sözlük yazarlarının söylemek istedikleri

bazı anlarda kendimi turnusol kağıdı gibi hissediyorum.

bazen çok güçlü bi kadın olduğumu düşünüyorum.bazen de ben ne için çabalıyorum acaba diyorum işte bugün o günlerden biri.sanırım sabrım tükendi.her şeyin daha fazlasını ne aklım kaldırıyor ne de kalbim.

Ask zamani ...

i guess she is having a rough day...

bundan sonra kimseye aşık olabileceğimi sanmıyorum...
duygularımı o kadar baskıladım ki gerçekleri görmezden geldim hep.
Önemsemedim sonra da önümde aniden
beliriverdiler.
herşeye rağmen kanaatkar insanımdır ama bu yönümü sevmem.
Birşeyleri değiştirebileceğime inancım gün geçtikce azalıyor.

Ananı sikim yaşamak istemiyom offffff offfff sikeyim ben böyle işi amk ya. Bir insanın hayatta hiçbir şey mi istediği gibi gitmez.

Nazar mı değiyor noluyor bilmiyorum durup dururken moralim bozuldu. Ağlayacak bahane arıyorum şuanda resmen.

En son Ortaokulda izlediğim adını Feriha koydum u izlemeye basladım.baya sardı. Ferihanın ruh haline giriyorum falan dışarda cok ilginc. Yıllar önce izlediğimde de böyle olmuştum. Bir insanda hic mi ilerleme olmaz ya.

Ben bana yapılanları unutmadım. Bi zahmet yapanlar da unutmasın. Gün olur devran döner gibi bi hesabım yok zira Allah var problem yok. Kimsenin gözyaşı üzerine mutluluk kurulamaz. Temel su almışsa eğer; o mutluluğun daim olması gibi bir ihtimal mümkün değil olmaz. Elbet yıkılır! Neydi? "Kimsenin ahı kimse de kalmaz!" Kimseye hakkımı helal etmişliğim falan yok. Ayrıca benim ne yaparsa yapsın kimseye çiçek uzatmak gibi bir niyetim de yok. Beni ağlatanların mutlu olması gibi bir dileğim neden olsun, hemen şurada kırılmış bir kalp var, taş yok ! Hakkımı helal edip kimilerini güzel hatırlamak isterdim ama dur bakıyım kalbime; Aaaa! Malesef hiç umut yok.!!

alıntı.

Ben derim ki akıp gider zaman..

Geri alınmaz bazı şeyler.

Ömrüm,ömrüm..

Ve yanan mum biter.

Soğur cehennem bile..

Canı sıkılan başlık açıyor.

Twitterda beşinci yılımmış. Bildirim geldi. Öyle işte benim içinde sizin içinde gereksiz bir bilgi.

yalnızlığın hüznün şerrinden müzik ve hayallere sığınırım.
her gece aynı terane bu sefer yazar diye,bu sefer görür diye nerdeee.

Ölüm gerçeği burnunun dibinden 3 kere geçtikten sonra bugün yine çok yakın olmasada teğet gecti gitti bundanmi nedir pek birşeyi ciddiye almıyorum siklemiyorum olacağına varır diyorum bugün ölecekmis gibi yaşayın sözünü dahi iplemiyorum koy gotune gitsin diyorum.napsak ki.

ilaçlar deli gibi uyutuyor ve uyanınca da sersem gibi yapıyor. içmesem napıcam olmaz ki. Büyük bi bardak kahve içiyorum umarım işe yarar.

Çok korkuyorum.

Gördüm onu yine. Yanında biri vardı. Beraber gülüyorlardı. Eğleniyorlardı. Yanındaki birini o kadar kıskandım ki. Ona o derece sokulan ben olmayı istedim, onu güldüren ben olmayı istedim. Çok yalvardım tanrıya, gözüm bir saniye bile ayrılmadı ondan. Ben onu kaybetmekten korkuyorum. Hem de çok. Çünkü ben kendimi ilk defa böyle gördüm, duydum, hissettim.

Çok canım yanıyor.

Onunla her karşılaşmamız beni kahrediyor. Çünkü o, beni görmüyor. Yanımdan geçip giderken ben onun kokusunu içime çekiyorum ama o bunu bilmiyor.

Ben seni çok seviyorum, yâr.

her yönüyle yaşam standartları insanca olan avrupa mı, yoksa ite kaka giden türkiye mi deseler...
türkiye derim.

Yine içimden kopup gidenleri uğurluyorum.
Bu üzgünlüğün birçok nedeni olduğundandır ki bir neden yokmuşçasına, dünyalar kadar üzgünüm.

Üniversite arkadaşlarımı özlediğime dair bir paylaşım yaptım instagramda ve iki tane kardeşim gibi gördüğüm arkadaşımı etiketledim.

Etiketli olmayan yakın arkadaşlarımdan birisinin kocası bana trip atıyor. Neden onu da etiketlemedin siz yakın arkadaş değil miydiniz diye.

Ya kardeşim demek ki içimden gelmemiş. Onu da geçtim böyle erkeklerden nefret ediyorum ya. işsiz gerçekten bu ne.

Adam resmen gelip darlıyor beni. Çekmek zorunda mıyım ben bu tripleri.

beraberken ne kadar eğlendiysen, yalnızken o kadar özlersin...

bir güzel bahar gibi geldin ve geçtin. şimdi kim bilir kaç mevsim daha böyle bir baharı bekleyeceğiz.

Yatam, uyuyam, vizeden AA alam.

yarin sabah 25 tane kadina kim ders anlatacak allah askina.

Boşa kürek çekiyormuşum hissi hiç geçmeyecek galiba.

Hayatın çok tuhaf bi dönemindeyim. insan hep bu sefer farklı diyor ya hakikaten öyle. Bu sefer farklı acıdı canım. Aptal yerine koyulduğumu, duygularımın bi önemi olmadığını öğrendim. 3 yıllık ilişkimi -zaten karşılıklı duygular bitmişti- tamamen bitirdim, aşık olduğumu sandım, peşinden gittim, aşk varmış dediğim anda böyle tokat gibi yedim cevabı. yaptığım işten, evimden, yakın-uzak arkadaşlarımdan herkesten soğudum. Yaşadıklarımı hep eksik anlattım, ilginç şekilde kendime bile itiraf edemedim. dışarıya çizdiğim güçlü kadına inanmak istedim ama eve gelip ağladım. umrumda değil dedikçe taktım, deştim, uğraştım. Sonunu bildiğim halde üstelik. kendimden çok fazla ödün verdim. birilerinin duvarlarını yıkmak için kendimi çok sıktım. yazamadıklarım, anlatamadıklarım -çünkü biliyorum anlattığımda alacağım cevap üzülme geçer olacak- çok daha da sıkıyor beni. nereye gideceğini düşündükçe hiçbir şeyden keyif alamadığımı farkettim. böyle şeyler yaşayarak mı büyüyoruz biz şimdi? lütfen geçsin arkaya dönüp buna mı üzülmüştüm ben diyeyim.