ölmek

kurtuluş mu ki acaba?

tez vakitte inşallah.

ctrl+z yapma şansınız olmayan, canlılar için kaçınılmaz olay.

üzülmemek, mutlu olmamak, aşık olamamak kısacası hissetmemektir bütün bunlar olmadan yaşamanın pek anlamı olmayacaktır fikrimce.

ruhun bedenden ayrılmasıdır ve aslında biz her gece ölüp sabahları tekrar canlanıyoruz. uyku yarı ölüm halidir ve biz bile bile bunu yapmaktan çekinmiyoruz.

en büyük hayat deneyimidir.*

" Ey hayat şükret ki ölüm var , yoksa kimse seni umursamazdı " Mevlana

yıllarca taşıdıgın senin oldugunu düşündüğün vucudun artık sana itaaat etmemesidir bir bütününü bırakmaktır hani o uğruna paralara doktugumuz saçlarımızı bir sivilce bile çıksa kafamıza taktıgımız yüzümüzü kilo alınca bunalımlara girdiğimiz bedenimizi üzülüce ağladıgımız gözlerimizi gercek sahibine topraga teslim etmektir.

alınan emaneti teslim etmek gibi ama bu durum intihar sonucu olmuşsa emanete ihanet edilmiş olur. vakit zaman gelmişde olmuşsa emanet hakkıyla teslim edilmiş demekktir.

her insanın emanetini taşımak için bir süresi vardır kimin kısa kiminin uzun işte onu teslim etmektir ölmek.

ölmek ne garip şey anne,
baba olamayacağım örneğin.
toprak olmak ne garip şey anne.

(bkz: şafak türküsü)

mantığını çözebildiğim durum.
belkide korkulmaması gereken yegane durumlardan birisi.
hepimiz aids, kanser, sakatlık gibi bir duruma düşebiliriz.
yada çok büyük acılar çekenler yüzdesinde de yer alabiliriz.
bunların başımıza gelmemesi için türlü önlemler alıp kendimizi güvencede tutarız.
lakin ölüm gibi yaşam sabiti olan kimsenin kaçamadığı bir durumda neden korkacaksın.
hani her 1 milyon insandan biri dahi ölmese korkmanın anlamı var.
uğraşırsın o şanslı bir kişi olmak için.
fakat her canlı ölümü tadacaksa kabullenmek lazım.
bu konuda tek korku zamansız gelmesi olabilir.

--spoiler--
"nasıl olsa istediğim şeylerin hepsini yapamayacağım çünkü insanın ölmek gibi bir alışkanlığı var."
--spoiler--
*

sevgiliyle aynı anda gerçekleşmesi istenen olay.

ruhun gerçek ait olduğu yere, mahşer hayatına geçişinin başlangıcı...

merak edilmemesi gereken durum, bitiş.

ölmek;
sevdiğiniz kişileri dünya gözüyle bir daha görememek, sarılamamak... ,
en sevdiğiniz yiyecekleri yiyememek, en sevdiğiniz içecekleri içememek,
kıçımızı yırtsak da nefes alamamak,
uyuyup uyanamamak,
tuvalete gidememek,
bayramlarda para toplayamamak,
düğünlerde kurtları dökememek,
özene bezene döşediğin, hatta belki de yeni aldığın evine bir daha ayak basamamak,
burnu karıştıramamak,
dizi takip edememek,
dedikodu yapamamak,
bilgisayar oynayamamak,
ya cehenneme gidersem korkusu,
ve bence en kötüsü de ölünce ne olcağını, orda bir hayat olup olmadığını ya da varsa da nasıl bir haya olduğunu bilememek, korkmaktır.

"bu kadar kötü bişeymi yaaağğğ tırstım anneciğğğm" demeyin hemen, iyi yönleri de var.. bakınız;
ders çalışmaktan, ödev yapmaktan kurtulmak,
çalışmaktan, herhangi bir iş yapmaktan ( ev işi de ) kurtulmak, *
fatura, borç ödemekten kurtulmak,
evdeki, ülkedeki, dünyadaki tantanadan gürültüden kurtulmak,
küçük ayak parmağımızı bir yerlere çarpmaktan kurtulmak,
sabahları erken kalkmaktan, geceleri erken yatmaktan kurtulmak, * *
kavgadan falan kurtulmak,
hastayanız eğer o hastalığınızdan kurtulmak,
etrafımızdaki salak insanlardan kurtulmak,
sizden önce ölen sevdiklerinize kavuşma ümidi,
cennet * ,
ölüm nasıl bir şey acaba yaa merakından kurtulmak.

siz siz olun her anınızı dolu dolu yaşayın, elinizdeki imkanları kullanın cimri olmayın sonra özlersiniz, pişman olursunuz falan.

--spoiler--
ölmek güzel şey budur perde ardından haber
hiç güzel olmasaydı ölür müydü peygamber
--spoiler--

necip fazıl'dan...

azrail (aleyhisselam) ile tanışmaktır.

yaşamadan anlaşılmayacak olandır.

http://www.youtube.com/watch?v=T1Nsm1-0bbw&context=C36bea26ADOEgsToPDskIAH-QutqV4cW-GDhikamwAht

herkesin yaşamak zorunda olduğu olgu.

aşık veysel'e göre ölmek; toprağın insanı bağrına basmasıdır.

(bkz: benim sadık yarim kara topraktır)

falanca ölmüş, filanca ölmüş, iyi adamdı...
cümleler ne kadar da kolay çıkıyor ağızdan. ama biri de çıkıp demiyo ki o ruh nasıl çıktı o bedenden.
adam neler hissetmiştir kim bilir. kolay mı be ölmek. o tat nasıl bi şey acaba. nefes alamamak nasıl bi duygu bilen var mı. hiç deneyen oldu mu. ben denedim, nefesimi tutabildiğim kadar tuttum. sonra dayanamadım tabi. dayanmanın son raddesinde kafam patlayacak gibi oluyordu hep. böyle bildiğin patlamak.
istisnasız her gün ölümün şeklini, tadını düşünüyorum. allah sonumuzu hayır etsin.

kıça tıkanan pamuk ile son bulan yolculuk.*

hiç kimsenin anlatamayacağı bu yüzden en cok merak edilen üstüne en cok düşünülen olaydır.

kimine göre vuslattır kimine göre rüyadan uyanmak ama kimsenin kayıtsız kalamayacağı insanın başına bir defa gelebilecek olan olaydır.