th1rt3en

robert miles'in son albümü.

yeni megadeth albümü.*

ilk örnek parçası "PUBLIC ENEMY NO. 1" hamburg konserinde çalınmıştır. ilk izlenime göre patır kütür gitmek yerine riff&melodi kombosu barındıran albümdür.
sözkonusu parça için;
http://www.youtube.com/watch?v=zsyDEhBciFU&feature=player_embedded

megadeth'in 2011*de çıkacak albümü.
(bkz: reserved)

çok düşünmüş mü bu ismi diye düşündürmüştür.

Umarım isminden daha güzel bir albüm olur. Eğer son albümdeki kaliteyi yakalamayı başarırlarsa çok önemli bir iş yapmış olacaklar.

albümün içindekiler güzel olduktan sonra ismi çokta önemli olmayacak olan albümdür. beklemedeyiz.

yeni şarkıya bakacak olursak gayet lezzetli bir albüm yolda.

http://www.youtube.com/wa...g52qY&feature=related

eğer doğru yazılışı, thirteen ise taş gibi hatundur.

--spoiler--
house md'de foreman tarafından düdüklenerek büyük hayal kırıklığı yaşatmışlığı da vardır.
--spoiler--

geri sayımına başlanmış albüm.
http://www.megadeth.com/

bir türk tarafından kullanılsaydı yerden yere vurulacak albüm ismiydi. megadeth kullanmış ya, olsun diyorsunuz.

ama ben demiyorum ulan. ahahahah isme bak ya.

- qankha ayem th1rt3n yirz old.

geri sayım bitmiştir. ancak ne olduğu anlaşılamamıştır. kanımca sadece bir video yayınlanacaktır.
edit: public enemy'nin stüdyo versiyonu ve albüm kapakları yayınlanmıştır.

david ellefson ustanın, the world needs a hero dan sonra yani 10 yıllık bir süreden sonra megadeth te arzı endam edeceği ilk albüm olmasıyla ayrı bir önem taşımakta. şu ana dek albümden yayımlanan 3 parçayı*** ve chris broderick in endgame deki performansını düşünürsek bomba gibi bir albüm bizi beklemekte.

yahu sen megadethsin lan. th1rt3en ne arkadaşım söyler misin? ergen misin, mail adresin rhockcıchocuk@hotmail.com mu? ismin antipatik bi kere eksi yedin benden. he çokta sikinde mi? değil.

neyse. öncelikle bu söylediklerim sadece megadeth için değil diğer bütün metal efsaneleri için geçerli. neden bilmiyorum ama bunun gibi efsaneler ne zaman müzik hayatlarının sonlarında bir albüm yapsalar bana samimiyetsiz gelir. sanki artık bişeyleri ispatlama kaygısı gütmemekte gibi böyle isteksiz isteksiz çalarlar. bu yüzden bi ön yargılıyım yeni albümlere. bu albümüde megadeth için değil chris broderick için dinlemekteyim. hala da dinliyorum açıkcası üç şarkı dinledim.

whose life?
never dead
public enemy no:1

farklı bişey görmedim. zaten farklı bişeyde çıkmaz herhalde artık. analarını siktiler adamlar vakti zamanında daha ne çıkartıcaklar dimi? işte bu yüzden yeni albümleri sevmiyorum. kendilerini tekrar ediyolar veya st.anger gibi*farklı bişi yapayım derken varolan haysiyelerinide yitiriyorlar. ticari bu işler ticari artık nerde eski albümler.

hepsi bi yana chris broderick bana tecavüz et lan.

hard rock albümü gibi albüm. ayrıca united abominations ile beraber dinlediğim en sıradan iki megadeth albümünden biri diyebilirim, halbuki endgame de biraz umutlanmıştım geleceğe yönelik. ismi megadeth olmasa on üzerinden 3 verirdim ama never dead ve 13 isimli parçaları ve biraz da daha önceden de bildiğimiz sudden death sayesinde 5 verdim olmamış malesef.

yanına ellefson gibi tecrübeli bir bassçı ve chris gibi herşeyi çalabilen adam alıp bu kadar boktan albüm yapan dave mustaine i kınıyorum.

neyse ki testament exodus filan albüm yapmaya devam ediyorlar.

megadeth albüm yapacaksa mesela eskilerden heathen nasıl geri dönüş yaptı ona baksın.

megadeth in zaten bu saatten sonra ekstra güzel bir iş yapabileceğini savunmuyorum. ve 10 üstünden 7.5 vererekten dinlemesi zevkli bir albüm diyerek yazıya son veriyorum.

dinleyin lan. eski fenomenlerden kim kaldı? aha bu da son demleri işte.

ne yazık ki klasik megadeth'ten öteye gidememiş albümdür. dave kendi itiraf etmedi mi zaten zamanında kadınlar ve politika olmasaydı ben ne yazardım diye. eh, müzikal açıdan da öyle biraz. endgame yardırmıştı. bu olmamış.

Alışıldık bir megadeth albümüdür. Sağlam parçalar vardır.

çıkmadan önce beni bir gram heycanlandırmamış albüm. ben ki yıllardır megadeth dinleyen adamım, her şey bir yana megadeth bir yana derim, dave mustaine'in müzikal anlayışmdaki hatta kişiliğimdeki etkisi büyüktür o derece ilk göz ağrılarımdandır megadeth. ama gel gör bu albüm beni zerre heycanlandırmadı. hatta nete düşmesinden 2-3 hafta sonra falan dinledim iyi ki de heyecan yapmamışım bu albüm hakkında. çünkü heycanlık bi albüm değil. zorlama bi albüm olmuş. sırf albüm ismindeki geyiği şarkı sayılarına uydurup 13 e tamamlamak adına gereksiz bazı şarkılar var. ruhsuz bölümlerde cabası.

gelelim olumlu taraflarına. endgame'den daha çok beğendiğimi söyleyebilirim. temel olarak endgame ile aynı gibi gözüksede grup olarak daha oturmuş bi hava var. biraz daha hızlı ve sert gibi geldi bana. artı endgame de öne çıkan bir kaç şarkı zar zor varken bu albümde 5-6 şarkıyı bulabilir. yer yer ani ritm ve riff değişiklikleriyle eski gümbür gümbür thrash metal megadeth ine göz kırpan yerler oldukça hoş olmuş. kısaca endgame den güzel.

kötü bi albüm mü? değil. hatta bu yaşa rağmen olukça güzel diyebilirim. ama bir rust in peace veya peace sells de değil. şimdi ordan ötüryorsunuz ''ulan adamlar 50 yaşına gelmiş hala rust in peace bekliyor zkimin salağı'' diye. biliyorum. e bende soruyorum sana. ulan rust in peace le peace sells le karşılaştırmayacamda gidip tarkan'ın sevdanın son vuruşu albümüyle mi karşılaştıracam ben thirteen'i ha? geçiniz ''bunla karşılaştırma adamlar yaptıklarını yaptılar rerörö'' muhabbetlerini. neyin ne olduğunun bende farkındayım moruk rahad ol.

bir de david ellefson a değineyim. albümde en beğendiğim performans kendisine ait. çok güzel bas çalıyor bu adam çok beğeniyorum kendisini. şimdi ''cris broderick nerde lan it'' diyeceksiniz. tamam kendisi dünya üzerindeki sayılı gitaristlerdendir inkar eden yok ama şarkı aralarında zırt pırt attığı sololar bütünlüğü bozuyor zaman zaman. dave mustaine desen zaten bi ayağı çukurda, shawn drover ise çok geri planda kalmış gibi. öyle olunca meydan ellefson reise kalıyor. kendisi de çok güzel hakkını vermiş helal olsun.

ha bi de deadly nightshade'ın sonlarında dave mustaine scream vokal mi yapıyor yoksa bana mı öyle geldi?

tracklist i şu şekildedir
1. "Sudden Death" Dave Mustaine Mustaine 5:09
2. "Public Enemy No. 1" Mustaine, Johnny K Mustaine, Johnny K 4:15
3. "Whose Life (Is It Anyways?)" Mustaine Mustaine 3:50
4. "We the People" Mustaine, Johnny K Mustaine, Johnny K 4:33
5. "Guns, Drugs, & Money" Mustaine, Johnny K Mustaine, Johnny K 4:19
6. "Never Dead" Mustaine Mustaine 4:32
7. "New World Order" Mustaine, Nick Menza Mustaine, David Ellefson, Marty Friedman 3:56
8. "Fast Lane" Mustaine, Johnny K Mustaine, Johnny K 4:04
9. "Black Swan" Mustaine Mustaine 4:10
10. "Wrecker" Mustaine Mustaine 3:51
11. "Millennium of the Blind" Mustaine, Johnny K Mustaine, Friedman, Johnny K 4:15
12. "Deadly Nightshade" Mustaine Mustaine 4:55
13. "13" Mustaine, Johnny K Mustaine, Johnny K 5:53
countdown to extinction tadı almadım desem yalan olur.

zannımca "countdown to extinction" izlenimi uyandırabilitesi yüksek olan güzide megadeth albümüdür. teknik olarak endgameden üç-beş adım daha ötede olduğu için, "yeni dönem" megadeth inde bu izlenimi taşımaktadır.

parçalara tek tek değinmeyeceğim ancak genel olarak değerlendirmem "olmuş" tur. Tüm parçaların ötesinde daha kısa pantolonla dolaşırken abimin walkmaninde dinlediğim "new world order ı"** bu albümde patır kütür dinlemek acayip hoşuma gitmiştir. "millenium of the blind ta" sözkonusu eski günleri yâd etmenin cabası...

black swan'ı içerir eskisi kadar megadeth değil.

bayıldığım bir megadeth eseridir özellikle sözler olarak. şuraya sözleri de yazalım tam olsun.

Thirteen times I went to the well
To draw my thoughts, I'll gather and tell
Like bricks that I've laid to build my life
Those that crumbled only caused me strife

Thoughts became words, cast into the sea
But they returned, always haunting me
Like a severed arm washed up on the shore
I just don't think I can give anymore

Because I've lived, how many times do I have to die?
Because I've lived, how many lives do I have to die?

Thirteen times and it's been lucky for me
After everything, you still want me to bleed
Thirteen ways to see the devil in my eyes
Because I stood here thirteen times and I'm still alive

At thirteen I started down this path
Fueled with anger, music was my wrath
Years of clawing at scars that never healed
Drowning my mind, the thoughts are too real

Because I've lived, how many times do I have to die?
Because I've lived, how many lives do I have to die?

Thirteen times and it's been lucky for me
After everything, you still want me to bleed
Thirteen ways to see the devil in my eyes
Because I stood here thirteen times and I'm still alive

I can't get out
I can't jump out
Too much to face
I can't erase

Because I've lived, how many times do I have to die?
Because I've lived, how many lives do I have to die?

Thirteen times and it's been lucky for me
After everything, you still want me to bleed
Thirteen ways to see the devil in my eyes
Because I stood here thirteen times and I'm still alive

I can't get out
I can't jump out
Too much to face
I can't erase

Thirteen times and it's been lucky for me

Megadeth'in 13. Stüdyo albümüdur. Public Enemy no 1 ve black swan introsu akıllarda kalan parçalardır.