anne olmak

Ne kadar zor olduğunu yalnızca anneler anlar. Bebeğim sabah 9 a kadar uyumuyor günlerdir. Sabah uyuyoruz.

Gece altını açtığımda bir kaka yaptı koltuktan yerdeki halıya kadar sıçradı.varın siz düşünün.

Evdeki işlerimi yetiştiremiyorun. Yemek yapmak lazım , temizlik yapmam lazım. Bana çok az zaman veriyor. Daha 22 günlük. Bir süre sonra düzene girecekmişiz. Umuyorum. Sağlıklı olsun da.

Sürekli emziriyorum. Yemeklerim yarıda kalıyor. Kan ter içindeyim. Elimde tapır sulukla geziyorum. Her yerim pişik oldu: Emzirirken boynumu ve dirsegimi kapatmaktan.

Her şey bir yana Anne olmak çok güzel. Bu entryi tuvalette yazıyorum. Bebekler dünyanın en güzel varlıkları. Eve neşe getiriyorlar. Beni bu kadar zorlayan başka bir canlıya tahammül edemezdim ama mesele "o" olduğu zaman işler değişiyor. Her gün büyüdüğünü görmek ve bunun sizin sütünüz sayesinde olması tarifsiz... iyi ki anneyim.
Çok seviyorum oğlumu . Onsuz kalmayı düşünemem bile. Aklımı kaçırırım.
Annemi çok iyi anlıyorum .
Haberleri izlerken hep ağlıyorum. Eskisinden çok fazla üzülüyorum artık. Bir can'ın kıymetini öyle iyi anladım ki.