dünyanın en iğrenç hissi

istenmediğin bir ortamda, istenmediğini çok sonra anlatmaktır mesela.
Düşman başına.

Geç kalmışlık.

Başkası adına kendin utanmak.

üstün körü gerçekler.

hayal edilen gibi olmaması ama yaşamaya çalışmak.

B*ktan hayatlarımız olduğu.

Bazıları'nın hayalimi yazdığında başlığa mutlu olmam güzel bir süre ama.

O yüzden gülümseyen bir tane atıyorum.

Bilmiyorum en iğrenç his nedir ki.

Ama 30 yaşıma kadar böyle olacağım gibi geliyor.

Ya da ameliyat ederler mi bilmem ama...

bu istemediğim durum hayat içinde sürükleniyorum hergün bunları düşünerek.

Dünyanın en zor hissi; kendini ait hissetmediğin bir yerde bulunma zorunluluğudur. -dostoyevski

Pişmanlık.

Kaybetmek.

son ses keko şarkıları dinlerken yakalanmak.
https://youtu.be/_fpH1GjrBn0?si=skCDWabFksQP1_9L

insan haber verir.

bir arkadaşınız, sevdiğiniz, değer verdiğiniz, size güvenen ve her şeyini paylaşan birinden (kadın-erkek kim olursa ve ilişkiniz ne olursa) duyacağınız "ben de seni adam bilmiştim, yazık" sözü sonrası kendinizde oluşan his.
düşünmek bile insanın tüylerini diken diken ediyor, böyle hissi yaşadığınızı düşünün.
bu hissi yaşamak, bu anı yaşamak-buna neden olmaktansa ölmek tercih edilecek durumdur.

Çaresizlik ve mecburiyet.

az uyuduğunu görüp ulan ben daha uyuyacaktim hissidir.