bugün

sanırım tüp içinde bulunan çokokremdir. her ne kadar içinde bulunan hava boşluğuyla insanı hüsrana uğratmış olsada, özellikle yenme şekliyle çocukluğumuzun vazgeçilmezleri arasına girmektedir.
(bkz: cino)
hobby parçalar. *
tadelle. hala da öyledir.
ülker sütlü çikolata.
nutella. **
sadece pastanelerde satılan şemsiye çikolata.
(bkz: çokonat)
cino ve tadelle.
cici doping.
turuncu paketli fındıklı olan.
(bkz: çocukluk)
şemsiye çikolatalar vardı!!! hala var mıdır acepppp???
metro. hatta annem albeni'yle karıştırıp albeni getirdiğinde ona çok kızardım. *
cino, cino, cino!
biz bu cino için para toplardık ve bakkaldan aldığımız bir yığın cinoy'la fındık bahçelerine doğru yayılır piknik yapardık.
çikolatayla pikniğe giden ilk masum köylü çocuklarıydık biz.
kabı altın gibi olan çikolatalar.
(bkz: nutella)
(bkz: ben 6 yaşımdan beri nutella yiyorum ulan)
(bkz: ekşici piç)
kesinlikle cinodur.
birde diş düşmanı yumyum geldi aklıma.
hobby ve ülker çekmeceli çikolata.**
kesinlikle cinodur.
milka gofretin yeri de pek bir başkaydı.
(bkz: milkinis)
barlarının ayrı ayrı paketlenmesi, o üzerindeki rengarenk yazısı ve yoğun sütlü tadıyla favorimdi çocukken.
tadelle,cino.
amcamların almanyadan getirdiği kocaman bütün fındıklı adını hatırlayamadığım ama "n" harfiyle başladığını hatırlayabildiğim süper çikolata.
sanırım adı trophy olması lazım hindistan cevisi kokusu hala burnumda.
http://img.donanimhaber.com/upfiles/671709/2D895EFB5C794A90AB1C0E11E86D0EE7.jpg
(bkz: şemsiyeli çikolata)
(bkz: mabel)