dini bayramlar

ramazan ve kurban bayramı dini bayralarımızdır.insanları bir araya getirici güçtür.ama son yıllarda dini bayramlar bir araya gelmekten çok 5 gün mü,9 gün mü tatil var,acaba nereye gitsek(kaçsak) vb soruları aklı getirir oldu.

yaşa ve içinde bulunduğumuz çağa bağlı olarak aldığımız zevkin değiştiği ve coğumuza göre azaldığı bayramlardır. öyle ki; 10 sene önce yan komsunuzun kapıya şeker toplamaya gelen çocuklara şekerleri gülerek verdiğini görüp sevindiğinizi, günümüzde ise aynı cocukları kapıdan kovup üzüldüğünüzü görebilirsiniz. ya da eskiden heyecanla beklenen bayram ziyaretlerinin artık bi eziyetmiş gibi gelmesi de buna iyi bi örnek olabilir.

eniştelerin baldızlarını öpme hakkı olduğu günlerdir.

(bkz: hannuka)
(bkz: ros asana)
(bkz: yom kippur)

(bkz: paskalya)

(bkz: kuzu bayrami)

insanların en çok para harcadığı,sermayedarların en çok kazandığı dönemlerdir.

bir mahalle pazarından alınmış bayramlığını, yastığının altında saklayarak bayram sabahını sabırsızlıkla bekleyen çocukların bayramlarını özellikle kutlarım. büyüyünce bu acı-tatlı hatırayı unutmamalarını dilerim.
bu arada ev ev şeker toplamak için dolaşan çocuklara, şeker vermeyenlerin de gelmiş geçmiş tüm bayramlarını...

her zaman resmi bayramlardan daha çok sevdiğim gerçek bayramlardır..

bu bayramların en önemli özelliği, dini gözükse de aslında ekonomik bayramlar olmasıdır. yani bu bayramlarda önemli olan belli kalıplaşmış alışkanlıkları yapmaktır. bu günlerde insanlar, sürekli alış veriş yaparlar ve ekonomik olarak sürece hizmet ederler. bir anda fazladan tüketim olması bir nevi bazı kapital firmaların işine gelir. ayrıca özel günler de buna en güzel örnektir. burda amaç maneviyat değildir, burda olan amaç daha fazla tüketmektir. ve çok iyi de tüketim olur. dini bayramlara ülkemizden bakalım. mesela ramazan ve kurban bayramı. gereksiz yere harcamaların olduğu bayramlardır. bunu devlet destekler çünkü, devlet zaten üst tabakadır. yani amaç zaten bu şirketlere hizmettir. ayrıca hac turizmi de güzel bir dini sektöre örnektir. yada açın televiyonu, din üzerinden yapılan ticarete bakın. yani dini reklamların çokluğu dinin kapitalist firmaların tekelinde bir maşa olduğunu da gösterir ki, aslında dine destek de burdan gelir. ayrıca orta tabakanın alt tabakaya yardımı diye bir durum merhametli görünebilir, ancak bu durum üst tabakanın işine gelir, yani orta tabaka, alt tabakaya yardım eder ve bir nevi orta tabaka azalır, alt tabaka ortalaşır. böylece üst tabaka hem alt tabakanın öfkesini dindirir, hem de orta tabakayı güçsüzleştirir. yani iyilik olsun diye alt tabakaya verilen yardım, aslında dolaylı yoldan üst tabakaya yarar. zaten dini kuralları oluşturan, hatta devleti de oluşturan bu üst tabakadır. ve bu yapılar orta ve alt tabakayı tutmak için vardır.

(bkz: bayram paşa)

Neden hala var olduğuna anlam verilemeyen bayramlardır. Yıl olmuş 2018, hala tanrılarına kurban veren bu ilkel m*slümanlar yüzünden kimse doğru dürüst işini göremiyor.

Bayram nedeniyle Her yer kapalı ve insanların bir şekilde işi gücü var.

(bkz: Allana dedirtme dayı)

Sevemediğim bayram çeşidi.

Çocukken zorla sabahın köründe namaza kaldırırlardı o yüzden hiçbir zaman sevemedim bu bayramalari, tek güzel tarafı tatil olması.

Özellikle ramazan bayramında nam-ı diğer şeker bayramında harçlık toplamak çok iyi bir duygu.

Ailecek birlikte olmak güzel. Dini bayramlar da ve tabii milli bayramlar da çok güzeldir.

Oyun severlerin daha fazla sevdiği bayramlar.
Sadece müslümanlarınki de değil, hepsini severiz, her dini bayramda eventler olur bolca hediye verilir.

Ramazan bayramımız mübarek olsun.