bugün

Bir şeylerin düzeleceğinden, yaşamdan umudunun kalmadığı anlamına gelir. Aynı zamanda ölüm sonrasında da bir beklentisi yoktur.

“Senin sorununu başkaları da yaşıyor” gibi söylemlerle ikna etmeye çalışmak o kişinin acısını küçümsemektir, anlaşılmadığını hissettirir. Profesyonel destek almasını sağlamak en iyi yoldur.
Yakın zamanda düşünsemde nerde yapacağıma karar vermedim. Yüksek bir yer güzel olur aslında. Epey yüksek olması lazım tabii. Hımm.
yaşamak güzeldir aklınızdan bile geçirmeyin.
geçen bir yazar bu akşam intihar edeceğim diyordu noldu ona acaba...
gereksiz düşünce. insan hayatı zaten çok kısa. az daha sabret zaten ölecen.
Allah'a inanan biri için imkansız olaydır. üstelik de anlamsızdır. çünkü hayatta bir sürü değer ve ışıltı bulabilecekken kendini karanlığa gömmek demektir. bu yüzden şükrediyor ve beklentiye girmeyip içime atmayı seçiyorum.
Kesin çözüm.
Öyle birsey yok çıkarın böyle zayıflıklari aklınızdan.
hep kafamı kurcalar. düşünür dururum ama nedense gerçekleştirme ihtimalini kendimde göremem. evet.
16 10 2014 de tamda düşündüğümü yapmış arkadaş. önünde saygıyla eğiliyorum. müthiş bir insan müthiş bir son...https://www.youtube.com/w...?v=22onTlqL09I&t=122s
arada aklıma geliyor fakat bunu kesinlikle yapmam.
insanın yaşamak için tutunabilecek geçerli bir sebep bulamayıp, en son çare başvurduğu bir veda biçimidir. Her veda gibi bu da sevenleri için acı fakat kendi için kurtuluştur. ta ki hesap yerine gelene kadar.
Eğer inançlı olmasaydım defalarca aklıma gelen olaydır. Ama canım da tatlı bir yandan. Umarim kimse bunu düşünecek ve yapacak kadar çaresiz hissetmez.
intihar etmek hakkında düşünüyorum heralde her gün ya, intihar edecek son kişiyim de etsem mesela nolurdu nasıl ederdim nasıl bi not yazardım insanlar ne düşünürdü Allah affeder miydi filan bunlari kuruyorum kafamda.
Cesurların işidir intihar etmek..
Büyük kaçış. Büyük bencillik.
Hem çok bilinçlisin hem de hiç bilinçli değilsin. Öyle bir şeyler işte. Hiç öyle bir deneyimim olmadığı için pek bir şey diyemiyorum. Olursa detaylı yazarım ama.
Suyu tutmaya çalışmaktır ama tutulmaz, yıkar geçer bentleri.
Bugün düşündüm.
O kadar çaresiz ve yalnız hissettim ki kendimi. Bugünden daha kötü bir gün yaşayamam herhalde. Yada inşallah yaşamam.
aklını yitirmeden yaptıysan ahiretin de bitti ve hepten yandın. öyle böyle yanmak değil hani.
ölmekle bayılmayı karıştırmamak lazım. bu dünyada imtihan için vardın.
seni yaratan rabbin ''kaldıramayacağından fazlasını kuluma yüklemem '' dedi. sen ne yaptın, asi geldin, kafa tuttun bu tavrınla. senin verdiğin canı sen değil ben alıyorum diyerek, senin imtihanın bana gelmez artık diyerek. kendi kendine bahaneler bularak..
ve bu seni haklı yapmazdı.
Dönüp dolaşıp düşünüp sonrada buraya geldiğim olay. Düşünüyoruz yine biseyler.

Edit: canım tatlı asla götüm yemez. Olay düşünecek kadar çaresiz hissetmek.
sabahın yedisinde bu mu aklına geldi amk? götün açıkta kalıp üşümüşsündür. zıbar yat, Bi yarım saat daha uyu, geçer.
bir kaçıştır intihar etmek. kişinin kendi isteği ile kendi yaşamına son vermesidir.

bana göre yenilmektir, kaybetmektir. ben de zaman zaman intihar etmeyi düşündüm. planladım da diyebilirim. sevdiklerimi incitmeden olması için yollar aradım. En güvendiğim trafik kazası yapmaktı, sessizce çekip gitmektir. Önce arabayı kasko yaptırdım, sonra arabaya yazılım yaptırdım. bilgisayarımı formatladım. telefonumu sıfırladım. okuduğum kitapları dağıttım. herşey tamam gibiydi. kızım ve oğlumla vedalaşmayacaktım onlar hep gelecekmişim gibi beklesinler istiyordum.

kararımı etkileyen tek şey kızım Aslı'nın bu boktan hayatta bensiz kalacağı düşüncesi idi. Onuda çözdüm gibiydi. Kardeşim can yoldaşım Soner'e emanet etmiştim. Şaşırmıştı hayırdır abi nereye gidiyorsun demişti. Daha yapacak çok işimiz var demişti. Evet çok işimiz vardı. ama ben kararlıydım. otoyolda bulunan beton dubalara çarpacaktım. başka arabadaki insanlara zarar vermemek için en iyi yol buydu. yeterinde hızlı çarparsam sonuç ölüm olurdu.

706 gün çocuklarımı göstermiyordu bu hukuk sistemi bana. masumdum ancak anlatamıyordum.

Otoyola çıktım sport modda basabildiğim kadar bastım gaz pedalına. yapamadım. bir baktım ki eşimin oğlumun kızımın yaşadığı apartmanın önündeyim. balkonda çocuklarımın kıyafetleri asılıydı. salonun ve mutfağın lambaları yanıyordu. o anda aklıma onlarıda öldürüp yok etmek geldi. koltuğumun altındaki tabancamı aldım. normalde 3 mermi olur hep. ya ıskalarsam diye düşündüm. sonra saçının telini sakladığım kızıma nasıl yaparım dedim. oğluma nasıl yaparım bunları dedim. tabancayı alnıma dayadım tetiğe basamadım. ses çıkacaktı ve eşim balkonda bakacak arabayı tanıyacaktı. ve tahmin edecekti. anıl ve aslı duyacaktı. işte orası dönüm noktasıydı hayatımın.

kendine gel dedim akif kendine gel... işte orda bütün ciddiyetim kayboldu, gözlerim doldu burnum sızladı. ağladım. ve yemin ettim. ben kazanacağım ben başaracağım diye.

Şimdi tam iki yıl geçti bu olayların üzerinden. ve dim dik ayaktayım. anıl aslı ve o. sizi asla yalnız kimsesiz bırakmayacağım.
Sonsuza kadar cehennemde kendimi tekrar tekrar öldürmek istemedim.
Bir kısım insan içinse biri veya birilerini cezalandırmak içindir. Genelde bu kısım arkalarında bir mektup bırakır... not demiyom.
güncel Önemli Başlıklar