bugün

cok uzun yıllardır tartıstıgımız konu.

ben hep beni sevene gidiyorum nedense.
ben yatağıma gidip uyuyorum.
kimseye gitme seven de sevilen de günü gelince 'adam' sikmeye bakıyor. kendin yoksan bir hiçsin.
Ben anketçiye gidiyorum, yazarların kötü günlerinde giydiği gömleğin rengi diye başlık açar mısın, diyorum, açarsa, bi iyileşme geliyo, bana...
Sevdiğime.

Sevmeden sevilmek yüktür; kötü günümde oraya gitmek de minnet etmektir benim için.
(bkz: ikisini de dene tarafını seç)
ikiside bana gelse daha iyi olur gibi.
Kötü günümde o benim yanıma gelsin seven de ya da sevdiğim de. Ben niye ona gidiyorum. Kimseden birşey beklemem ben.
Beni sevene giderim.
Kötü günde sevene gidilir. Kuyruk tekrar dikildiğinde sevilene. Bu hep böyledir.

Sevilen Elin oğlunda benliğini yıpratıp, tedavi olmaya sevene gidilir. Seven de genelde salak taraf olur.
Beni sevene giderim.
Bilemedim ama ikisine de gitmem galiba.
cevabı '' aileme giderim '' olan soru. çünkü çoğu insanın aksine beni anlayan, terk etmeyen, koşulsuzca seven, ihanet etmeyen onlardır. herkes kazık atıp gider, gidebilir ama onlar asla terk etmez işte.