panik atak

(bkz: panikatak)

doğrusu panik atak olan, panikatak ifadesinin ayrı yazılması gereken psikolojik bir rahatsızlıktır ve tedavisi bir hayli zordur.

(bkz: psikolojik hastalıklar)
Günümüzde artış oranı hızla yükselen, yoğun korku, kaygı, yoğun endişe karışımı bir nöbettir. Hastalığın başlangıç yılı ortalama olarak 20-25 yaşları arasıdır ama genellikle 30-35 yaşları arasında tam anlamıyla belirtileri görülmeye başlanır. Yaşam kalitesini olumsuz yönde etkileyen bir hastalıktır. Tedavisi mümkündür fakat uzun süreli olduğundan dolayı çoğunlukla tercih edilmez .

yıllar sonra dün gece yine ugradı allahsız meret. gögsüm sıkıştı, nefesim kesildi. duvarlar üstüme üstüme yürüyordu, boğuluyordum, kalp krizi geçiriyorum sandım. sabaha cesetimi bulurlar herhalde dedim.gecenin 3ünde arayabileceğim kimse yoktu. dua ederken uyuyakalmışım.şükür sabah uyandıran allah'a.

Bende var bende. Geçen nefes alamıyorum diye ağlıyordum. Ondan önce ki günlerde kalp krizi geçiriyorum sandım falan. Var yani aman düşmanımın başına gelmesin.

Yıllardır müptela olduğum hastalık.

Ani bir sesle ürkme de buna dahil mi ki.

Bugün 3. kez yaşadığım buhran hali. doktora gitmek istemiyorum,ilaç kullnmak da.

Annem dayım iki kuzenim.. Yani kısacası anne tarafından bir çok akrabam panik atak hastası. Zor bir şey. Hem bunu yaşayan hem çevresinde bulunan insanlar için.

ruh hastalığıdır.

Bir ruh hastalığı.

ilk önce kalp atışınız hızlanır, sonra aldığınız nefes yetmemeye başlar. bazen kas seyirmeleri de eşlik eder. mide şişmesi de eşlik ederse tadından yinmez artık hiçbir iş yapamaz olursunuz. en son belirti ileri safhalarda görülüyor.

daha berbat bir şey aslında ama düz anlattım bilerek. yaşayanlar zaten biliyor, diğerlerinin gözü korkmasın.

yıllardır müptela olduğum hastalık.

Bir üst modeli manik atak olarak adlandırılır.

bazı olaylar karşısında bu tür kardeşlerimizin ani nefes alıp vermeyle, elinin ayağının birbirine girmesi vb.

çoğu zaman kalp rahatsızlığı ile karışır. önce kardiyoloğa sonra psikiyatriye gitmek lazım

Baş etmeyi öğrenirsen, atak gelince oturup geçmesini bekliyorsun. tabi o geçene kadar yaşadığın anlamsız korkular, saçma bir stres, kalp ağrıları içinde 40-50 dakika ağlıyorsun. Biliyorsun atak geçirdiğini ama malesef başladıktan sonra kesebilidiğimiz bir durum değil. Niye başladığını sorsanız onu hiç anlayamadım zaten.

Kalp hastası da değiliz, ölmüyoruz da. Sadece saçma sapan korkup ağlayıp geri hayata dönüyoruz. Bu kadar.

Herhalde hayatın değerini anlayalım diye var.

ingiltere'de yapılan son çalışmada %83 oranda organik bir hastalıktan köken alan psikiyatrik sorun. bu genelde şeker hastalığı ya da sendrom x oluyor. bunun dışında biçok hastalık genel ruh sağlığını olumsuz etkiliyomuş. altta yatan belirtiler tedavi edildiğinde hastalık spontan olarak %77 oranda düzeliyomuş.

insanda sürekli mevcut olan ölüm korkusu anlamında olan şeydir. Evet.

"Bence iki el okey atak" şeklinde kafiye yapma isteği uyandıran ve endişe nöbeti olarak da nitelendirilen psikolojik sendrom.

Ciddi rahatsızlık. Kötü günler çok olur. Umarım iyileşirler.

Bu gece malûm hâdise yüzünden 15 dk.da bir beni yoklayan durumdur. Kafam gerginlikten sepet gibi, midemi sanki karıncalar kemiriyor, uyku zaten kalmadı! Valla bir travma da yaşıyor olabiliriz! Ben hâlen daha şoktayım. Hele trt spikerinin "Ordu yönetime el koydu" anonsunu duyunca kumanda elimden düştü, afalladım. Bir de jet sesleri duyunca 90'lı yıllardaki hayal meyal hatırladığım körfez savaşı günlerine ışınlandım âdeta! Gerçekten tarihî bir gün yaşıyoruz! Ben buna sebep olanlara, bize böylesi sıkıntılı bir gece yaşatanlara hakkımı helal etmiyorum!

Allah kimseye vermesin.

şırnakta yaptığım bi senelik asteğmenlikten dönüşte 3-4 ay kadar geçirdiğim rahatsızlık. ankarada gecenin 3ünde ambulansı, kalp krizi geçireceğimi düşünerek, nefessiz kalıp aradığım zamanlar olmuştur. 3.ye benim eve gelen ambülanstaki arkadaş, ''hacım senin kalpte bi sorun yok, bak 3.ye geliyoz, sen panik ataksın'' diyene kadar varlığından haberdar olmadığım bir olaydı.
beyniniz size resmen oyun oynuyor, ha bu öyle kolay üstesinden gelinebilecek bişey de değil. beyne verilen telkinler, sakin ol uyarıları falan işe yaramıyor, derin derin nefes almaya çalışıyosunuz, nefes alamadığınızı sanarak, bu da beynin bol oksijen ile kısa zamanda dolup kafa yapmanıza sebebiyet veriyor. sol kolunuzun uyuşup sıkıştığını hissediyorsunuz, kalbiniz gümgüm atıyor, inanılmaz bir panik içine giriyorsunuz. psikiyatrın verdiği paxil isimli ilacı 3 ay kullanıp, günde 7 bardak içtiğim kahveyi 3 bardağa düşürünce geçiverdi allah'a şükür, ancak bu hastalık bana görelilik felsefesini iyi kavrattırdı. 2 saat nasıl 2 gün gibi geçer, cehennem dünyada nasıl yaşabilir vs. gibi bir algı operasyonu oldu benim için diyebilirim.

anlık bilinç kayıplarına neden olan, günlük hayatta uyanıkken ve güne devam ederken bir anligina kendini rüyada gibi hissedip sonra uyandigini sanip o aralikta neler yaptigini hatirlamamana sebep olan rahatsizlik. o aralik hrp bir bosluk olarak kaliyor, puzzle eksik oluyor ve asla hatirlayamiyorsun. ilk ataklar daha uzun sürerken psikolojik destekle bilinc kayiplari daha kisa sürelere düşürülüp kontrol altına alinabiliyor. rahatsizliga teşhis konulmadiginda ise adam oldursen hatirlamazsin dikkatli olmak gerekiyor.
raporum var her suçu işleyip kolayca siyrilirim adam olun... *