elağız da piçaklanan capon yoktur. elazığ'da bıçaklanan japon vardır.

15 temmuz'un da sorumlusu olan kitle. biz mi kandırdık sizi mk, kandırılmasaydınız.

bitince kesinlikle foça komando okulu kurası çekilmemesi gereken acemiliktir.

areti ketime eseri.

https://www.youtube.com/watch?v=57lS3kIRo2I

areti ketime'nin seslendirdiği eser. evet, menekşe ve sümbül demek.

https://www.youtube.com/watch?v=T0HaZOHDXvE

areti ketime ve hristina papadopoulou'nun birlikte icra ettikleri eser. tipik bir ege türküsünü andırmaktadır.

https://www.youtube.com/watch?v=sfRzkr1Wj9c

areti ketime eseri.

https://www.youtube.com/watch?v=kenPhSPvD3Y

areti ketime'nin albümüyle aynı adı taşıyan muazzam eseri.

https://www.youtube.com/watch?v=86qZ_3i3Uqk

areti ketime'nin aidonaki mou isimli albümünden bir eser.

https://www.youtube.com/watch?v=9mukPCb0b6A

areti ketime'nin de seslendirdiği güzel bir eser.

https://www.youtube.com/watch?v=N7TxAJ9pPFo

areti ketime'nin güzel eserlerinden.

https://www.youtube.com/watch?v=wU_UrgAGJiQ

hayal ürünü, ütopya. "keşke" denilen ütopya..

sesi kulaklarda yankılanmıştır yine..

herhangi bir şey ile kendisi arasında seçim yapılmasını isteyen kişi artık sevgili değil, eski sevgilidir. bu yamukluğu yapan bünyeler, başka yamuklukları da bünyelerinde taşırlar.

iyi tespitleri olan, sanırım kürtçe de bilen yazar. dikkatleri çekmiştir efenim, takipteyiz.

yandaşlıkta ölümüne kapışacak olan aptal kutusunun en bilinen iki kanalı.

bu saatlerde şevbaş diye söze girmesi muhtemel olan kızdır.

günler geçiyor, geceler geçiyor, düşünmek geçmiyor. çoğu zaman düşünmekten başka bir iş yapamazken bile neden böyle olduğunu düşünmek gibi bıktığım bir hastalığım var. bu saçma sapan ortam daha ne kadar sürecek, zaten boka batmış olan memleket ne zaman düzelecek, biz ne zaman her şeyi yoluna koyacağız.. sanki her şey çok düzgün gidiyormuş gibi, geceleri çok uyuyabiliyormuşum gibi bir de rüyalarla, kabuslarla uyanmaya başladım. sonu nereye varacak bilmiyorum. çok yordu bu durum. bir ara rüyalarıma giren bir dede vardı. sanki böyle dizi izliyormuşsun da her izlediğinde bir aksiyon yaşatıyormuş gibi. rüyalarıma girer, bir şeyler anlatır, sonra da "ölmeden önce ölmen gerek!" diye konuyu bağlar ve giderdi. ben de uyanırdım. o bile rüyalarıma girmez oldu. bitmeyen sorumluluklar yordu, istediğim hiçbir şeyin olmaması yordu, her işin altından bir şekilde kalkıp mutlu olamamak, ciddi bir şeyler üretmeme rağmen değer görmemesi yordu, düşünmek yordu.. bu ülke ve bu insanlar beni tepeden tırnağa yordu..

artık en iyi yaptığım şeylerden birini yapacağım sanırım, yazmaya vuracağım kendimi..

ölmesin. ölemesin. hesap vermeden ruhunu teslim edemesin.

sırf ilk entrynin tarihi, içeriği ve yazanı görülsün diye her gün gelip yazmak istediğim başlık..