bugün

Nasıl bulurum düşüncesiyle beynimi yakan lanet olası eğitim. Kimsenin elimden tuttuğu yok. En yakınım bile bana destek olmak yerine köstek oluyor. Ben utanıp, sıkılarak, ağlayarak ricada bulunmak istemiyorum abimden ama o hem bu konuda konuşmama fırsat vermiyor hem de okuduğum yer dolayısıyla zamanında beni ziyadesiyle ezdiği için eğitimimde bana özgüven aşılaması gerekirken kendimden utanmama sebep oldu. Şimdi bu eziklik hissiyatıyla ne bir yere başvuruyorum ne de hakkımı arayabiliyorum. Saçma sapan insanları bile aramayı düşündüm bu sebepten. Arkadaşlarım abimin okuduğumuz mesleği yaptığını ve gayet iyi bir pozisyonda çalıştığını anlattığımda neden onu değerlendirmiyorsun demelerine öyle işte bir şey isteyemiyorum ondan demekten sıkıldım. Eşinin kardeşinin tercih döneminden sonra bilgisayarında gördüğüm ona özel hazırlanmış tercih dosyasını gördüğümden beri içim buruk zaten. Yönetim kadrosunda olduğu halde Kendi kardeşinin staj isteğine bile net cevap veremeyen, ben referans olurum kardeşim sen bu kadar üzme kendini diyemeyen biri çünkü. Ben kimseden bir şey beklemiyorum. Ne bir harçlık ne bir hediye. Ben sadece ondan geleceğim adına bir şeyler istemek durumunda kaldım, o da günümüzde işler bu şekilde yürüdüğü ve referansı olmayanların dönüt alamadığını gördüğüm için. Geçtiğimiz yaz 5 tane endüstri mühendisinin çalıştığı, sağlam bir yabancı firmadan staj ayarladım. Bana Sundukları sikindirik koşul sebebiyle o şartlar altında orada bulunamayacağimi söyleyip gittim oradan. Yönetici kadrosunda babanın tanıdığı olmasaydı o görüşmeyi yapamayacaktım bile. Şimdi 2 farklı firmada staj bulmam gerekiyor ve ben daha birini bile netleştirebilmiş değilim. Başkasından yardım alıp, al sen kardeşine yardımcı olmadın ama referans olan biri çıktı deyip abimin yüzüne çarpmak istiyorum belgeleri ancak onu da yapamıyorum. Insanların başkalarından yardım alarak bir yerleri ayarladığını gördükçe, küçük firmaları bu özgüvenle reddettiklerini, vizyonları olduğunu gördükçe deliriyorum. Bana söylenilen taş ol baş yarken başkalarının yakınları onlar için seferber oluyor, akıl vermekle kalmayıp yardımcı da oluyorlar. Bu insanlar iş adına kayda değer şeyler öğrenip kurumsal şirketleri cv lerine ekleyebiliyorken ben küçük çaplı firmalara bile gidemiyorum bu özgüvensizlikle. Zaten cv'mde bir bok yok hali hazırda okuyor olduğum için. Bari birileri elimden tutsa diye bakıyorum ama onun da olduğu yok.

Bunları düşünüp üzülmek, şimdi oturup bunun için ağlamak o kadar dokunuyor ki bana. Tecrübelerinden, yapabileceklerinden mahrum bırakıp bırak bu yardımı yapmayı kardeşliği bile beceremeyen abim utansın.
Adam akıllı,tanınmışlığı olmayan bir yerde yapıldığında geçen zamana üzüleceksin.
Yapabiliyorsan şansın varsa stajda zorunluysa naylon yap, yoksa kendini kullandıracaksın ve hiç bir öğrenmemiş olacaksın. Geçen dönem 1 aylık stajımda bir tek fotokopi çekmeyi, evrak yerleştirmeyi öğrendim.
Bugün bir alman firmasıyla yaptığım görüşmenin sebebi. Olumlu sonuçlandı çok şükür. Görüşmeyi yaptığım kadın odtü endüstri mühendisliği mezunuyum dediğinde tepkimi gizleyip "maşallah ne güzel" demek yerine sadece "ne güzel" deseydim daha güzel olacaktı sanki. * neyse, samimi görüntü her zaman iyidir. Benim gibi yapmayın da güzel de olsa tepkinizi gizli tutun siz yine de. *
Bu yaz istanbul'da yabancı ve kurumsal bir firmada yapacağım çalışmadır. Sadece haftasonları tatil olsa da Buralardan daha çok Gezme imkanım olacak olmasına ve sağlam bir firmada yapacak olmama rağmen içimden gelmiyor niyeyse. Önceden istanbul'da yapayım diye can atarken zamanı geldiğinde ayaklarım geri geri gidecek giderken. Çünkü istanbul'a gitmek istemiyorum. Ancak ayarladım bir kere, dönüşü yok. Mezun olmam için de gitmem şart.
yapılan iş hakkında bilginiz yok veya azsa:

'' okulda bunu gösterdiler mi?'' veya ''okulda da bir şey öğretmemiş.''

sözlerini...

eğer yapılan iş hakkında teknik terimler kullanarak bir açıklama yaparsanız:

'' okulda öğrendiklerin burada hiçbir işine yaramaz.''

sözlerini sıkça duyacağınız,

zorunlu veya gönüllü hatta naylon gibi çeşitleri olan eğitim biçimi.
Angarya işlerle uğraşılan bokunduruk eğitim. Sanırım tek güzel yanı salata ve içecek büfesinin de olduğu öğle yemekleri. Bir de latte macchiato (o neyse artık, ben bunları ayrı kahveler olarak biliyordum) yapan kahve makinası.
bir sene daha yapacağımdır. Dolanıyoz öyle.
ekseriyetle keyifli olduğunu düşündüğüm. tabii mesleğinizi seviyorsanız.
Saçma bir proje. Evet.
Dün bitirmiş olduğum modern kölelik sistemi.
yapmadığımdır. hatta yapmadığım şirket açık sözlülüğüm sebebi ile tüm notlarımı 5 olarak vermişti.
Hem sırtına binerim hem ırzını sikerim’in kibarcasıdır. Güzel bir yerde yapıldığı taktirde çok şey katabilir o ayrı ancak yapacak bir yer bulamamış olmak hakikaten içler acısıdır. Dış ticaret alanında stajyer alan bir firmaya ihtiyacım var hani sözlük ruhu? Yardım edebilecek olanları mesaj kutusuna alır, teşekkür ederim.
amacı işi öğretmektir. ama amacı doğrultusunda ilerlemez. stajyere genelde kimsenin yapmak istemeyeceği ayak işleri verilir. mesela ben staj yaptığım dönemde haftada bir çöpleri toplayıp atardım.
görsel
Bir mesleğin ön bölümü.
Ömür törpüsü.
istanbul'da iyi, kurumsal bir şirket bulabilsem ya da insan kaynakları / pazarlama alanında bana bir talep olsa hemen yapacağım şeydir.
geldiler 8-10 kişi bugün. yeni yeni tazecik. kızlar defileden çıkmış gibi erkekler jilet. o kadar hevesliler ki kıyamam. ama kusura bakmak yok o çay kahve servisi yapılacak. ara ara fırçalar yenilecek. hepsini anlattım. moral bozmak yok.
şu an içinde bulunduğum durum. 6.30'dan beridir çalışıyorum bence kaytarmak hakkım *
Bir meslek alanında uygulamalı eğitim alma. Uygulama şekli ise ilgili kurumdaki öğreticilerin inisiyatifine kalmıştır. Staj görün, başarırsanız çaycılıktan terfi etmiş olursunuz, yok eğer olamazsanız o zaman da filozof olursunuz.
2 3 hafta önce bitirmiş olduğum uygulamadır.
seneye bir hastanede yapacağım şeydir.
Izmir sınırları içerisinde staj arıyorum bölümüm uluslararası işletmecilik ve ticaret yardımcı olmak isteyen olursa çok sevinirim.öğrencilerin işi öğrenmeye başladığı şeydir.
doğru yerde yapıldığında çok faydalı olan, yanlış yerde yapıldığında ise ben bu insanlarla aynı mesleği mi yapacağım dedirtip insanı gelecekteki mesleğinden soğutan gerçek hayat demosu.

yazın bir belediyede yaptığım stajda benden sorumlu olan kişi yaptığı işi gerçekten hakkıyla, görev bilinciyle yapan ve stajyere de faydalı olma amacı güden bir kişiydi.
şu sıralar bir stajımın sayılmayan 5 günlük kısmını özel bir kurumda yapıyorum. işi hiç umursamayan, sabah gelip poğaçasını yiyip çayını içtikten sonra akşama kadar kalorifere yapışıp aptal gibi pubg oynayan bir güruhla aynu ortamdayım. bunlarla mı meslektaş olacağım diye geçen her dakikama lanet ediyorum.
lakin çayı güzel demliyorlar...
turizm öğrencileri için zulümdür.