bugün

kürtlerden nefret ettiğini her fırsatta beyan etmekten zevk alan faşik bünyelerin bile eğer bir gün kürt diyarlarına yolu düşerse su istemek için kürtçe bilmesi gerektiğini idrak etmesi ile başlar bu his.

şaka lan şaka. kürtlerin hepsi türkçe anlıyor merak etmeyin, onlar bizim gibi mal değil, bi' de asimilasyonun hiç başarılı olmadığını söylemek mümkün değil pek.

yani çok yaşamadığınız bir histir. kürt kardeşlerim sizle konuşurken kırık türkçeleri ile size seslenme büyüklüğünü yine de gösterirler. sizin diliniz onlara hep asla sömürgeci olmayanlarca dayatılmış olsa da komplekssizdir kürtler, en az iki dil bilirler ki bu da cabası.
olmayan bir histir.

türkiye cumhuriyeti'nde hala türkçe bilmeyen utanmazlar türkçe bilmemekten utanmazken, birşey hissetmezken, ben kendi ülkemde böyle birşeyi asla da hissetmem.

edit: başlığı ben açmadım. açan kişi de ortalığı karıştırıp defolmuş gitmiş.

edit 2: ortalığı daha çok karıştırmak için teşrif etmişler tekrar.
japonca, latince, urduca, almanca, klingonca bilmemenin getirdiği cehalet hissiyle aynı derecededir kendisi.

yani eşitlikten bahsediyorsak hani.. halkların kardeşliği filan.

geniş açıdan bakmak lazım.
türkiye anayasası

türkiye laik demokratik bir hukuk devletidir. resmi dili türkçedir. bayrağı belirtlieln şekillerdeki gibidir.

hatırlamayanlara bir kez daha hatırlatılır.

kürtçe bilmemek bir cahillik değildir kürtlerin türkçe bilmemesi de kendi ayıplarıdır.

bu durumdan rahatsız neden bir onlar var anlamak ta imkansızdır. *
gereksiz histir. asıl cehalet ana dil türkçe yaşanılan ülke türkiye olduktan sonra böyle bir hisse kapılmaktır.
insanlari gaza getirmek icin soylenmis cumle... simdi bu cumlenin gazina gelip yoo ezik hissetmiyorum desen fasist olursun. hayir bilmedigim onlarca dilden biri de kurtce. niye ona hususi bi eziklik hissedeyim ki. iste boylesine normal bi konu arayi kizistirmak, milleti birbirine dusman etmek icin donmus dolasmis bu versiyonuyla cikmis karsimiza.
(bkz: urduca bilmemenin getirdiği cehalet hissi)
(bkz: zuluca bilmemenin getirdiği cehalet hissi)* *
mehmed uzun u muhsin kızılkaya çevirisi olmadan okuyamadığın zaman artacak histir.
türkiye'de milyonlarca insanın kürtçe bilmediğini düşündüğümüzde, ülkenin cehaletten geçilmediği gerçeğini yüzümüze vuran önermedir. evet dostum, hepimiz kahrolası birer cahiliz ve kahrolası federaller bizi izliyor, kilit.

önemli midir, bence değildir. zira demokrasi, özgürlük veya halkların kardeşliği adına zorlama uygulamalar olmaz. yani yıllardır kürt yurttaşlara türkçe konuşma zorunluluğu getirildi diye türk yurttaşlara da aynısını yapmak sadece dengeyi sağlamaya yönelik bir adımdır, tehlikelidir ve kürtçe bilmeyen milyonlarca insana kürtçe öğretmeye kalkışmak faşik diye eleştirilen bünyelere yapılan faşik bir eylemdir.

bir faşik, bir faşike gel beraber bir fişek dükkanı açalım demiş. fişekler g.tünde patlamış.
genelde böyle bir his olamayacağını söyleyenler tarafından yerin dibine sokulmaya çalışılan bir his gibi duruyor uzaktan. yok yok öyle.

şimdi farklı farklı insanlar var. biri bilmemeyi bir marifemiş gibi pazarlar, çünkü öğrenmek zordur, emek ister. bu durumda ulaşılması bu kadar zor bir şeye bok atarak hem emek vermekten kurtulur hem de çevresindeki cühelanın kralı olur afedersin. hatta kıralı olur kıralı!

diğer insan içinse bir şey öğrenmek insan olmayla ilintilidir, yani ontolojiktir. öğrenmeyi, zorlama olmadığı müddetçe, bir kayıp olarak görmez.

şimdi kürtler türkçeyi kendi istekleriyle mi öğrendi? hayır tabi ki. hangi türkü bıraksak zorla ingilizce öğrenir şu ülkede? pek azı sanırım. kürtçeye gelince daha da vahim bir tablo ile karşılaşmamak mümkün değil.

bu yüzden türkçe öğrenen kürtleri bu zorunluluktan dolayı yüceltmek doğru değil, ama bu zorlamalara rağmen türkçe konuşmayı kendine hakaret olarak görmemesi onurlu bir etni için büyük bir olaydır. onurlu başka bir milletin, yani türklerin fertleri bu büyüklüğü genelde gösterememektedir, yazık. bunu da büyük bir olaymış gibi ballandıra ballandıra anlatanları vardır afedersin!

şimdi onlar tekrar başa dönsün ve okusun.
(bkz: rusça bilmemenin getirdiği cahalet hissi)

evet bu gerçekten bir cehalet hissidir!
ülkemizin sıcak denizlerine inen, dünya güzeli kızlara spasiva bile diyememek!

ama biri çıkıp, ''merhaba bayan, türkçe biliyomusun?'' der.
cevap alamaz
bu sefer etnik dili olan kürtçeyle aynısını söyler.
yine cevap alamaz.
iki dil biliyodur ama bi halta yaramamıştır.

sadece türkçe bilenler,
diğer kızlar bi halta benzemedikleri, benzeyenlerinde en azından ingilizce bildiği için kürtçe, arapça, zuluca, urduca, hintçe öğrenme gereği duymamıştır.

ama gel görki yolu bi yere düşer, adam susar, offf ulan kürtçe su nasıl istiyecem der.
ve bir bakar bakkal ve coca cola kutuları

heyoo amerikalılar burayada uğramış
bir dili bilmemek elbette insanı o ortamda rahatsız eder ve insan kendini cahil hiseder bu başlığın tanımı.

--spoiler--
şaka lan şaka. kürtlerin hepsi türkçe anlıyor merak etmeyin, onlar bizim gibi mal değil,
--spoiler--

şimdi bu ne saçmalıktır yahu. bu ülkenin resmi dili nedir? türkçe. kürtlerin de bu ülkede yaşamış olması bir şeyi değiştirmez. diyelim ki türkiyede 10 milyon kürt var. 10 da 1 yani oranı.

mesela belcika da 1 milyon türk falan var yanlış bilmiyorsam ve nufusu 10 milyon falan yani oran aynı ancak ben fransızca ögreniyorum buna mukabil koskoca başbakan bilmiyor türkçe diliyahut sıradan bir belçikalı bilmiyor türkçe şimdi burda mal olan kim?

yani efendim ben neden resmi olmayan bir dili ögreneyim ki resmi olsa bile ögrenmem gerekmez cünkü belcika da 2 resmi dil var. franszıca ve flamanca ve cogu kişi tek bir dil biliyor. yani ne kadar sacma bir laf bu ya adamlar benim dilimi ögrenmiş cünkıü mecburlar yasadığın ülkenin dilini ogrenmek asimile olmak değildir. ben ögrenmemişim ben mal mışım vay babam vay.
gerçekte var olmayan, sadece zoraki var edilmiş 'puzzle'ımsı bir dili bilmemenin nasıl bir cehalet hissi getireceği sorunsalının, akılda soru işareti oluşturmasına yol açmasının kaçınılmaz olduğunu ortaya koyan söz öbeği, deli saçması.
z.kmden aşağı taklamakan çölü dediğim hadisedir. asıl ayıp olan resmi dili türkçe olan bir ülkede o ülkenin vatandaşı olupta o dili bilmeden yaşamaktır.

editoryum: ayrıca bilimsellikten uzak götten entry giren kürt asıllı * kardeşlerim kürtçe tarihin hiçbir döneminde dil olmamıştır. kürtçe sadece diyalektir. dünyada dünyada en büyük dil grubu olan ural-altay dil grubunun türkçe kolunun bir lehçesidir. yani dyalektir. türkmenistanda, kazakistanda konuşulan türkçe'de aynı şekildedir. bunu neden söylüyorum. ulan ne alakası var kürtçe, türkçeye benzemiyorki diyebilecekler çıkabilir. kazakça ve kırgızca da benzemiyor ama türkçe dil grubunun içinde yer alıyorlar. araştırın, öğreninin sonra gelin.

editoryum 2: *
Kimse onlara karışmıyor, istedikleri gibi yaşıyorlar, özgürler ama hala bölücülük yapıyorlar diye kürt sorununu görmezden gelenlerin* şimdi de türkçe bilmeyen kürtleri ayıplamalarına sebebiyet vermiş durumdur. Kürtçe bilmemenin getirdiği bir cehalet hissi yoktur. Sen kürtçe bilmiyorsundur ve sorun yoktur.(ki gerçekten yok) Yani doğaldır bilmek zorunda değilsindir ama benim türkçe bilmeyen nenem için ayıp ediyor, türkçe bilmiyor suçlu, onların suçu yorumunu yaparsan asıl sen ve senin gibiler benim sikimde değildir onu sen de bilesin. Kürt elbet kürtçe konuşacaktır. Özgürler bikkk bikk muhabbeti yaptıktan sonra bir ulusun dilini bile yasaklamaya çalışmak, kin kusmak gerçekten sürekli örnek gösterilen anayasa'nın bir maddesidir değil mi? eee kürt diyorsun abi tanımasakta, gidip görmüyor olsakta oraları mutlaka bölücülerdir. şimdi sözlükte kürtlere kin kusalım ve her şeyin yolunda gittiği ülkemizi kurtarmaya devam edelim! hadi milliyetçi vatansever arkadaşlar durmayalım.
urduca bilmemenin getirdiği cehalet hissi gibi birşeydir . benim hissetmediğim , göreceli bir kavramdır . Kürtçe ' yi konuşma dili olarak kullanan bir toplumda iseniz bu hissi yaşamanız doğaldır .
kişnemeyi bilmeyenlerin ahıra düştüklerinde içerisinde bulunacağı cehalet hissi ile paralel olması muhtemel cehalet hissidir( *sadece anlamamanın getirdiği bir tedirginliktir anlayacağınız. cehalet ayrı bir şey). efendim sorunun temeline bakmalı saldırmadan önce... bu ülkede bir kesim kendi dilini konuşamamaktan dert yandı yıllarca. ki bu noktada asker oğlu ile rahatça konuşamayan bir anne hala gözlerimin önündedir, hak verdik... derken aradan geçen yıllar sonunda bu insanlar istanbul boğazı'nda sevgiliniz ile yürürken arkanızdan bağıra, çağıra "ji şiveda...." tarzında bir şeyler geveleyebilir hale gelmişlerdir. dönüp de söylediklerinin anlamını sormanızı sevgiliniz katti surette istemez. hissettiğiniz şeye ise cehalet hissi denemez. merak denir belki, belki kızgınlık denir, şaşkınlık bile olabilir biraz zorlarsanız. ama cehalet değil... bu noktada "kendini cahil hissetmek" nedir buna bakılmalıdır. ben misal hayatımda hiç bir dili anlamadığım için cahil hissetmedim kendimi. ancak bahsi geçen çok güzel bir kitap var ise ortada ve ben adını dahi duymamış isem kitabın. heh burada kendimi cahil hissederim ki ayda bir kitap ortalamasını dahi yakalayamamış birisi olarak bunu hissetmem de gayet normaldir. tam bu noktada olaylara hangi açı ile bakıldığının önemi çok büyüktür. aksi takdirde bu denli açık şekilde yazdığım bir metni anlayamamanın getirdiği cahillik hissi hakim olacaktır cahil bünyelerde...
sadece kurtce konusabilmenin getirdigi cehalet hissininin yaninda lafi bile olmayan, cok da onemsenmemesi gereken histir.
(bkz: kürtçe bilmenin getirdiği kıroluk hissi)
(bkz: kürtçe bilmediği için kahrolan Türk genci)* (bkz: yok artık ali sami)
türkiye cumhuriyet'inde yaşayıp türkçe bilmeyenler ile gene türkiye cumhuriyeti'nde yaşayıp kürtçe bilmemeyi başımıza kakanları ortaya çıkaran bir konudur.

(bkz: saçmaladım ama açıklayabilirim)
var olduğu hayal edilerek teselli bulunmaya çalışılan farazi histir.ilk önce içinde yaşadıkları ülkenin resmi dilini bilmeyenlerin eksikliğini duyması gereken histir.
kürtçe bilmemek cehalat konusu olarak görülemez fakat kürtçe öğrenip kardeşim dediğiniz halkın insnalarıyla onlara ait olan bi dille konuşmak hoş olsa gerek. kişinin onların kültürlerini önemsediğini gösteren bir durumdur bu ve herkes önemsenme ihtiyacı duyar. kürtleri bu güne kadar yokmuş sayan bir devletin çocuklarıyız hepimiz. yalnızca kürtlerimi diğer kültürleri yok sayan bir anayasının yetiştirdiği insanlarız. bu yüzden kürtçeden bahsederken veya diğer azınlıkların sahip olduğu değerlerden konu açılınca hemen saldırmaya başlıyoruz. dünyada ki bütün diller güzeldir eğer siz güzel şeyler söylüyorsunuz. lakin sözcükleriniz ne kadar ahenkli olsada ağzınızdan çıkan sözcükler nefret doluysa siz o dili çirkinleştirmiş olursunuz. bu başlık altına yazılanları okuyon ve kürtçe konuşan bir vatandaşın bu memleketi sevmesini ve anayasaya sayğı göstermesini beklemek gülünç olur. zaten siyasal değerler anaysada yazdığı için değil vatandaşların o değerlere sahip çıkmasıyla varlığını sürdürür ve ne kötü ki anayasa kendi halkıyla barışık değilse siz istediğiniz kadar uğraşversenizde taşlar yerlerine oturmaz. bir anayasa vatandaşlarının tamammını kucakladığı zaman kabul görür. yalnızca sunni türklerin ekmeğine yağ sürüyorsa ne yazıkki bu güzelim memleketin burnu boktan kurtulmaz. aleviler, kürtler, çerkezler, zazalar hep bir adım uzaktan bakar bu memlekete. yazık olur hepimize. işte bu yüzden kürtçe bilmemek, kürtler hakkında hiç bir şey bilmemektir, ve onların beklentilerine kulak kapamaktır. harbiden cehalettir.

bir şunu izleyelimde ne demek istediğimi anlayın

http://www.youtube.com/watch?v=aq9YhnQw-1U

http://www.youtube.com/wa...mqhjk&feature=related
içsel konuşması şöyle olabilir bu hissiyatın "Masterıda yaptık ama kürtçe bilmiyoruz diye arkadaş ortamında dışlanıyorum, cahil diyorlar bana ühüü.Acil kürtçe kursuna yazılmam lazım,Buldummm(bir ampül yok lan florasan yansın, simge oldu ya öteki) yarın diyarbakır'a taşınıyorum".
türkiye de sadece türkler ve kürtler mi yaşamaktadır? lazca ya da çerkezce bilmemek de mi ayıptır cahilliktir?
türkiye cumhuriyeti vatandaşı olarak önce türkçe öğrenilmelidir!
türkiye de yaşayıp türkçe bilmeyen insan vardır.