çocuklu dul bir kadınla evlenir misiniz

aşıksam tabii ki de evlenirim. sonuçta eğer sevgili olmuşsak bile geleceği olmak için yanındayım demektir. çocuğuna karşı bir baba şefkatiyle yaklaşamayacak olsam da en iyi arkadaşı olabilirim.

dede caps paylaşmayı da öğrenmiş. yakında açık eksi de atar bu.

Evlenirim ama Türkiye buna hazır değil.

birini severseniz bu durum üzerinde düşünürsünüz belki ama önemsemezsiniz. ha buna zinhar karşı çıkanlar da eskiden bir kocasının veya hayatında bir erkek olmuş olduğunu kafasından çıkaramayacak insanlardır. sanki hepsi bakire meryemle evlenecekmiş gibi.

Büyük konuşmayın

Allah insanı iddiasından vurur.

neden olmasın evlilik dediğin şet mutlu oldugun insanla beraber olmak degilmi mutluysan onunlayken ne sorun olacak tabıkıde evet ..

Bu takıntıya sahip olmak gerçekten kültürel eksiklik demektir. Çocuklu ve boşanmış erkek te olabilirsiniz kadın da. Bu ayrımı yapmak gerçekten bana göre çok ayıp. Bir kadın olarak boşanmış ve çocuklu bir adama aşık olmussam arkasında durur ve onunla evlenirim. Şayet erkek olsaydım yine aynı şekilde boşanmış ve çocuklu bir kadına aşık olsam yine sevgime sahip çıkar onunla evlenirdim. Önemli olan mutluluk ve huzur ise bu tarz şeyler sorun dahi olamaz. Asıl sorun bence böyle düşünen insanların beyninde olmalı.

Sözlük ergenlerine bırakılamayacak kadar mühim bir konudur.

koca görmüş kadının bir takım avantajları olduğundan bahsedilir.

Öncelikle, dul kelimesinin altını doldurmak lazım. Eşi vefat ettiği için mi dul, boşandığı için mi?
Boşandığı için dul demek ayıp, bekâr anne demek daha doğru olur. Sonuçta ben de bekâr bir babayım ve bekâr bir anne ile evlilik yapabilirim.
Gerçek anlamda dul ise o zaman çok düşünmem lazım, ölen eşinin yerine konmak, sürekli onunla kıyaslanmak, bir yerden sonra dayanılmaz bir hal alacaktır. Belki 70-80 yaşımda olabilir ama su anda zor.

Eğer evli olmasam düşünürdüm. Zira mutlu olacağıma bütün kalbimle inanıyorsam bunun önüne hiç bir şeyin geçmesine izin vermem. Hele ki söz konusu toplum baskısı ise anında bertaraf ederim.

Doğru insanı bulmak o kadar zor ki, bulduğunda kaçırmamak için gerekirse bazı konuları görmezden gelmek gerek. En azından ben böyle düşünüyorum.

Eğer ki aşık olsaydım evlenirdim. Aşk çok başka.

çok güzel, zengin felansa evlenirim yoksa evlenmem.

Toplumumuz tarafından önyargı ile kolay kolay kabul edilemez bir şeydir malesef.
Kimin başına ne zaman ne geleceği asla ama asla belli olmayan bir dünyada yaşıyoruz.Kimse boşanmak için evlenmez.
Geleceği göremiyoruz, müneccim değiliz.
Büyük konuşmamak lazım.
Çocuklu dul bir kadın yada çocuklu dul bir erkek ile Tabiki bir hayat kurulabilir. Kime ne ki...
Yeter ki inanılsın, güvenilsin bir hayata birlikte başlamaya.
Herkes mutlu olmayı hak eder.

Ne oluyormuş evlenince diye sorduran sorudur?
Bazı insanlar ve bu bazı insanların hayatları, bazı insanların hayatı gibi düzgün ve yolunda ilerlemiyor maalesef.
Herkes -yok artık olurmu öyle şey hede hödö diyen çok bilmişlerin şansına sahip olamıyor.
Bu konununda muhakkak ki kendine göre sorunları yada zorlukları vardır elbet. Fakat bu zorluklar, asla olmamasını gerektirecek zorluklar değildir. Şu da kesindir ki, herkes ikinci bir şansı ve mutluluğu hak eder.
Önyargılarımızdan sıyrılıp, kötü zamanlardan geçen, zor yollardan yürüyen ve bunları yaparken de hala yaşamayı, ayakta kalmayı başarabilen insanları anlayışla karşılayıp kabullenmemiz dileğiyle.
insanlar gerçekten inanılmaz zorluktaki yaşam koşullarından sıyrılıp bir hayat sahibi olabiliyor.
Biraz anlayış diliyorum hepimiz için.

peygamberimiz sav hazretleri yaptıysa makuldür efendim.
(bkz: hz hatice)

kadınına bağlı. Yeri geliyo güzel görünüşlü ama çirkef olduğu için çocuksuz ve dul olmayan kadından km' lerce kaçıyosun.

Gençler ne anlar dünyanın halinden?... fazla büyük konuşmamak lazım. Almanya'nın yarı kadını boşanmış çocuklu kadın amk, içlerinde ne delikanlı kadınlar var, genel konuşmamak lazım.

(bkz: niye)

neden olmasın ki? bir sakınca görmüyorum. tecrübe konuşur.

Bir Fransız atasözü varmış, yeniden evlenen yatağına düşmanını alıyor demektir diye.

Başkasının çocuğuna neden ben bakayım ki?