bugün

(#18637220)

burası bizim mekanımız koç, denilesi.
sonunda evine dönen yazar...
http://waloxtekstil.com/

böyle bir şey varmış arkadaşlar, yok artık diyorum.
kıbrıs'tayken günlerimiz gecelerimiz, düşüncelerimiz, her şeyimiz anasını satıyım her şeyimiz beraber geçerdi. şimdi bayramda kent şekerleri reklamındaki yaşlı adam gibi yolunu gözlüyorum, ama gelmiyor. telefon açıyor kardeşim diye, ama ben sesini bile tanıyamıyoum. çok üzgünüm özledim ve tam da her şey düzelmişken, bütün hayatımız güzelleştiğinde yatay geçiş yapıp mal gibi gitmesine anlam veremediğim kızdığım dallama adam.

psikolojide depresyona girmenin 5 katmanı vardır. inkar, kabullenme, kızgınlık,... unuttum gerisini. ben kızgınlık evresindeyim şu sıralar. sonunda intihar mı edicem lan. kurtarın beni. ühühüh.
eğer zamanı varsa sabırla sorularınızı dinleyip cevaplayan, yardımsever yazar.
her yeni gittiği ortama ayak uydurmakta zorlanan fakat daha sonra oraya kök salıp bağlanan, daha sonra eksikliğini her daim hissettiren insan.

ilk önce izmirde sonra ankarada şimdi de kıbrısta yapmış aynısını. oglum daha kaç yerde arkanda seni içki masalarında anacak insanlar bırakacaksın? bak bir gün herkesi toparlayıp ardın sıra geleceğiz arkandan, yerleş artık bir yere...
kıbrıs'da geçen 3 senenin ardından hiç hesapta olmayan bir biçimde büyük bir değişiklik gerçekleşti, belki gayet normal gibi dursada bir öğrenci için daha nasıl büyük bir değişim olabilir ki?
okul değiştirmek!

tam üç sene boyunca alıştığınız yer, insanlar, hocalar, kırtasiyeler, hava, dostlar... bir anda şans deneme ve tutma sonucu hayatın komple değişmesi. bu yeni yer allahtan sizi kabul etmeyen, boğuk bir kent görünümünden öte sizi bekleyen bir arkadaş gibidir,eskişehir.

üçüncü sınıfta çok sevdiğin dostlarını, oda arkadaşlarnı bırakırsın ve çok sevmediğin kıbrıstan gidersin. her şey bakında güzel de kolay değilmiş her ne kadar şans hala benle olsada. markasiz'ın yazdığı entry'i görmek bile özlemimi hatırlatıyor o ve diğer çok sevdiğim dostlarıma. ben olmaya başladım, hala oluyorum ama aynıyım.

çok soğuk burası ayrıca havasından mıdır bilmem ama hatırladıkça ciğerimi yanıyor, deniyorum.

not: burda tanıdığımbir çok güzel insan var, en azından saçı var. *

edit: yaptıgım espiri kardeşimi kırmış galiba... kusura bakma..iyi anlamdaydı..
sözlükte yazar olduğunu an itibariyle tesadüfen nick'ini sol frame'de görerek öğrendiğim lise arkadaşım. oha lan.
zirvelerde olmasa görüşemeyeceğimizi düşündüğüm durmadan benimle uğraşsada çok sevdiğim yazar.
(bkz: 24 agustos 2008 ankara gazi cocuk yuvasi zirvesi)
bu arada diğer zirvede (bkz: uykusuz) dergisini kaptırmayacağım kararlıyım.
24 ağustos 2008 ankara gazi çocuk yuvası zirvesinde tanıştığım iyi yazar.
geçenlerde şöyle bir talihsizliğin başımıza geldiği;

walox:abi burada 3 mü yazıyor 5 mi?
markasiz:3 abi...
walox:ne biliyim abi 6 gibi yazmışlar da.
grup halinde: hahahah...
walox:yok abi 8'e de benziyor.
grup: hhahaha
(#3305176) beni duygulandırmış arkadaşım... *
kendisiyle alınan bütün derslerin ortak olması ve aynı sınıfta olunması sebebi ve bunun verdiği dayanılmaz birlikte takılma durumlarından birinde geçen mükemmel bir olaya nail olan insan.

derslerimizin bir çoğunun mutsuzluk fakülteleri yani mühendislik fakültelerinde olmasından kaynaklı çok az bayanla münasebete girmekteyizdir. cl isimli merkezi derslik binasında da bütün bölümler ders alabilmektedir. bizim de birkaç dersimiz numunelik gibi bu arkadaşla beraber buradadır. işte birgün (ki o gün bu gündür) çok ciddi bir şekilde bana dönüp,
-abi markasiz bu gün cl'de ne çok kız vardı ya.
+evet abi harbiden de vardı.
-abi resmen gözüm döndü ya.
+harbiden benimde ya.
-abi harbiden bak cidden diyorum gözüm döndü benim...
+hahahahah huhahahha
-hahahah

bu da böyle bir anımdı.
rastlanması mutsuzluk ve umutsuzluk veren adamdır. her rastlandığında ya derslerde, ya da *yurtta rastlanmaktadır. neyse sınav zamanları iç rahatlatan komiklikleri ve kaprisleriyle iyi bir adam.
hicbir yere gitmemis burda olan derslerden nefes alamayan kisi.
doğum günü kutlu olsun yazarı...
akşam ders çalışırken aklıma geldi, dedim ki "hacı ekşi sözlük yazar alımını açmış"... işte o dakikada masadan kalkıp kayıplara karışmış yazardır. şimdilerde hala ekşi'ye bir şeyler karalamaya devam etmektedir. komik bir şeydir. enteresan bir yazardır. ayrıca honour ödülünü alarak karizma yapmıştır. bir de küpe takmış...*
sozluk havasini mis gibi icine cekmenin hazzini yasamakta olan uzun suredir girememis olmanin utancini yuzunden dusurmeyen keske bir tatil daha gelsede daha cok yazsam diyerek ic geciren yazar.
az önce aramızda geçen bir muhabbet;
+:markasiz
-:walox
+hacı fayton geçiş yapmış
-kim lan fayton
+ya bizim faruk işte
-haa şu uzun boylu sırık.
+bi dakka lan ben daha uzunum..
-hah taam neyse devam et.
+vay amnakljh
-hehehehe.
+yıkıl

ayrıca kendisinden 10 gün sonra kıbrıs'a gideceğim için bana kızgın olan.
tatilinin bitmesine az kaldığı için üzülen ama ankaradaki büyük zirveler ile yıllık zirve açlığı giderilecek olan yazar kardeşim.
kıbrıs konusunda kimsenin görmediği ya da görüp de anlamak istemediği bir gerçeği yazmasından dolayı kıbrıslı türkleri "türkiye düşmanı" damgasından kurtarmayı amaçlayan, bu davranışıyla helal olsun dedirten, hayranlığımı kazanmış dau öğrencisi yazardır.
kktc beni tanımayanı ben hiç tanımam zirvesi'nin en delikanlı zirvenin sonuna yemek beklediği için anca yetişen yazarıdır. hoş sohbeti dikkat çekse de ulan ben bu herifi zaten 2 yıldır tanıyorumdur.
ayni bilgisayar labratuarinda yanyana bilgisayarlarda sozluge takiliyoruzdur. kendisine sozluge gelmesini ben teklif etmisimdir ve sozlugu kendi kendine bayagi sevmistir. ayrica kendisi yurttanda arkadasimdir. ulan ne cok ortak yonumuz vardir.*
ortalıkta gözükmeyen yazar. ' nerelerdesin güzel kardeşim? ' sorusunun muhattabı.
kendisini daha şimdiden deliler gibi özlemeye başladığım, onu unuttuğumu düşünmesini istemediğim yazar. zaten biliyor ona ne kadar değer verdiğimi ki uğruna okyanusu bile geçeceğimi bilir *. ama o üzülmesin, nasıl olsa geçmez denilen aylar geçecek ve yaz tüm sıcaklığı ile gelecek. işte o zaman bu günlerin intikamını alacağız. bu yüzden kardeşime sabır diliyorum. bittiğinde bu topraklarda seni bizzat ben karşılayacağım ***.