kışın yapılan sulu-soğuk oyundur.
genellikle yaralanmalarla biten oyundur. çünkü oyuncular birbirlerinin yüzüne hatta gözüne ve kulağına isabet ettirmek için uğraşmaktadırlar. bir de içindeki taşın ebatı büyüdükçe içinden çıkılmaz bir hal almaya başlayan oyundur.
izmirde yapma fırsatı bulamadığımız, yazları su savaşıyla telafi ettiğimiz savaş türü.
bazı yaşı 20 civarı olan gençler toplanarak oynadıkları süper zevkli oyundur. fakat bunun bide farklı bir versiyonu vardır. belediye otobüslerine atmak. olay şöyle gerçekleşmektedir:
oyuncular: mahalle gençleri.. fakat bir tanesinin lakabı o.çocuğudur.*
oyun ilk otobüs camı kırıldığın da bitmektedir. kıran da oyunu kazanır ve ödül ne ise alır. neyse...
mahalle deki gençler cephaneyi hazırladıktan sonra yol boyunca dizilirler. otobüs geldiğin de atarlar falan işte birden otobüsün camından güzel bir ses çıkar. tok bir sestir o*. otobüsteki herkes yere kapaklanır tabi. sonra otobüs şöförü durup iner ve çocukları kovalamaya başlar. yorulmaya başlarlar artık. adam küfür ederek kovalar tabi ağzı yorulmuyo yaaaa.
mükemmel bir ses tonuyla "o.çocuğu dur lan" diye küfretmeye başlamasın mı... bizim o.çocuğu da kaptırmış en önde kaçıyor bu arada. gruptan birisi taner adam seni tanı sen kaçma der. çocukta geri zekalı "hassiktir" diyerek durur. neyseki aklı başına gelip "ben niye durdum lan" deyip kaçmaya devam eder.

bu otobüse atma olayı gördüğünüz gibi biraz meşakkatli bir iştir. her önüne gelenle oynayamazsınız. duyurulur....

yaşanmıştır.
adı kartopu olsa da bir süre sonra gaddar arkadaşlarınız tarafından, içinize buztopu atılan ve böylece suyu çıkan oyundur. *
haberler:
hede hödö meydanında gençler yılın ilk karının tadını çıkardılar...
(bkz: yalan)
(bkz: kartopunun içine çakıl taşı sıkıştırmak)
benim herkesi ıskaladığım ama onların beni hiç ıskalamadığı karlı kış günlerinde oynanan oyun..
genelde herhangi bir deklerasyon olmadan ilk topun yenmesiyle başlayan ve eller morarana kadar yapılan soğuk ıslak eylem.
çocukken kardan barikatlar yapmak için akşama kadar devasa kar yığınları oluşturduğumuz ve ertesi günkü 1. mahalle savaşında kar toplarının içine taş koyup kuvvetlendirdiğimiz eğlenceli ama bir o denli de tehlikeli savaştır. çocukluğum güzelmiydi vahşimiydi kendimi sorguladım şimdi. ilginç.
bir çocuğun ölümüne yol açabilecek oyun.

yok lan yok kartopu savaşı açmaz orospu çocukluğu açar.

--spoiler--
Kaza, E-5 Karayolu Sefaköy Teyfikbey Mahallesi Küçükçekmece istikametinde saat 21.00 sıralarında meydana geldi. iddiaya göre, arkadaşlarıyla kartopu oynayan 11 yaşındaki Yusuf Salih Özdağ, elindeki kartopunu arkadaşına atarken yanlışlıkla bir taksiye isabet etti. Öfkelenen taksi sürücü aracıyla ters yönde ilerleyerek, Yusuf'u kovalamaya başladı. Taksi sürücüsünden kaçan Yusuf, yan yoldan bariyerlerin üzerinden atlayarak E-5 Karayolu'na fırladı. Yolun en sol şeridine kadar koşan Yusuf, Avcılar istikametine ilerleyen ve plakası öğrenilemeyen aracın altında kaldı. Yusuf'u kovalayan taksi şoförü ve plakası henüz belirlenemeyen aracın sürücüsü olay yerinden kaçtı.
--spoiler--

amına koduğumun oğlunda ne hırs varmış lan, çocuk kaza geçirip ölmese o taksici zaten yakalayıp öldürürdü. 11 yaşında çocuk ne kadar hızlı atıp da bir araca zarar verebilir lan.
genelde üniversite öğrencilerinin gerçekleştirdiği savaştır.
Buralara asla kar yağmadıgı için yapamadığım eylem.
Kışın en eğlenceli oyunu.

Küçükken yaşadığım her şehirde kışın mutlaka kar yağardı. Pencerenin başında saatlerce durup dört gözle beklerdik yerlerde tutmasını. Sonra eldiven bere atkı ne varsa giyer hemen dışarı fırlar karla buluşmanın heyecanını yaşardık. Tanıdık tanımadık ne kadar çocuk varsa hep beraber kartopu savaşı yapardık. Ellerimiz donardı buzdan ama yinede aldırış etmezdik. Karla oynamak çok başkaydı küçükken.
şimdiyse yaşadığım şehirde kaç senedir kar yüzü görmedim. Yağsa da özlem gidersem, yine çocukluğuma dönsem keşke.
1893'te Princeton üniversitesi öğrencileri arasında çıkan kartopu savaşında yaralananlar:

görsel
görsel