doğu

güneşin doğduğu yön.

maşrık, şark.

bir erkek ismi.

kardeş türküler in 1999 da çıkardığı album.

(bkz: #1699843)

nihat genç'in deyi$iyle batının asının dü$tüğü yer.

melankolinin, sırların, masalların, hüznün, susmanın, ağırlığın, çöküntünün doğduğu yer. ne yazık ki bütün arilerin yeryüzünden silinmesiyle beraber bir daha kendine gelemeyecek bir şekilde sahip olduğu o koyular giyinmiş sır küpü seyyahlarını ve daha nicelerini de yitirmiştir. anlatılacak sayfalar dolusu şey var bu konuda birikmiş, fakat el vermiyor yürek.

kudüs orada, mekke orada, kâbe orada... ne kadar insan yüzü varsa hepsinin birden yöneleceği istikamet sırrı orada...

(bkz: orient)

güzel bir Cahit külebi şiiridir.

Yüzlerce, binlerce bit vardı
Çarşaflar, giysiler üzerinde,
Kimi yayılırdı, koyun sürüsü,
Kimiyse yanaşık düzende.
işte Doğu bu. Bit, deprem ve acı.
Mutluluk dediğin, bir lavaş ekmek.
Bir avuç ateştir, umut dediğin.
Gerisi kar, çamur ve tezek.

Kara kan akar gecelerden.
Ölüm akar, çaresizlik akar.
Yalazlanan ışık, köpek sesleri,
Horoz sesleridir, toz gibi kalkar.

işte Doğu bu. Kalmışık, suskunluk ve acı.
Gül dediğin orda kır çiçeğidir,
Işkındır, çaırdır yemiş dediğin,
Ecel şerbetidir yarin elinden
içtiğin içeceğin.

işte Doğu bu. Kesilmiş koyun başı
Gibi bakar orda insan gözleri.
Sevdalar, sıcaklık, yumuşaklık
türkülerde kalmış, bin yıldan beri.