bugün

(bkz: kan vermek)
yaklaşık bir hafta boyunca morarmış kolla dolaşmak.
zinhar kan vermekle karıştırılmaması gereken hadise. 3 yıl önce, bacanak az daha dikey geçiş yapıyordu yukarıya. Kayınpeder anjiyo oldu. Hastanede beklerken, acil bir hasta vardı. Kan nakli gereken. Bunun da kan gurubu tutuyor. Kan verdi. Bi baktık, Adam fenalaştı. Bayıldı bayılacak. Hemen serumlar, iğneler... Sonradan itiraf etti ki, valla ben karıştırmışım. Test için kan verirken, aç karnına veriliyor ya, Ben sabah bişey yemeden vermiştim kanı diye. * Aman diyim...
Doktorun 6 tüp istemesinin ardından fenalık geçirdiğim faliyet. Kardeşim 1 tüp neyinize yetmiyor 2 damla alıp gerisini atacaksanız milli servet düşmanlığı.
kansızlık yüzünden çoğu kızın yapamadığı eylem. ve tabi benim de. ama çok acil olsa veririm tabi.
(bkz: canımı al kanımı alma benden)
bunu bağış için yapıyorsanız cansınız demektir. kızılay' da az mı dil döküyorum bağış için. sırf bağışta bulunabilmek için azmedip 50 kg' yi aşacağım. ne zaman olur bilinmez tabii.
devlet hastahanelerinde bu işlemi gerçekleştirdiğimde sonucunda 1 hafta mor bir kolla gezmeme neden olan eylemdir.
kan alan kişinin maharetine göre değişen eylemdir.
ya eziyet ya da küçük bir sinek ısırığı.
Düşünmesi bile insanı korkutur.

Bi de şimdi değişik biçimde kan alıyorlar vakumlu muymuş neymiş. Canımı teslim ediyordum ya. On beş gün acıdı kan alınan yer.
Ilk birkaç gün acıdan ağladım.

Şimdi yine aldırcam. Çok korkuyorum.
ben iğnelerden korkmam genelde, nedendir bilmiyorum, bugün kan aldırırken hafif tırsma yok değildi. ama kendimi hemşirenin emin ellerine bıraktım, harikulade bir şekilde, acıtmadan kanımı aldı. kan aldıktan sonra +rep veresim geldi, teşekkürle yetindim.

tanım : sağlık ocaklarından veya hastahanelerden gerçekleştirebileceğiniz eylem.
Yarın sabahın sekizinde uyanıp yapacağım eylem, korkuyorum sözlük. (bkz: korkumdan ağladım)
işkence şekli de olabilir; (bkz: götünden şırıngayla kan alırım senin)
acemi hemşirenin eline düşüldüğünde delik deşik bir kola sahip olunacak eylem.
Aylık rutin kan tahlili hormon, şeker,kolestrol hastaları için gereklidir.
Her hafta bir kaç kez aldırmak zorunda kalırsanız, bir de hemşire damarı bulamıyorsa yandınız...

Kolunuz delik deşik, mosmor olur. Az gotik ve uykusuz bir tipseniz Hemen bağımlı damgası yersiniz.

Not: o hemşireye dava açılıyor mu acaba.
yaygın olarak insanlarla fobi haline gelen tıbbi girişim. hemşirenin eli hafiftir ağırdır diye bir şey yok, doğru yöntem yanlış yöntem vardır. iğnelerin bir uçları daha sivri ve açıktır eğer o sivri kısımla girilmezse deride parçalı kenarlı bir delik açar dolayısıyla acıyı daha fazla hissedersiniz. kan alındıktan sonra oluşan morluklar ise kişinin tamamen kendisiyle ilgilidir. Eğer uzun süre ve doğru* bastirmazsaniz kan deri altına sızmaya devam eder ve morarır. damar bulamamak olayı da sacmaliktan öte değildir her insanın anatomisi aşağı yukarı aynıdır damar yapısında bir anomali yoksa damarın geçtiği yer bellidir. işlemin de adı flebotomidir.
ömrü hayatımda hiç yapmadıgım eylemdir nasıl bir duygu diye sorarım?. (bkz: kansızlık)
En son gecen sali apar topar acile gittigimde kan aldilar. O kadar aci cekiyordum ki damarima giren igneyi ( artik plastik igne kullaniyorlarmis bu arada ) hissetmememe ragmen igneyle kan alacaklari dusuncesi canimi acitti. Ardindan intracet (boyle mi yaziliyor bilmiyorum ) ve serum takildi, damarimdan giren serum bile canimi acitti o gun. Eskiden kan alinirken izlerdim ama insan aci cekerken hicbirseye tahammulu olmuyor sanirim.
Umarim kimse hastanelere dusmesin...
büyüklerin sinek ıssırığı kadar acıyor dediği fakat küçüklere göre 10 metrelik çubuğu kendilerine girmesi olayıdır. (bkz: pis kanlar)
Sevmediğim olay. Çünkü hemşireler şırıngayı batırınca damarın içinde evirip çeviriyor efendim.
canı hafiften acıtan işlem, tabi damardan alınınca. bir de götten olan durumları var, onu sonra konuşuruz.
2 kez işe giriş için kan aldırdığım ve arkasından hastanede 5 dakika içinde pat diye bayıldığım için nefret ettiğim olaydır.

ilk seferinde kan aldırdıktan sonra hemen oradaki bekleme salonunda başımı duvara dayadım. soğuk soğuk terlemeye başladım. gözlerimi kapatınca bir serinlik geldi, birden kendimi beyaz bir atın üzerinde buldum "dıgıdık, dıgıdık" gitmeye başladım ki bir çığlıkla uyandım. teyzenin biri "anaaam, öldü çocuk gitti çocuk" diye bağırırken açtım gözümü. bir baktım ki cenin pozisyonunda yerde yatıyorum. aniden kalktım, teyze de korktu. dedim sakin olun iyiyim.

ikinci işe başlama serüvenimde bu kez hazırlıklıydım. kan alan hemşireye "siz alıyorsunuz ya bu iki tüpü, ben birazdan pat diye düşüp bayılacağım" dedim. neyse çıktım dışarı oturdum. karşımda evlilik için kan aldırmaya gelen bir çift vardı, kumru gibi oturuyorlar onlarda el ele diz dize. ben soğuk soğuk terlemeye başladım yine, üzerimde kot pantolon var ama sırılsıklam o da. sanki su döküyorlar başımdan aşağı. bu şirin çift korku dolu gözlerle benim hulk a dönüşmemi izlemeye koyuldu. bende tatlı tatlı sırıtıyorum korkmasınlar diye ama vücut fonksiyonlarım iflasın eşiğinde, beyne ne oksijen ne glikoz gidiyor. sonra yine bir serinlik, bir ferahlama geldi. kulağımda sadece uğultu duyar oldum. zannediyorum ki gözlerimi kapattım iyi geldi. bu kez kendim uyandım, gözümü bir açtım görüntü yan. sağ tarafımdaki koltuğa yatar halde bayılıp gitmişim. saate bir baktım 10 dakika civarı o haldeyim.

özetle arkadaşlar hipoglisemi ye girebilen bir insansanız kan aldırmaya mutlaka ama mutlaka biriyle gidin ki benim yaşadığımı yaşayıp çöl bedevisi gibi yerden yere gezmeyin.
artık alıştığım durumdur sinek ısırığından farksızdır.
kan aldirayim diyorum koymuslar oraya victoria secretten kacmis hemsireyi , eee tabi firliyor tansiyon alamiyorlar sonra .
(bkz: bütünleme haftası)