Bu ara evde otura otura 5 yaşımdaki anılarımdan tutun bugün olan yaşıma kadar bana yaşatılan olumsuz duygular ve yaşatan kişiler tek tek bir düşünce bulutunda birden beliriveriyor kafamda. Lan diyorum insafsızlar 5 yaşında çocuğa bu böyle söylenir mi hele ki o zamanlardaki o ağzının içinde dili olmayan çocuğa. Tekrardan kızıyorum ama bu sefer daha çok öfkeleniyorum o kişiye. içimden sıkıysa şimdi söyle diyorum, sıkıysa söyle de insan kalbi, çocuk kalbi nasıl kırılıyor göstersin sana şimdi o çocuk. Bunları o kadar içimde tutmuş, o kadar üzülmüşüm ki. Şimdi en küçük şeyde sinirlenen, en küçük bir atışmada ya da laf söylemede kendimi koruma amaçlı birden parlayan ve kavga çıkaran tipe dönüşmüşüm. Rabbim de bana bir fil hafızası vermiş şükürler olsun. En küçük şeyi bile unutmuyorum konu duygularım olunca. Bilmiyorum normal mi değil mi, ama tek bir şey biliyorum karşınızdaki çocuk da olsa, büyük de olsa insan gibi davranın. Hiç kimse sizin pis egonuzu, kaprisinizi, fikirlerinizi kaldırmak zorunda değil, aileniz bile. iyi de geceler. ben daha başka şeyler hatırlamadan yatağa.

Çok sevdiğim insanlardan biri bana ‘benden duymak istediğin fikirleri duyamadığın için böyle düşünüyorsun dedi.’ Kalbimi kıran tek şey Ben hayatımda kimseyi, benim duymak istediğim şeyleri bana söylüyor diye tutmadım. Beni çok yaraladı. Ben yaptıklarımın da yapmadıklarım da davranışlarımın da farkında olan biriyim. Kimseden yanımda olmasını da beni korumasını da istemiyorum. Sadece bana karşı yapılanlara objektif bakıyorum adı atında gözleri kapalı olarak değerlendirmesini eleştirmiştim. Yani anlaşılan herkesten her lafı bekleyecekmişsin.

Volkan Konak'ın ölümüyle beraber gerçekten bazı insanları ve kişileri daha iyi tanıdım. Hiç kimsenin düşünceleriyle, inanışları ile ilgili kendi fikirlerimizle uyuşmadığı durumda nefret dolu, kin dolu sözlerle ölmüş bir insan için bu kadar öfkeli ya da kötü olamazsınız. inandığınız müslümanlık da bu değil, islam da. Toprağı bol olsun. Allah rahmet eylesin.

"Öldüğünüzde ölü olduğunuzu bilmezsiniz. Bu sadece başkaları için zordur. Aynı şey salak olduğunuzda da geçerlidir."
Ronald David Laing

Bu konuda kadınlar bence ikiye üçe falan değil milyonlara ayrılır. iltifat sebebi gerçekten beğenme de olabilir, çekememe de olabilir, çevrende herkes birine iltifat ederken sen beğenmediğin halde kıskanç damgası yememek de olabilir, kırmamak için de olabilir. Aşırı ikilemlerde kaldığım konudur.

Biraz önce kısa film izledim. Gerçekten çok kısa. Sadece 5 dakika ama aldı götürdü beni. Günün bu saatinde beni dağıtıp attı. Sizin benden mutlu olmaya hakkınız yok alın izleyin sizi de dağıtsın.
https://youtu.be/HT0NL2pZrfU?si=OvbXSRu5xFdA0ydW

Diğer ay topluca kovulup kovulmadığımızın belli olmadığı bir iş gününe daha başlayıp üstüne ofise gidiyorum.

https://www.youtube.com/watch?v=ZFN4eA_p42w

Son ışıkları yüzünde yansıyan
Yok olup giden bir ateşin
Alevi değil miydi kalbimi ısıtan
Aşk denen o parlak güneşin.

Hayatımın çok belirsiz bir noktasındayım. işten topluca kovulabiliriz, bir an da boşa çıkabiliriz. Bu dönemde ve insanın bu kadar çok gideri olduğu ve her şeyin de çok pahalı olduğu bir dönemde insanın başına gelebilecek kötü şeylerde ilk üçte sayarım bu durumu. Çok korkuyorum olabilecek şeylerden. Ev geçindiren ve o kadar borcu olan biri için çok korkutucu bir durum. Bazen durup uzaklara dalıyorum. Tam alışmış ve her şeyi öğrenmişken bu veda bana çok ağır geldi. Ama napalım başa gelen çekilir. iş hayatı ya da yetişkinler dünyası diyoruz böyle durumlarda. Allah kimseyi bu dönemde işsiz bırakmasın.

üniversitede iki sayfa arkalı önlü dolu kağıdımdan 2 almıştım. insafsız hoca. Sayfa başına 1 puan verseydin bari.

Ne istediğini bilmemektir. Hayatında olan insanı da ve en önemlisi kendini de kandırmak, sadakatsiz davranmaktır.

En azından tefeciye borcumuz yok. asdfg

1996. Daha doğmadığım ve ortada da olmadığım yıl. Her şey eminim çok güzeldir.

Zaten moralim bozukken daha da duygusal şarkılar dinleyip kendimi iyice aşağı çekme salaklığım. iyice canımı sıkıyor.

Kabullendim. Artık daha rahat ve sakin olmam gerekiyor. Her zaman kendime söylediğim gibi; her şey insanlar için bu dünyada. Her olayda öğrendiklerinle devam etmen gerekiyor the compass. Çaresi yok.

100 liraya aldığım damacanam 111 liraya çıkmış.

Kısaca iş hayatı.

Aşırı toksik bir yöneticim var. işkolik desen işkolik değil ama işten başka bir şey konuşmuyor insanlarla. Stresini bize aşırı geçiriyor. Gerçekten doldum ve patlamak üzereyim. Yarın bire bir yapacağım. Bunu söylesem mi bilmiyorum. Sonunda nanayı da yiyebilirim ama bu psikolojiyi de ilk defa bu kadar yaşıyorum. Meğer ne önemliymiş. Keyfim de yerinde ama yöneticim yokken. Adamın selam vermesi bile bana batmaya başladı. Neyse daha çok yazarım da otobüste zor tutunuyorum. Hadi iyi akşamlar.

30 diyorum.

TikTok hesabı olmamak.