bugün

eğer kendine güvenmeyi öğrenmeden yapılırsa insana kendi bokunu avuçlatabilir.

her şeyden önce kendine güvenmeli insan, bunu becerebilirse her yükün altında sağlamca durabilir.

kendine güvenmeyen insan hep bir suçlu, hatalı arar. Yok ben ona hak etmediği kadar değer verdim, yok ben ona güvendim, yok ben ona her şeyimle teslim oldum falan filan... Bu yüzden de mutlu olması zordur, çünkü her insan herkesten önce kendi mutluluğunu düşünür ve ister. (anneler hariç)

dünya üzerinde mutluluğunu herkesin ve her şeyin üzerinde tutmayacak bir tane nefis yoktur.

o yüzden de insan önce kendine güvenmeyi, sonra da başkalarına güvenmeyi öğrenmelidir...
Bu hayatta en son yapılacak şeydir...
insanına göre değişir...
güvenmek ister insan birilerine..

açık denizlerde tek başına olmak var bir de güvendiğin biriyle.
dünyayı tek kişilik yaşamak var iki kişi yaşamak var.

ümit yaşar oğuzcan'ın 'iki kişiye bir dünya' başlıklı dört bölümden oluşan bir kitabı vardı...
Şu aralar zordur.
Hatadır.
öncesinde sorulması gereken "ben kendime güvenebilir miydim" sorusu vardır ki cevabı büyük ihtimalle hayır olacaktır. bu soruya "evet" diyebilene kadar sadece kendinizle ilgilenin. daha sonra başkalarının güvenirliliğini sorgulamaya başlayabiliriz.
insanlar güvenilmez değil. sizin hayatınız veled-i zina dolu.
yaşadığımız yüzyılın en büyük yalanıdır efendim.
Güvenmeden hayatımızı devam ettiremeyiz. Herkes bir derece güvenir, kazık yer kimine cok üzülür kimine güler gecer. Ne olmus yani cok da şeetmemek lazım.
insanlara toptan güvenilmez konu konu güvenilir analiz edin kime hangi konuda güveneceğinizi çözün.
insan olarak yapılacak en büyük hatadır...
Çok fazla güveniyorum, bu hatayı her zaman yaparım. The Godfather
en son 4 yıl önce o duygumu çöpe attım.
Ya zaman ya da para kaybedersiniz.
şu devirde çok zor olan olay.
şu devirde çok zor olan olay.
zor ve tavsiye etmediğim eylem insanlara güvenmek zordur.insan oğlu nankördür sen ona güvenip sırrını verirsin derdini anlatırsın ama o her an arkandan iş çevirip seni sırtından hançerlemeye hazırdır.
Kendinsen neden olmasındır.
belli bir tecrübeden sonra yeni tanıdığınız insanlara nötr yaklaşıp güveninizi kazananacak hareketler yaptığında bile güvenmekle güvenmemek arasında kalırsınız. Neden? Çünkü eskiden insanlara koşulsuzca güveniyordunuz ve canınız yandı.
Üzgünüm ki (bkz: zaaf)
Ben güvenirim. Bunu boşa çıkarmak onun ayıbı olsun. Çünkü diken üstünde korkuyla yaşamak daha zor.
Yüzlerce kez test edilmiş sertifika almış araçlara güvenmezken, insan gibi kompleks bir varlığa güvenmek zordur. Bana göre insanlar da birbirlerini araç olarak görür. Nasıl arabaya güvenip uçuruma kadar sürüp fren yapmıyorsan, insanların da güvenini test etmek için zorlamamakta fayda var. Riski azaltmanın yolu ucuz araç gibi ucuz insanlarla takılmamaktır. Sonrasını da kadere bırakıp, uçurum kenarlarında çok gezinmemektir.
insana güvenmek bir hatadır. sonradan o kişinin güveninizi boşa çıkarma ihtimali var.
eğer güvenini boşa çıkarırsa kimseye güvenmemenizi sağlar.
Ben kendime güvenmez iken başkasına güvenmem komik olur.
bir insana güvenmek yerine, en çok kendine güvenmeyi tercih edilmelidir. tabii ego şişmesi yaşamadan. kendine güvenmekten sonra, yavaş yavaş ama herkese değil yine, gözünüzde kestirdiğiniz birine güvenmeyi korkmadan ama çok kaptırmadan yine güvenebilirsiniz. çünkü kendinize güveninizi kaybetmediğinizi varsayarak , karşıda ki kişi, ne kadar uğraşırsa uğraşsın çok zarar veremez size bu sayede.