bugün

doksanlı yılların tamagotchi'lerinin günümüz versiyonudur. 20 yıl evvel bilhassa japonlar arasında oldukça popüler olan bu oyuncaklar, bakılmakta olan canlı ölünce, toprağa gömülürlerdi. gerçekten bu şekilde sanal bebek mezarlıkları bile oluşturulmuştu. arkasında yer alan reset tuşu ile herşeye yeniden başlamak mümkünken, neden ilk ölümde oyuncağı toprağa gömerler anlam veremezdim. biraz bağlılık, biraz saplantı, biraz da bolluktan sanırım. aynı adet şu an yoktur umarım. zira bu kez gömülecek olan cihaz, akıllı telefonlar ve tabletler olur ki, bu japonlara bile ağır gelir eminim.

p.s. sabırsız kimseler için bir bug önerisi. tabletinizin ya da telefonunuzun saatini ileri alarak süreci hızlandırmanız mümkündür. ne kadar keyif alınabilir bu durumdan, size kalmış tabi.
bokun bile organlarının oldugu degisik oyun. edit: ayrıca penaltı oyunu kocaman bir faildır. yesil bölge neredeyse oraya cekmek gerekir ki bazen üstüne ceksen tutamaz fakat köseye atarsan tam bir casillas tır.
3.5 yaşındaki yeğenimin ve 22 yaşındaki kız kardeşimin vazgeçilmez oyunu. *
Bir zamanların sanal bebeğinin daha gelişmiş halidir.
Sıkmaya başlayan oyun.
kuZenimin bana atmış olduğu en büyük kazık. iş güç az gıbi bide bununla uğraşıyorum.
bir şey yedirirmiş gibi yaparken çıkardığı o "hehı hehı" sesleri güldüren android oyuncak.
sanal bebek. yedir, içir, oyun oynat.
sikimsonik bir oyun.
evlat gibi evlat. yemek yedirirsen yer yedirmezsen ille de yemek demez.
Yedikce sisen doymak nedir bilmeyen velet bu.
Yaratığı öldürmenin mümkün olmadığı uygulama. O kadar aç bıraktım namussuzu yine ölmedi. Bokun içinde yaşadı inatla. E tabi ben de sildim.
3 aydır yüzüne bakmıyorum, hâlâ ölmedi.

Öyle de dayanıklı.
Geliştirilse en iyi android oyun olabilecek düzeyde bir uygulama. Bağımlılık yaratıyor. Gelmişken bir tüyo vereyim: oyunda en kolay altın ve exp edinebileceğiniz oyun matchtap. Haydi kolay gele.
analığı da babalığı da gözünüzde bitirebilecek riskli bir android uygulaması. gereksiz sanki ama yalnız kovboylar için de birebir ha. (bkz: kendi kendime yetiyorum)
allahın belası ölmüyor da. böyle şebelek de bir şey insan üzülüyor, kıyamıyor.

edit: annem lvl'e bakıp '40 yaşında adamı sen mi doyuruyorsun bi de ' dedi. büyük tespitti şimdi.
Bıkac gün yemek yedirmeyi unutunca gözlerinin felan titrediğini gören annemin "yavrum hayvana eziyet etme yazık, Bakamıyosan bırak" dediği zamane sanal bebek.
2 defa yükleyip, ikisinde de ilgilenemediğim için üzülüp sildiğim oyun. Bir nevi sanal bebek, ama o gözleri bir bakıyor açken, doyunca seviniyor falan. Büyük sorumluluk.
bir yılbaşı donu almanın 10000 altına patladığı oyun, zikecem belasını da... baba yüreği kıyamıyor işte...
lumialara pou yerine mou adlı kardeşi gelmiştir.
bugün otobüste, yemeği ağzına sürükleyip yedirme sesini çıkardım. kimse benle ilgilenmedi.
sanal bebek bakma olayını çok seven biri olarak bu oyundan henüz bir şey anlamadım. çözdükten sonra keyifli olabilir.
tabi gerilip silinmezse.
nerede eski sanal bebekler.

edit: az önce arabada yarıştırdım arabadan uçurdum şerefsizi. sanırım artık silmeliyim. *
Yedeklemeyi unutup ro(ot)-(m) attığım telefonda oynadığım oyun.
yeni bir flappy bird vakasına neden olacağa benziyor. biz şimdiden rezervelerimizi alalım.

(bkz: değerlenecek buralar)
çok tatlı bir oyun. yalnız keşke kolları olsaydı poucağızın böyle biraz mal gibi.