bugün

"Nasıl olsa kimse görmez" mantığıyla kısa mesafedeki yerlere** giderken üşenip çorap aramak yerine şunu ayağıma geçireyim diyen üşengeç insan davranışı."Ya ayakkabımı çıkarmak zorunda kalırsam,rezil olurum" diye tedirginlik yaratabilir.
(bkz: dost basa dusman ayaga bakar)
mantıklıdır.Zaten öğrenciysen ve şehirden uzak yasıosan * ve habıre coraba para vermek ıstemıosan 1-2 cıft yırtık corabı gozardı etmeyi bilmelisin kardesim.

(bkz: kızdırmayın beni gencler)
(bkz: kimse gormez diye yırtık don giymek)
çorabı giyersin sonra yırtık kısmı parmagını sıkıştırır daha fazla acıya dayanamayıp ayakkabıyı çıkarırsın akabinde bütün sınıf dumur olmuş vaziyette sana bakar,rezil bi durum biliyorumm.
ardından gelen kaçınılmaz son;
(bkz: delik çorap fiyaskosu)
birinin görmesi durumunda büyünün bozulacagi durumdur, eger bir eve girilirse yirtik olan kisim ayak parmaklariyla sikistirilmaya çalisilir, bu yüzden parmaklardaki egri durus dikkat çekebilir, diken üstünde oturmaya sebep olan bir durumdur.

(bkz: allah korusun)
en ucuz aparat çoraptır ama maalesef hep hata yapılır bu konuda. sonra biri evine falan davet eder sırf bu çorap yırtık diye gidemediğiniz olur.
aman ayakkabiyi nerde cikaricam mentalitesiyle yapilan harekettir. nedense boyle zamanlarda genelde mutlaka o ayakkabiyi cikarmak farz olur, hic olmadı biri ceker cikarir o derece.* * *
ne zaman giyilse ayakkabıyı çıkartmaya neden olacak bir durum ortaya çıkar...
(bkz: yırtık çorapların çığlığı)
farklı renk çorap giymekten daha rezil bir durumdur. diğerinde "tarz yaptım, şimdi böyle modaymış, karanlıkta algılayamamışım..." gibi açıklamalar getirilebilirken yırtık çorap giyildiğinde yapabileceğiniz açıklamalar sınırlıdır.
kaza ile göründüğünde yerin dibine geçme ile sonuçlanacak eylemdir.
(bkz: wolfowitz)
ayağını en olmadık yere vurarak baş parmağını şişirip bu yüzden ayakkabıdan kurtulmak istenirken başa bela olabilen utanç durumu.
(bkz: herkes görsün diye yırtık çorap giymek)
bu meseleyi aşan insan tebrik edilesidir.
henüz bu konuda egoyla mücadele devam etmektedir umumi beşerde.
dönemin (2007) dünya bankası başkanı paul wolfowitz de Türkiye ziyaretinde " kimse görmez diye yırtık çorap giymiştir" ( (nerden bilsindir camii de ayakkabılarını çıkaracağını) nitekim, komik olmuştur!
sabah evden çıkarken akla bugün ayakkabıyı çıkaracak bir iş yapar mıyım sorusu gelir ve şimşek hızında cevaplanır. risktir efendim hele ayak topuğunun patates gibi çıktığı bir çorabı giymek..
(bkz: murphy yasaları)
--spoiler--
iki çorap giyip de yırtık olanını üste giyen ulvi...
--spoiler--
Dünya Bankası Başkanı Paul Wolfowitz'in bile yaptığı bir davranıştır.
(bkz: )Selimiye Camii'ni gezerken yırtık çorabı görünen Wolfowitz.
--spoiler--

karda yuvarlanırken belediye çukuruna düşen çift (2)
bu aralar taksim e gelmeyin (2)

--spoiler--
(bkz: aa benim lan bu)
kimse görmez diye 1 donu da 1 hafta giyer bunu yapanlar.
Bi de bunun "kimse görmez diye üç haftalık taşlaşmış çorapları hala giyen tipleri var ki" o koku ayakkabının derisinden geçip ortama yayılır.

Kimse görmez demeyin ayrıca yukarıda Allah görüyor her şeyi.*
Arkadaşının evine davet edesi hatta ısrar ettiği hadisedir.

- '' Gel kanka oturak az''
+ '' Ya yeter lan bu çorabı giyince size bi haller oluyo al parmak al amk''