hayattan bir beklentinin olmaması, belirsizlik ve tekdüzelik şeklinde sıralanabilir.

mustakbel eşimle ilber ortaylı'nın da dediği gibi mektebi bitirdikten sonra mobilyacı gezeceginize dünyayı gezin düsturunda hareket edeceğiz.

siparişleri karıştırıp gönderilen kişiye sizi mahçup eden site.

müşteri hizmetlerini aradım geri dönüş yapılacağı söylendi. öyle bir şey olursa editleyecegim.

sanki hayatımda hep var olan biriyle konuşuyor gibiydim. sürekli gülmüştük. ve şimdi gerçekten hayatımda hep olsun diye, nişanlaniyoruz.

ekseriyetle keyifli olduğunu düşündüğüm. tabii mesleğinizi seviyorsanız.

her gece aynı şekilde sevilmek ile birlikte dünyanın en güzel hislerinden biri haline gelir.

şaşırdım kaldım işte şiirinin sahibi şair ve yazar. bu şiiri ve şairi tanımama vesile olan kişiyle kadıköy'de gördük bir ay önce kendisini. otobüse yetişmeye çalışıyordu konuşmaya fırsat bulamadık. âh.

şiir. http://www.youtube.com/watch?v=iiY93h_UJeU

geldi. hoş geldin.

bugün başladığımdır. pek kolay olduğu söylenemez. fakat Almancası fazla iyi birinin benimle ilgilenip pratik yapacak olması tahminimce fayda sağlayacaktır.

iste, çalış ve başar.

seni bilse şairler gıpta eder, sen hep böyle sev.

çok güzel seviyorsun.

diğer lens markalarından hiç memnun kalmadığım halde kurtarıcım olmuş olan lens markasıdır. şayet astigmatınız varsa alın aldırın.

bir işi rüyana girecek kadar önemsiyorsan başarırsın.

bir cahit zarifoğlu kitabı.

ayrıca. https://www.youtube.com/watch?v=k-_0vOICuj0

"Hergün işe gidiyorsun. Akşamları erken uyuyorsun ve bunun karşılığında aldığın tek şey koltuk takımı. Gerçekten acınası durum."

Fight Club, 1999.

(#24535081) şu entryi yazdığım zamanı hatırlıyorum. ve her şey bu kadar kısa bir zamanda nasıl ters dönebilir bugün bizzat bunu yaşıyorum. şu an mutluluktan ölebilirim. her şey duaya ve çok fazla istemeye bakıyor bunu bir kez daha gördüm ve yaşadım. binlerce çok şükür.

bu olsun. http://www.youtube.com/watch?v=iRop0mp9i88

istersen okumaya başlama sevgili okur çünkü birazdan biraz saçmalayacağım.
okumaya devam mı ediyorsun? peki öyleyse sonra bu ne demiş deme olur mu? baştan uyardım.

galiba büyük bir ah aldım. ya da büyük bir günah işledim. bilmiyorum. şu sıra bildiğim ve hissettiğim tek şey mideme bir şey oturdu ve kalkmıyor. canım çok yanıyor. duvarlarımdan kurtulamıyorum. ve en kötüsü de ne biliyor musun? elimden hiç bir şey gelmiyor. ömrümde hiç bu kadar canım yanmış mıydı hatırlamıyorum. aynaya bakmak istemiyorum şişen gözlerimi görmek istemiyorum. sonra diyorum hepsi senin hatan! ama hayır kendime bu kadar yüklenemem. istediğim sadece biraz dayanabilme gücü yoksa bir şekilde kafayı yemekten korkuyorum. zamanla geçecek biliyorum ama bunu asla unutmayacağımı ve her aklıma geldiğinde şimdi olduğu kadar olmasa bile yine canımın yanacağını da çok iyi biliyorum.
fakat bunları neden yazdığımı bilmiyorum aslında. belki de kimseye anlatmak istemediğimden. emeklerimin ve dualarımın karşılığını görmek isteyişimin had safhada olmasından belki. gerçi bunları kim istemiyor değil mi? son olarak sabır zor bir şey. yani öyleymiş...

evet ben bu yazıyı sana yazıyorum sevgili her fotoğrafın her durumun altına yorum yapmasa dünyanın en eksik insanıymış gibi hisseden kız. az önce gördüm ki yeni evli bir kızın eşine yapıp fotoğrafını çektiği kahvenin altına "oo bensiz kahve hı tamam bunu unutmam güzelim" yazmışsın. yahu! kız eşine yaptığı kahvenin hesabını sana niye versin. biliyorum kim ne yapıyorsa sosyal ağlarda paylaşıyor. alınmak yok ama sen de umutsuz vaka gibi hepsinin altına bensiz onu yapmışsın bensiz şunu yapmışsın gibi yorumlar yapıyorsun. son bir şey. senin yalnızlığının sebebi bu insanlar değil. sen de arkadaş edinebilirsin ve hatta fotoğraflarına yorum yapılan kız bile olabilirsin!