bugün

gazi'den yeni mezun olmuşsanız bir süre beşevlerin adını bile duymak istemezsiniz.
O kadar ilginç bir şey ki insan psikolojisi; burada bir çok kişi "Çinçin" demiş ya, şimdi okuyanların bazılarında "Hmmm, Çinçin'de ne var böyle herkes aleyhinde konuşuyor" temelli görme arzusu uyanıyor. Bazen de bazı şeyler herkes tarafından kötülendiğinde "aa ne var ki acaba herkes bu kadar kötü diyor, merak ettim şimdi" dedirtiyor insana. işte Çinçin'i görme isteği de bu son pişmanlık denen şeye örnektir.
saraycık, demet, sincan merkez, çinçin, kayaş. zaten görülecek bir şey yok bir de üstüna başınıza bela alırsınız.
(bkz: ankara nın dikmeni bi daha gelirsem dıt beni) mesaj gayet net verilmiş.
ankara'nın denizi. gidince muhakkak görmeyin. melih abimiz çok çalıştı ankara'ya deniz getirmek için ama görülmeye değmez. sakın görmeyin. görürseniz çocukluğunuza inip en az sekiz seanslık bir terapi almanız işten bile değil. benden söylemesi. ben akıl sağlığımı korumak için en son gittiğimde görmeden geldim.
hastaneler, mezarlıklar ve mahkemeler.
çinçin, bent deresi. hayatınızda bir arada göremeyeceğiniz mide bulandırıcı ne kadar insan varsa hepsi buralarda.
kızılaydır. hiçbir bok yok. sincan, çinçin, demetevler, şentepe bölgeleride bu listeye dahildir. adımınızı atmayın, attırmayın.
(bkz: keçiören)
(bkz: bent deresi)
(bkz: çinçin)
seyranbağlarının iç tarafları, karşıyaka mezarlığı çevresindeki muhit*, vb., vb., vb.
ankara kalesi. hemen aşağısında hacı bayramı veli hz. de var. ona çok selâm olsun.
mesai çıkışı keçiören ego otobüslerinin içi. tabi binmeyi başarmak da ayrı bir hüner zaten.
keçiören.
Kızılay avm. Ama görmemek imkansızdır.
çinçin.
Altındağ Çinçin ve Ankara Büyükşehir Belediyesi. ikisi de berbat.
ankara^da "görülmesi gereken yerler"in muzır neşriyata takılmış haşarı kardeşidir.