kaos icinde duzen

evrenin sürekli ve sonsuz bir kaos içersinde varoluşunu sürdürdüğünü savlayan akıma göre bu kaosun sürekliliğinin sağladığı düzendir. normal olan kaosun kendisidir. *

(bkz: istanbul)*

(bkz: anarşizm)

(bkz: ordo ab chaos)

eskiden bu olaylara determinist yaklaşan pozitif bilimlerin son olarak kabul ettiği teori.bu teoriye göre allah dünyayı yarattıktan sonra bir fiske vurup bırakmamış;yanlışlıkları ve kaosun düğümlendiği noktaları çözmeye dvam etmiştir.

işte bu oluşan şeye de kaos içinde düzen deniyor.hani bir nevi "butterfly effect" yani.

asıl düzen kaosun oldugu yerdedir.bilinç olaylara stabil bir perspektif kazandırır.sosyolojiyle ilgili olanlar bilirlerki bir yapı genel hatlarıyla komplekleştikçe çözülmesi ve dağılması kolaylaşır.acemi şansı buna iyi bir örnektir.

(bkz: düzenli bir düzensizlik)
(bkz: düzmek)

anarşist mottosudur. olabiir mi böyle bir düzen bilinmez tabi ki...

mahlon b. hoagland'a göre;

"atomları bir araya getirip molekül, moleküller ekleyip zincir, zirleri düzenleyip mimari düzendeki uzun zincir, uzun zincirleri ekleyip canlı hücre yapmak, çok büyük bir örgütlenme (organizasyon ) işidir. bu iş, insanların beyinleri, elleri ve bilgisayarlarla başarabileceklerinden kat kat daha büyüktür. ama bu inanılmaz olay, her an dünyanın her yanında yaşanıyor. kuşkusuz yaşamın temelinde, canlı hücrelerin sürekli olarak yaratmaya, düzeni sağlamaya, örgütlenmeye, karmaşıklığa adanması vardır.

fizikçilerin bize bildirdiğine göre, cansız evren sürekli olarak düzenini yitiriyor. her şey milyarlarca yıllık zaman ölçeğinde karmaşaya (kaosa) doğru gidiyor. termodinamiğin ikinci yasası, entropinin (düzensizliğin fizikteki adı) evrende her yerde sürekli arttığını belirtir.

evren neden düzensizliğe yönelmektedir? bu, ilk bakışta görüldüğü kadar garip değildir. şöyle bir örnek düşünelim: sulandırılmış biraz mavi, biraz da sarı boyanız var ve bu iki boyayı aynı kaba boşalttığını; boya moleküllere, moleküllere özgü zıplamalarla, düzgün bir yeşil karışım oluşana dek hareket edeceklerdir. moleküller tümüyle rasgele düzensiz dağılmışlar, ama kendileri için olabilecek en dengeli biçimi almışlardır. eğer işlemi tersine çevirmek; düzenli, rastlantısal olmayan bir durum, yani ayrı ayrı mavi ve sarı sıvılar elde etmek isterseniz (diyelim ki altta mavi, üstte sarı olmak üzere ayırmak istiyorsunuz), sistemin karışmaya, rasgele, dengeli ve düzensiz yeşil haline varmaya yönelen, çok güçlü “isteğine karşı savaşmak zorunda kalabilirsiniz.

evrendeki bütün atomlar ve moleküller için bu böyledir. rastlantısallığın nirvanasını, tam anlamıyla düzensizliği, erişilebilecek en son dengeyi ararlar. kumdan yaptığımız kale yavaş yavaş bozulur, özelliğini yitirip dümdüz olur. yanardağlar, tekdüzeliğin dengesini aramada dünyanın gürültülü sözcüleridir. kayalar bir fark etmeden kuma; kum da denizdeki tuza dönüşülür. kaçınılmaz bir şekilde evrende her şey son dengeye doğru ilerler."

Ve evet can alıcı kısmı; "kaçınılmaz bir şekilde evrende her şey son dengeye doğru ilerler."
Kaostan doğan düzen ve o düzenin yeniden son dengeyi arayışının son noktası.