hatıralar

birşeyi hatırladıgınızda * en dinlenesi şarkı. Hem ağlatır sonundada suratda cok hoş bir tebessüm bırakır.

klibi de kendisi kadar güzel olan mirkelam şarkısı

gittin şimdi sen
yoksun yanımda..
birşey istemem neye yarar hatıralar?

(hatta şu kısmı da inceden koyar)
sonra üzülsem üzüldüğüme üzülsem...
eyt be mirkelam eyt be hatıralar eyt be ayrılık...

insanı yaşama bağlarlar.

insanı geçmişe götürüp çoğu zaman orda bırakan kimi zaman hoş anıların tam ortasında iki damla gözyaşıyla yad edilen, arkadaş sohbetlerinde sıkça konuşulup yorum yapılan geçmiş özlemimizin son bulduğu zaman durağı...

muhteşem şarkının klibi.
http://www.youtube.com/watch?v=MARfCZOAJ4c

Bilmem ki hâtıralar,
Ne istersiniz benden,
Gelir gelmez sonbahar?

Bu kanad çırpış neden?
Cama vuracak ne var
Ey eski hâtıralar

Sanmayın güller açar,
Bülbül değildir öten;
Bu rüzgâr başka rüzgâr.

Ne istersiniz benden,
Bilmem ki hâtıralar,
Gelir gelmez sonbahar? *

Sen gideli buralardan
Yakar beni hatıralar
Sımsıcak bir yorgan gibi
Sarar beni hatıralar

Unutamam ne yapsam da
Ansam da bir anmasam da
Gece gündüz her anımda
Sorar seni hatıralar

Yalnızlıktan suskun gibi
ikimize küskün gibi
Bazen deli kurşun gibi
Vurur beni hatıralar

Takvimdeki yıllar gibi
Seni alan yollar gibi
Fincadaki fallar gibi
Bulur beni hatıralar. *

mirkelam'ın şarkısıdır.
"gittin şimdi sen,
yoksun yanımda...
birşey istemem;
neye yarar hatıralar..."

mütemadiyen ko$an bir insanı dinlemenin tek sebebi. müsebbibini sorma. aynaya bak.

mükemmel bir mirkelam şarkısıdır. sözleri itibariyle;

geçip giden zamanlari
biryerlerde bulsam
sonra üzülsem
üzüldügüme üzülsem

gözyasima dalip dalip
seni hatirlarim
gittin simdi sen
yoksun yanimda
bir sey istemem
neye yarar hatiralar

mirkelam'ın söylediği birkaç güzel şarkıdan birisi. klibi de pek ilginçtir, nostaljik kişileri gösterir..

mirkelam kişisinin yaptığı ve yapabileceği en güzel şarkıdır. geriye dönüş özlemi çekip geriye dönüş yapmak isteyen, geri döndüğünde yaşadıklarını görüp üzülen birinin ağzından dökülen güzel mısralardan oluşmaktadır. eskiden bazı şeyler istemenin artık -onların orada kalmalarından dolayı- bir fayda sağlamayacağını hatırlatıp mütemadiyen üzmektedir. ek olaraktan söz konusu şarkının gerçekten başarılı bir de klibi vardır.

geçip giden zamanları bir yerlerde bulsam
sonra üzülsem, üzüldüğüme üzülsem
gözyaşıma dalıp dalıp, seni hatırlarım

gittin şimdi sen, yoksun yanımda
birşey istemem; neye yarar hatıralar

ya bir fotoğraf karesinde kalmış pozdur ya da kulaklarınızda hala yankılanan bir sestir.

seninle olan hatıralar var sadece benim için. yerde bile senin ayak izlerini görür gibi olduğum hatıralar silsilesinin içinde buluyorum kendimi. senin hatıraların mı sen mi deseler bana, senin hatıralarını seçerim, çünkü senin hatıraların senden daha yakın bana. senin hatıraların her yerde saklı. senin hatıraların senden kalan olduğu için değerli bir inci tanesi gibi benim gözümde.

hayat tortularıdır. yaşadıklarından elinde kalan tek şeydir onlar.

mirkelam'ın böyle bir klibi vardı. klipte atatürk, ayhan ışık, star trek filan montelenmişti. garip yıllardı.

"nerde o eski mirkelam şarkıları?" dedirten eski mirkelam şarkısı.

--spoiler--
gittin şimdi sen
yoksun yanımda..
birşey istemem.
neye yarar hatıralar.
--spoiler--

(bkz: mirkelam ın atatürk ün sigarasını yakması)

Garip değil mi ? Hatıralar mutluluk vericidir, ama bazen hatırlamak; intihar sebebin bile olabilir. *

insanı alıp eskilere götüren bir şarkıdır. anıları akla getirir. tebessümle biraz hüzün bırakır ve biter. mirkelamın o yalın sesine çok yakışan bir parçadır.

insana bir zamanlar heyecanlı, coşku dolu olduğunu hatırlatıp küçük bir tebessüm armağan eden hoş mirkelam şarkısı.

Çok üzüntülü, çok gergin ya da çok ümitsiz anlarda bile iki gözünüzün arasında bir projeksiyon görüntüsü gibi zihin penceresinde zamanı geri akıtıp kalbimize birkaç yudumluk tebessüm bağışlayan çıkarsız ve sıcak anlardır. Hatıralar olmasa büyük savaşlar kazanılamazdı, büyük icatlar yapılamazdı ve büyük insanlar yeteri kadar büyük olamazdı. Çünkü kanserleşmiş düşman savunmasını bir misket oyunu hamlesi rahatlığıyla aşabilmek, dokuz bin küsür deneye rağmen ampülden vazgeçmemek ve dünya üstüne gelirken tek başına meydan okuyabilmek için insanların en azından birkaç hatıraya ihtiyacı vardır. Ta ki içlerindeki ümit ağacını hatıralarlarla yeşertip zafer çiçeklerini yollarına dökebilsin. Hatırlayın nasılda üç yaşındayken babanızı bilek güreşinde mahvetmiştiniz, nasıl annenizin rujuyla ondan daha güzel olmuştunuz ve nasıl onbeş günlük köpeğinize cesurca kafa tutmuştunuz. unuttunuz mu?

akıldan çıkmaz gerçekliklerdir. kimi zaman acıtırlar içinizi, kimi zaman yüzünüze konan gülücüğün kaynağı olurlar. hatıralar olmasa yaşamanın ne anlamı olurdu ki zaten onca güzelliği?