bugün

dinlerin mantıksızlıklarını görüp varoluşu da tam anlamıyla açıklamayan bünyelerin düşüncesidir. mantıklıdır.
çoğu zaman teizm ile karıştırılan görüştür. teist tanrıya, dine ve dinsel olgulara inanır. fakat deiste göre bir yaratıcı vardır fakat din ve dinsel öğeler yoktur.

birçok kişi deizmi ve deistleri yanlış tanımlar. deistleri, tanrıya inanan ama dinin getirdiği kuralların onları kastığı, zora gelemeyen kişiler anlamını çıkarırlar o küçücük beyinlerinden.

ayrıca deizmi, ateizmden önceki basamak olarak tanımlayan sığ görüşlü insancıklar da vardır.
koyu dincilere bakıp adamların namaz kılıp hacca giderek tanrının her isteğini yerine getirdiklerini düşünmelerine rağmen bilimden, insan haklarından, mantıktan ve dürüstüklükten yani özünde dinin istediğine inanılan şeylerden olabildiğince uzak olduğunu, sonra da doğaya bakıp her şeyin ne kadar mükemmel bir uyum içinde olduğunu görüp genelde "dinci olmak ve tanrıya inanmak namaz ve oruçla olacaksa ben tanrıya kendi inancıma göre inanırım daha iyi!" diyen insan grubudur.
eğer bu insan namaz kılmıyor ama insanları çok seviyor ve onlara iyi davranıyorsa, oruç tutmuyor ama fakirleri sofrasında besliyorsa aslında sadece adı deisttir, gerçek de dinci olan odur.
god gave us reason, not religion. diyen insanların felsefik dünya görüşü.
Deizm (yaradancılık), evreni bir Tanrı'nın yarattığına inanmakla beraber yaratıcının evrene hiç bir müdahalesi olmadığını/olmayacağını savunan Tanrı görüşüdür.

Yani Alla'a inanıyorum ama dinleri ve peygamberleri reddediyorum.
dünyayı yaratan bir tanrı olduğunu, fakat bu aşamadan sonra olan bitenle ilgisi olan bir tanrı olmadığını savunan dini-felsefi akımdır. ortaçağda ruhban sınıfının asalaklığını ve skolastik düşünceyi eleştirmiştir. ilerici bir akımdır ama materyalizme göre bilimsel yönden zayıftır.
(bkz: dini bütün materyalist)
"çarpılmayalım lan?" diye korkan, aslında hiçbir şekilde söyledikleriyle alakası olmayan insanların topluluğudur. topluluk ne, inancıdır.

tanrı varmış, ama dinleri göndermemiş falan filan. peki hiçbir şey dememiş mi bu tanrı? kural koymamış mı, şöyle yapın böyle yapın dememiş mi? haha, dememiş tabi. lazım olursa çalın çırpın, azdığınızda geneleve gidin çatır çutur hatunlara saldırın, dünya skime ahiret gtüme mantığıyla yaşayın.

ondan sonra biz tanrı'ya inanıyoruz, şeker çocuklarız.

valla mı?

edit: ben de deist gibi bi' şeyim aslına bakarsan ha, heyecan yapma.
ateizmle, allah inancı arasında kalmış gibi görünse de kesinlikle öyle değildir. deizm ateizmden daha uç noktadadır günümüz toplumunda.

ayrıca ateizm uç nokta mıdır, evet günümüz toplumunda uç noktadır.
"çarpılmayalım lan?" diye korkan, sırf bu yüzden bir dini benimsemiş olan insanların topluluk ilan ettiği düşünce. benimseyenlerin inançları "allah vardır din yoktur" şeklindedir. allah'a inanır bu şeker çocuklar. valla.
dincilerin ve ateistlerin arasinda kalmis, sürekli saldirilan, kimseye karismadan kendi inanclarinin geregini yerine getirmeye calisan kisilerin inancidir.
Evet bu kisilerin inanclarinin geregi de vardir:

- allah´in varligina inanmak.
- din denen seyi, diger kisilerin kanini emmek araci olarak kullanmamak. ayrica ibadetle cennet veya ceheneme gidilmeyecegini bilmek.
- insan olmak (evet dine mensup olanlarin cogu malesef bunu basaramiyor).
- calismak, okumak.
- diger kutsal dinlerin cogu ortak özelliklerini temel almak.
- bilimin cikis bulamadigi noktalarda dinden faydalanmak. (bkz: metafizik)
- vicdan sahibi olmak. (bkz. madde 3)
hümanizme dayalı, dini reddetmekten cok tanriya ulaşmak için bir araca ihtiyaç duyulmadığını savunan görüş.
- tanrı var da, free takılıyor o. bize hiç karışmaz hocu, severiz kendisini.
ateizme giden yolda adımlardan sadece biridir.

biraz da tırstıklarından, kendilerinin ne kadar güçlü olduğundan bir haber oldukları için ve de az biraz bilgi eksikliğinden kaynaklanan insanların tutunduğu dal.
onlarca tercihten biridir. yanlız deistler dinlere biraz daha uzaktan göz atarlar ve bu onları kendini dindardan sayıp kendi boyuna bakmadan insanları yargılayıp onlara sıfatlar eklemenin kendi dinlerinde nasıl ayıplandığını unutup kibirlenenen hödüklerden ayrı tutar. iyisi kötüsü bizi ilgilendirmez, payımıza düşen tek şey saygı duyup sesimizi kesmektir.
kişinin kendine ideal bir din oluşturmasına kadar gidebilecek hede. yani nasıl, bir tanrı var ve beni, bizi, herşeyi o yarattı. ama bu kitaplar saçma, çelişkili, adaletsiz. o zaman kendime göre bir yaşama ve tanrıya teşekkür etme sistemi oluşturayım. iyilik yapayım, tanrıya teşekkür ve şikayetlerimi bildireyim falan. süper ki.
+tanrıya inanıyo musun
-evet inanıyorum
+dinlere inanıyo musun
-hayır inanmıyorum
+nasıl yani ona inanıyosun ona inanmıyosun o nası oluyo?..

bu konuşmadaki + lı kişinin hiç bir zaman anlayamayacağı bir düşünce ve felsefe akımıdır
bazı cahiller tarafından korkakların inanışı olarak adlandırılan felsefik görüş.

http://www.uludagsozluk.com/e/3974852/

deist görüşüne göre; tanrı o kadar uludur ki; eğer bir elçi ve din göndermiş olsaydı; hiçbir kuşku bırakmadan, hiçbir zaman kötüye kullanılamadan herkes tarafından inanılan olurdu.

deist görüşüne göre; tanrı insana mantık ve akıl vermiştir; dolayısıyla bir de üzerine "size verdiğim akıl yetmedi alın bunlar da kurallar hadi bakalım" demesine gerek yoktur. çünkü tanrı eksik adım atmaz. tanrı zar atmaz

kaldı ki kutsal kitaplara göre peygamberlere iman olmazsa zaten cennetlik olamazsın dolayısıyla korkak ifadesi bu durumda hükümsüzdür.

ha bir de; islam inancına saygı göstermeyen kişinin kevaşe'ye kadar yolu oluyor da, yüzbinlerce insanın inandığı bir felsefik görüş saygıyı haketmiyor öyle mi?

http://www.uludagsozluk.com/e/3915952/

tamam tamam en birinci sizsiniz*
tanrı anlamına gelen deity den gelir. bir tanrının varlığına inanmak, lakin onun her şeyi bilecek kadar güçlü olmadığını düşünmektir. tanrının evreni yaratma amacının bir düzen kurup sonuçlarını izleyeceği bir deney olduğu düşünülür.
richard dawkinsinde dediği gibi 'deizm sulandırılmış teizmdir' yani teizm kadar saçmadır.

edit;şimdi baktımda o zamanlar anlamamışım sulandırılmış derken daha ılımlı demek istemiş dawkins.
deizm ile dinler arasındaki fark şudur.

deizm: deneyim => akıl => tanrı
din: dogma => tanrı => akıl => deneyim

açıklamak gerekirse. bir deist doğayı ve insanları inceler, deneyimler. sonra aklı ile bunları birleştirir, nedenselleştirir. sonrasında da bütün bunları yaratan tanrının niteliklerine ulaşır. örneğin bilim evrim gerçeğini gösteriyorsa tanrının evrim yöntemini kullanarak insanları yarattığına inanır.

dinlerde ise inanan dogmadan başlar. dogmadan tanrının niteliklerini öğrenir. sonra aklını kullanarak deneyimlerini bu nitelikler ile uyumlaştırmaya çalışır. örneğin kutsal kitapta insan adem ve havvadan geliyor diyorsa evrimi kabul etmez. dogmaya inanır. dogmanın söylediklerini aklı ile gerçeğe uyarlamaya çalışır. insanların tanrı tarafından yoktan yaratıldığını söyler.
Deizm'e göre Canlılığı yaratan bir güç vardır. işte o güç tanrıdır. Bir müslüman ile girdiğim 5 saatlik tartışmadan galip çıkmışımdır.Son cümlelerimiz ise :

Ben: Tanrı bize akıl vermiş , o zaman niçin onu kullanıp dinleri sorgulamayalım?
mÜS.: Siz Allah'ın verdiği o küçücük beyinleri o Yüce kitap ile bir tutamazsınız.

Burda müslüman arkadaşım Kuran akıl ve mantık ilkelerine uymasa bile kabul etmeliyiz demek istemiştir. Karar sizin.

(#6065759)
tanrıyı kabul edip, dinleri insan merkezli oldukları gerekçesiyle reddeden inanç. oysa bir şeye yaratmak, yaratıcı gibi; kasıt, niyet içeren nitelikler atfetmek de bayağı insan merkezli bir yaklaşımdır.

dünyayı gözlemleyerek akıl, mantık yoluyla ulaşıldığı söylenen, bir ilk neden olarak tanrı fikri, inançtan ziyade geçersiz bir fizik hipotezidir. hem öte dünyası, yaptırımı, taptırımı olmadan, manevi hiç bir getirisi olmadan buna inanmak da gayet anlamsızdır; kaldı ki bir şeye sırf manevi getirisi olduğu için inanmak da kendini kandırmaktan, ahlaksızlıktan başka nedir?

daha vahimi tüm dinlere, kitaplara aynı anda inanmaktan da bahseden olabiliyor ki, bu doyumsuz, vahşi konformizmin tek çaresi; maalesef, ameliyat. doktorlara da naçizane tavsiyem; beyindeki akıl yürütme, kavramlar arası ilişki kurma, neden sonuç vs. ile ilgili bölümlerin alınması, boş kalan yerlere de sünger filan konulsunki sallanınca ötekiler birbirine karışmasın. daha fena şeyler çıkabilir ortaya. scientology böyle çıkmış olabilir misal. insan beyni tam bir muamma...

özetle; dinlere inanmayıp tanrının varlığına kanıt olarak sadece kendi aklını, sezgilerini göstermek, olsa olsa insan zihninin inanmaya yatkın olduğunun kanıtı olabilir, tanrının varlığının değil.
içinde bulunduğum felsefik akım.
halı hazırda darwın'in evrım teorısı curutulemedıgınden su şekilde bı yorum sonucu acıklanması mumkun gorus; e bı hucreden bıle gelsek o nasıl olustu??? bı yaratıcı var evt, işte o tanrı kavramımı olusturuyor.. pekı ya dın??? her ulkede ayrı uygulanan, insanları somuren, hosgoruden bahseden fakat dın adı altında ınsanları olduren bır kavramı kabul etmeyıp;genel ahlak yasalarını benımseyen ve tanrı kavramını ozunde yasayan ınsanların ınandıgı gorus... kısaca tanrının aracı yanı peygamber yollamayacagını ve bunun ınsanla tanrı arasına gırmeyecegıne ınanılan gorus te demek mumkun... dın yok tanrı var dıyerek kısaca acıklayıp, sonuca bağlamıs olalaım...
tanrı insanlara akıl vererek deizmi bulmasını istemiştir öyle bir akımdır deizm.
güncel Önemli Başlıklar