'' bir gün akşam olur bizde gideriz,
kalır dudaklarda şarkımız bizim.''

'' yanlış ya da doğru, bunlar benim görüşlerim. siyah beyaz yoktur, ara renkleri ve tonları vardır hayatın. her kötülükte iyiler, her iyilikte kötüler mevcuttur diye düşünmeyi öğrettiyse sana hayat, başkalarından ders alın.
insan; bütün hataları kendi yapacak kadar uzun yaşamıyor.''

"tüm muhteşem hikâyeler iki şekilde başlar. ya bir insan yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir"
-tolstoy.

söz vermeyin.
güven verin, ki;
söz vermenize gerek kalmasın..

''ey bu
gri şehrin insanları
sizi bilmem ama
ben kendi melodimi içimde taşıyorum
ve hala yüreğimle düşünüyor,
yüreğimle seviyorum''..

teşekkürler zhk..

hani erken inerdi karanlık
hani yağmur yağardı inceden
hani okuldan, işten dönerken
ışıklar yanardı evlerde
hani ay herkese gülümserken
mevsimler kimseyi dinlemezken
hani çocuklar gibi zaman nedir bilmezken.

hani herkes arkadaş
hani oyunlar sürerken
hani çerçeveler boş
hani körkütük sarhoş gençliğimizden
hani şarkılar bizi bu kadar incitmezken
eskidendi, eskidendi, çok eskiden..

"mutluluğu çorba yapıp, elimize çatal verdiler. bizi çıkmaz sokağa bırakıp, yolun açık olsun dediler.'

sözlük yazarının yerine "neyzen tevfik" söylemiş; güzel de söylemiş..

edit: imla

hani erken inerdi karanlık
hani yağmur yağardı inceden
hani okuldan, işten dönerken
ışıklar yanardı evlerde
hani ay herkese gülümserken
mevsimler kimseyi dinlemezken
hani çocuklar gibi zaman nedir bilmezken
hani herkes arkadaş
hani oyunlar sürerken
hani çerçeveler boş
hani körkütük sarhoş gençliğimizden
hani şarkılar bizi henüz bu kadar incitmezken
eskidendi, eskidendi, çok eskiden
şimdi ay usul, yıldızlar eski
hatıralar gökyüzü gibi
gitmiyor üzerimizden
geçen geçti
geçen geçti
hadi geceyi söndür kalbim
şimdi uykusuzluk vakti
gençlik de geceler gibi eskidendi
hani herkes arkadaş
hani oyunlar sürerken
hani çerçeveler boş
hani körkütük sarhoş gençliğimizden
hani şarkılar bizi henüz bu kadar incitmezken
eskidendi, eskidendi, çok eskiden
hani herkes arkadaş
hani oyunlar sürerken
kimse bize ihanet etmemiş
biz kimseyi aldatmamışken
hani biz kimseye küsmemiş
hani hiç kimse ölmemişken
eskidendi, çok eskidendi
hani herkes arkadaş
hani oyunlar sürerken
hani çerçeveler boş
hani körkütük sarhoş gençliğimizden
hani şarkılar bizi henüz bu kadar incitmezken
eskidendi, eskidendi, ah eskiden.

sende eskiden güzeldin be sözlük...

para ile insan ilişkisi aynen şöyledir; insan paranın sahtesini yapar, para da insanın..

verdiğin sözleri tutabildiğin kadar adamsın.

görsel

gözlerim bir yerden aşina size
asırlar öncesi görmüş gibiyim,
o ahu gözleri rüyamda mı ne?
seyredip aşkına yanmış gibiyim.

bir serin gölge de dağ pınarı'nda
elinden bir yudum içmiş gibiyim,
o şirin dilinden tatlı nağmeler
dinleyip kendimden geçmiş gibiyim.

ruhunu şen edip güldüğün zaman
sabahı enginden görmüş gibiyim,
lütfedip yüzüme baktığın zaman
dolunay mehtabı görmüş gibiyim.

ellerin elimde olduğu zaman
baharı gönlüme sermiş gibiyim,
endamın yüzüme güldüğü zaman
hayatın sırrına ermiş gibiyim..

aşkın kanununu yeniden yazmaya çalışmayın; "seni seviyorum" demek sözlerin en güzeli..

ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden,
eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak
ve bir zaman bakacaksın semaya ağlayarak..
sular sarardı, yüzün perde perde solmakta,
kızıl havaları seyret ki akşam olmakta..

https://youtu.be/rVl72pz7OWs

kimsenin hayatında,
hiç kimsenin yeri garanti değildir.
gün gelir rüzgar tersine eser.
sevilmenin değerini bilmeyeni;
yalnızlık terbiye eder..

" biraz değiştim,
her şey kadar,
herkes kadar,
sen kadar...
değiştim,
unutamadığım sözlerinin arasında sıkışıyorum.
bir yanım kendimi kolluyor, bir yanım seni,
ben benimle savaşıyorum,
seninle değil.."

söyleyen güzel söylemiş konu ile alakalı;
"bir ayrılık, bir yoksulluk, bir ölüm".
bizim ki, birincisi şimdilik.

seninle aynı kitabı okuyup farklı satırların altını çizmişiz.

bense; içimde bıraktığın boşluğa okyanus sığdırdım, gemiler yüzdürüyorum.

"dil söyler kulak dinler
kalp söyler kainat dinler"

yunus emre.

acılar çekiyoruz
acılar nefretleri
nefretler yıkımları getiriyor
hayatlar tel tel dağılıyor
paramparça oluyor.

ama kimi zaman yaşanan bir felaket
büyük bir mutluluğun
kaynağı olabiliyor.

bir çocuğun ağzından dökülen
kırık dökük sözcükler
mucizeye dönüşebiliyor.

"yaşanan onca mağlubiyete rağmen"

-alıntı.

dünyayı değiştiremiyorsan, kendi dünyanı değiştir.
-stefan zweig.