmakta peyapey
bazen de müheyyâ-yi tasadduk duruyorlar.
zül farkına bir zam!
ancak biri vardır, ona der: şair-i azam!"

abdülhak hamit tarhan'a verilen ünvan.

(bkz: abdülhak hamit tarhan)

şairlerin en büyüğü.
(bkz: mehmet akif ersoy)

abdülhak hamid.

halbuki malın tekidir, arkasından konuşmak gibi olmasın.

ölen eşi üzerine kaleme aldığı "makber" şiiri ile tanınan abdulhak Hamit tarhan a verilen ünvan.