şoför çocuğu olmak

ekonomik olarak sıkıntılı süreçlerden geçildiğine delalet eder. Ühühüh, biz çok fakirdik, kardeşlerimle tekerleri ısırırken anneciğim de fedakârlığından balataları sıyırırdı. Murat Kekilli de olaydı, "Karteri çok sonraları tanıdım, o nasıl bir lezzetmiş Allah'ım!" diye salına salına yırtınırdı şimdi. Fakir de değildik ayrıca. Ne de olsa fakirlik utanılması gereken, iğrenç bir olgudur.

"Günün anlam ve önemine dair konuşmayı wördz arkadaşımız yapacak, hep birlikte siklemiyoruz." - Her önemli gün ve haftada sahneye fırlayan aşüfte.
"Siktir lan, yazarlığımızın onaylanması 1 mayısa denk geldi diye hemen vurdun sazın teline." - words flow
"Autstendink!" - The New York Times
"NY, bir dur Allah'ını seversen; zaten ortalık karışık." - yine ben

Belirtmek lazım ki peder bey dolmuş yahut taksi şoförü değildi, şahsıma nazaran onların çocuklarının vaziyeti katbekat kayık olsa gerek. Devlet tüzel ve de nazlı şahsiyeti bünyesindeki bir kuruluşta evrak teslimidir, müdürlerin gezmesidir cart curt ile ilgilenen bir işçiydi kendisi. çok yoruluyordu, bir gün direksiyon sallarken vites kolunu kopartmış, ühühüh. ulan manyak mısınız? Hemen bağlıyorsunuz ajitasyona. Sokaklarda yatıyor dedik sanki. Devlet güvenceli işçi lan, mis. Hah, bu kamu aşığı modelin de cenazesini yanlışlıkla kanalizasyona düşürsünler, e mi! Sırtını devlete yaslayacaksın, ooooohhh, yasla yavruuuum, kişi yerine muazzam bir teşkilatça seksin pasif unsuru ol. Ne oldu, garipsedin mi? Şoför çocuğuyuz diye entelektüel olamayacağımızı, prim kovalama adına açık açık sikilmek demekten kaçınmayacağımızı mı sandın? Aslanım benim, biz ki "Benim hatunu mu dikizliyor la bu?" adamlarına mahal vermemek için yandaki atın memesine ağzını dayayıp meşgul görünen, koca ırkı kımız içme geleneğine sardırmış bir atanın evlatlarıyız; prim için sosyal sınıfımıza mı yenileceğiz, bendimizi çiğner, aşarız. Az daha sürdürürsem yüzyılın en kolpa milliyetçisi dalında 1. geleneksel kafatası ödülleri'ne aday gösterileceğimi fark etmemden gayrı sosyal demokrat ve de alevi ateistten hallice evangelist kişiliğime geri dönüyorum. Ne diyorduk monşer? Nietzsche miydi? Ha, karter, tamam.

Şoför çocuğu olmanın aslen ağır bir ekonomik yük olduğu söylenemez. Söylenebilir de her kesim için doğru sayılmaz daha doğrusu. Şoför var, turda paranın dibine vurur; aynı yerde çalışan bir başka şoför var ki bıçkınlığını kapamadığı sektörün alt kolonu yapmışlar adamı. Şoför dediğin adamın işi bir şekilde evine de yansır. Siyaseti evde yasaklamış bir adam mesela bizimki. Tamam, gençliğinde okuldan atılmasına ve gayet başarılı eğitim yaşantısının sona erip şoförlüğe talim etmesine bağlansa da asıl mevzu, gelen müfettiş-bakan vs envai çeşit devlet görevlisinin arabadaki sohbetlerinde şoförü bilfiil yoklamalarıymış, sonraları fark ettik.

+Kaptan, sen ne diyorsun bu işe? (15p)
-Haksızsınız piçler ve sizi Meksika sınırında indirip siktikten sonra derilerinizi rezervuar köpeklerine bağışlayacağım. (Yanlış.)
-Haklısınız efendim. (Yanlış.)
-90 yetiyor müdürüm. (Soru 15 puan zaten pezevenk, beynelminel erkamı mı değiştireyim sikinin keyfi için? 90 diyor bir de. Ölüye yeter lan 90.)
-Siz bilirsiniz efendim. (Doğru.)

işin zorluklarını tek tek el hacamatıyla gerdeğe girer gibi anlatmaya lüzum yok. Nitekim şoför olan ben değilim, eh, peder beyin de ses tellerinin diyalog maksadıyla kullanılmasını bu yaştan sonra öğreneceğini ihtimal dahilinde göremediğimden yüzeysel bilgi sahibiyim bu hususta. Bencil -pardon, bencil demiyoruz- altruist bir insan olmamdan dolayı -dolayı da demiyoruz- mütevellit, bana dokunan kısmını anlatıp geçiyorum derhal. Bu arada bencillik ve altruizmin farklı şeyler olduğunu bittabi biliyorum. Bunlar, akademik yetkinsizliğimizin arızi refleksiyonları değil mi zaten mirim? Konumuz da taşıt kullanıcılarının mesleklerinin dogmatik temelinde yarattığı çatlakların analizi zaten. Ey ölümlü, bir isim tamlaması ne kadar uzun-zincirleme kurulmuşsa ve ne kadar çok izm içeriyorsa o denli prim potansiyeli taşır, unutma! (komançero, c3, q7)

Şoför çocuğu olmanın asıl zorluğu kuvvetle muhtemeldir ki ilkokul yıllarında filizlenmeye başlar. Hiç unutmam, yalan olmasın, arada unuturum da aklıma geldi; öğretmen (level kasmamış hoca) bir müfettiş ziyareti esnasında tek tek hangi mesleği yapmak istediğimizi söyletmişti. Henüz cinsel yaşantısı bedava çıkan max çubuğunu sıvazlamaktan ibaret, temizlik abidesi bir velet olarak o gün o karıyı hunharca sikmek istedim. Daha usturuplu bir tabir arıyorum, vallahi yok.

+Wördz, söyle bakalım, büyüyünce ne olacaksın?
-Gata'da doktor. (Dayım ne ibne bir herifse küçükken takımını ve mesleğini empoze edip gitti, sonra da yüzünü 1-2 kere görmüşümdür en fazla.)
+Ooo, bak bak. üniversitesi de belli. (Bunu müfettiş dedi, hoca övse şaşardım zaten.)
-Eheheh. (O yıldızlı pekiyi benim olacak bebek. Maviş göz saldırısı!)
+Peki Wördz, babanın işi neydi bakayım senin?
-Şoför.

Hani böyle bir sessizlik olur, hava dünyaya hiç uğramamış da ses hiç icat edilmemiş gibi kabullenirsin ya; öyle bir sessizlik koydu o kaltak. O kimsenin iyiliğine de kötülüğüne de kafası basmayan temiz çocukların hepsini bu sessizliklerle yalana, kıvırmaya sürükledi. Bir sorunun gurur kırıcı olmasından daha beter bir şey varsa bu sorunun başka insanların yanında sorulması değil mi yahu? Bu, mevzu bahis sualin şahsıma son yöneltilmesi değildi ama şoför cevabının verileceği son soruluşu oldu. Önce ....'da çalışıyor oldu, sonra evrak taşıyor oldu, sonra sonra derken aslında hiç utanmadığım, utanmak için sebebim olmayan bir meslekten adını söyleyemediğim bir mesleğe evrim geçirdi. Delikanlılığından bir gün dahi şüphe etmediğim bir insandan utandıracak raddeye getirdi. şoför ulan, ne var? Şoför yoktu, lescon-puma-adidas-nike skalası, sega saturn, doğum günü partisi olan çocukların dünyası vardı artık. Sorarlarsa "bizde de var.", susarlarsa "biz de tenezzül etmiyoruz." oldu default yorum cümleleri. Sonrası malum, belli yaşa gelip de kafaya dank edene kadar sürdü bu vefasız denyoluk. insana ne kadar komik geliyor şoför mesleğinin ayıp olması lakin çocuğuz be hocam, azıcık geç soksaydın şu sosyal sınıf tasnifine de kalıcı hasar almasaydı taso hırsından başka kirlenme imkânı olmayan bünyemiz.

O adam 26 yıl hizmet verdi o kuruma ve emekli oldu. (O kurumla birlikte 42 yıl şoförlük geçmişi var.) Dişini tırnağına katıp çalıştı. Anası-babası devlette çalışanlar iyi bilir, "seyahatte." kalıbı vardır meşhur; her sorana yapıştırırsın. O seyahatleri bitmedi, haftalarca sürdüğü oldu. Gel gelelim titizliğini hiç aksatmadı. Hâlâ hız sınırını aştığına, kimseyi ön koltukta kemersiz oturttuğuna, sinyal vermeden döndüğüne, arabayı keyif için sürdüğüne denk gelmedim. Emekli olduğunda evinin kredisini bile bitiremedi çocuklarının üniversite masrafları yüzünden. Bu adam onca çabasına, çabasının karşılığında kendine sözüm ona verilen sadakaya yıkılmadı da oğlunun yıllar evvel kendinden utandığını bilse ne hale gelirdi, bilmiyorum. Ühühüh, zavallı babacığıııım... Kulağınızın yayına domdom kurşunu olup değdireyim, kulak memelerinizi dişleyeyim be canım ciğerim; ne meraklısınız duygu sömürüsüne. Aklıma getirip getirip dertlenecek halim yok ya. Rakı masanızda "Çocukken babamdan utanmıştım, böhöööööğüüünnk!" diye ağlayan, kızımsız yollardayım triplerine giren adamlar varsa ya rakıyı değiştirin ya masayı.

Ekonomik kısma dalmıyorum. Kazanılan tutar, yaşanılan şehir, eşlerin tutumluluğu, harcamak için boş zaman, geçmiş borçlar, aile bireyi sayısı, illegal kazanç gibi tonlarca etkeni var paranın. Bakarsın, kral yaşıyor; bakarsın, kral çıplak.

Babalık etmedi, oturup konuşmadı artistliği yapmadık. Müfettişler, ilaç mümessilleri, taşra kontrolörleri gibi dolaşmaya alışkın olanlarla kamyon şoförleri arasında bir fark kaldı, o da çogözel oldu, taam mı? Bu adamlar sürekli dolansalar da ev belledikleri bir yer vardır. Sürekli şoförlük yapan, çoğunlukla taşımacılıkla uğraşan adamlarda bu olmaz. Şehirler arası otobüs şoförlerinin evleri olur ama evle işi karıştırırlar mesela. Yatağından fazla otobüste uyuyan bir insanın arafta kalmasına pek de şaşırmamak lazım. Bizim peder gibi sabit yer-bol yol temalı çalışanlarda da durum onun bir nebze su katılmışıdır. Akşam herkesin eve gittiği, o güne yahut ertesi güne dair hiçbir şey düşünmeden ailesine kavuştuğu bir ortamda sağdan sola (en iyi ihtimalle ilçeler arası - çoğunlukla şehirler arası) mesai falan dinlemeden yollanmak kolay iş değil. 10 yılı aşkın süredir fazla mesailerini kestiler tasarruf kisvesiyle kılıfa uydurarak. Bu adam bu şartlarda yeter demiyorken bir de biz kalkıp "neden ideal aile düzeneğine yaklaşamıyoruz?" mu deseydik? Dersen vaziyet belli, şu adamı yaşama bağlayan tek şeyi de elinden alırsın. 5 saatlik otobüs yolculuğunda Iphone'u yüzünü aydınlatan kızı kesmekten kalan zamanımızda dahi düşünce insanı tavırlarına bürünüp neler neler kuruyoruz, sen hayatı yollarda geçen bir adamın hesabını yap bakalım. (Hesap makinesi serbest arkadaşlar. - ders: felsefeden birine bakıp çıkış - süre: 60 dakika - gözetmen: tam bir şerefsiz.) intihar gibi meslek buradan bakınca. konsantrasyonunu, gayeni bir kaybetsen; welcome to the şarampol. aman, ağzımdan yel alsın.

Velhasıl girim, ne Gata'da çalışıyorum ne de doktor oldum ama şu sessizliği dindirecek kadar gördüm nasıl bir müessese olduğunu. Artık peder bey sadece şoför. Hemi de en vurgulusundan böyle: şiieeeefffeeeeaaaar! ay, bu ne lan? Kibariye'nin anası gibi oldum. Şoför çocuğu olmak kibariye'nin anası olmak gibi midir acaba? Yoksa kibariye'nin çocuğu olmak anasının şoförü olmak anlamına mı geliyor? Babam böyle direksiyon sallamayı nereden öğrendi? Dr Ötke... Yok be, rahmetli durdu emmi öğretmiş. Niye garipsedin? O zamanlar Kerten Sürücü Kursu vardı da babam mı gitmedi? Hı, evet, durdu isminde birinden şoförlük öğrenmek biraz değişik. ilk öğrettiği şey kırmızı ışıkmış, ahahaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa! Kodumun andavalları sizi, sonra da neden göt elleme umutlarım soda şişesine oturmakla sonuçlandı diye hayıflanıyorsunuz. espri kalitesine bak. ama biraz güldün, kabul et. Gülersin tabii, yarrak gibi mizah anlayışın var.

---
Büdük: Giriyi yollamadan durumumuz vardı ama okumadım kardeş, bunu okuyacağıma altı yıl tıp okurum gibi haysiyetsiz bakınızlar içeren mesajlar alıyorum. size bir çift lafım var: "Kız mısınız?"