bugün

allahını seven serbest çağrışım ibneliğine vurup yonca evcimik bkz'ı vermesin. ben vericem amk: (bkz: yonca evcimik)

evcimen olanlar kendi aralarında ikiye ayrılır, evcimen erkekler ve evcimen kadınlar.

evcimen erkekler de kendi aralarında üçe ayrılır; tatağını kanepenin altına yapıştıranlar, yapıştırmayanlar ve güzel götü seven evcimen erkekler.

bizim konumuz bütünüyle evcimen erkekler.

zordur hafız evcimen olmak. erkekler için mesele güzel kadınlardır. bu hep böyle oldu. ilkel olanlarda, bu mevzu doğurganlıkla açıklanmaya çalışılsa da mesele hep büyük yuvarlak kalçalar, göğüsler falandı.

mesele hatun olunca, özellikle bizim ülkemizde, kıyasıya bi yarış da zaruri oluyor.

erkekler bi şekilde kendilerini kanıtlamak zorunda. bazı ibneler, götoğlanları, tiyniyetini siktiğim bebeleri doğuştan yakışıklı olduklarından bu rekabeti hissetmiyorlar. (yakışıklı arkadaşlardan özür diliyorum kinimi mazur görün) (yine de amınıza koyim sizin)

yine atadan dededen para içinde yüzen arkadaşlar da bu rekabette yer almıyor.

ulan şöyle bakıyorum da bu rekabetin içinde olan bi ben varım herhalde. (yakışıklı arkadaşların götüne koyim demiş miydim?)

diğerleri de ya karakterleriyle (evlenilecek adam) ya da zekalarıyla yarışmaya çalışıyor. bunların üzerine bi de evde takılmayı seven, koserden konsere koşmayan, avmlerde elektrikle yüklenmek istemeyen, gürültülü cafelerin yapmacık gülüşleri arasında nefes tüketmek istemeyen tiplerse, işleri gerçekten zor.

rekabet, devamlılığı gerektirir. en azından evlenene kadar. erkek dediğimiz varlık, mütemadiyen kendini kanıtlamak zorundadır. ancak, sıradan -şöminesiz, havuzsuz, içki stoksuz, deniz manzarasız- bi evde, üstelik de sıradan -yarı çıplak banyoya süzülürken arkadan bakan hatunun "banyodan çıksın da temizinden bi vereyim oyyhhşş" diyemeyeceği- bi tiple rekabeti sürdürebilmek gerçekten zor.

çok uzun oldu, hemen özetliyorum, yazının ana fikri:

yakışıklı adamların toynağını sikeyim!
öz güveni düşüktür.
evden çıkmak istemez. evinde mutludur hep. cafesi, sineması ve diğer sosyal alanlar evidir o erkeğin.
Erkek değildir o bildiğin ev kedisi.
işi bilen erkektir.

Döşersin evini dört dörtlük, birde sevdiğin yanındaysa evden çıkmanın bir alemi yoktur.
Ara sıra canım çekmiyor değil ama saçmalama lan diyip kendime geliyorum can çektirecek hatun lazım o iş için.
evcimenliği sürekli hale getirmemesi gereken erkektir. diyeceksiniz ki; sürekli hale getirdiği için evcimen denmiş zaten.
erkek, yoldan çıkmamak kaydıyla daha çok dışarıda olur. evliyse de, karısıyla çocuğuyla dışarı çıkmalıdır. hep değil tabii ki, ama çıkmalıdır işte ne bileyim.
hep ev hep ev; bir yerde sıkılırsın artık, yaşam, eve tıkılıp kalacak kadar uzun değil.
yalan yok bu benim.dışarısı bana hep sahte ve pahalı geliyor.
bulunca kaçırılmaması gereken erkektir. dışarda gözü olmaz eviyle karısıyla ilgilenir.
bulacaksınız böyle bulun bebeklerim.
Ot gibi yaşayan erkek modeli.
Benimdir. Tam bir ev kusuyum kendi halimde. Ama biraz inancsizim.
evinde mutlu olan erkektir.
Bugünlerin provasını yapmış, eğitimli insan.
evcimen olmakla sabahtan akşama kadar bilgisayar başında göt büyüten asosyal bir tepsi göt olmak farklı şeylerdir.
Aile babasıdır ama kızlar tarafından kıymeti bilinmez.
Ben öyleyim, 1-2 maç hariç yaklaşık 5 aydır işten eve evden işe.
Benimdir.
Nerede o*spu çocuğu var sevildi, bi beni sevmediler.
inanılır gibi değil..