nana adlı eserde kadının dişiliğini erkeklere karşı nasıl silah olarak kullandığını o kadar etkili anlatıyor ki okur ister istemez yazarın cinsiyetiyle alakalı tereddüt yaşıyor.
bunu düşünen tek insan ben değilmişim. emile bana nedense emine gibi geliyordu, ondan olabilir.
Ancak cahil ayak takımı insanların yapabileceği iş.
emine beder e benzetirdim hep.
kadın zannederdim. öğrenince sarsıldığım.

(bkz: şok)
"Değil miymiş lan?" Tepkisini gün yüzüne çıkarır.
victor hügo'yu, kısaltılmış yazıldığında (v.hügo) 5. hügo diye okuyanların ülkesinde bayan da sanılır, bisküvi de sanılır.
Hadi sandınız neyse de şu yukarıdaki ' hiç kadın yazar bu kadar başarılı olur mu ehüühehe' diyen yazarımsıya virginia woolf, tezer özlü, tomris uyarlar atasım geldi.

(bkz: cahil cahil konuşmalar)
kültürlü geçindiği halde sunay akını kadın sanan birini gören benim için şaşırtmayan sanılgıdır.
(bkz: nihal atsız)
nedense hep aliye rona gibi gelmiştir bana.
süreyya berfe'yi kız sanmak kadar değildir.
Salah Birsel i kadın sanmakla aynı şeydir.
Bir de Emine zola diye okumak.
o kadar kitap okumuş bir insan olarak öğrendiğimde kendimden utandığım gerçek.
(bkz: öğrenildiğinde ufku 2 katına çıkaran şeyler)
bizde ki emine yi çağrıştırdığı için hep bilinçaltımda bir bayan olarak kalmış.
emile zola'yı Gianfranco Zola zannetmekten hallicedir..
hislerime tercuman olan başlık.
(bkz: berna moran)
(bkz: klitorisi yunan dışişleri bakanı sanan vatandaş)
(bkz: baymak)
(bkz: beyler dağılın erkekmiş!)
zaytung'dan gelsin; "Émile Zola'nın Erkek Olduğunu Öğrenen Bir Grup Fransız Dili ve Edebiyatı Öğrencisi, Taksim'i Savaş Alanına Çevirdi."
#9696379
(bkz: nefes alsın yeter)
(bkz: emine)*