bugün

yolcu sayısının az olduğunu düşünen şöförün daha fazla yolcu almak için kurduğu özendirici cümle. daha fazla yolcuyu nereye alacağı tartışmaya açık olup henüz çözümlenememiştir.
eskiden yani daha 44, 46 gibi otobüs hatları peugeot dolmuş iken, 48 vardı. fakat seçim oldu bizim ayrıcalığımız elimizden alındı. dediler ki bundan sonra ayrıcalık hakkı 93 ündür. o gün bugün okuldan terminale gitmek ayrıcalık olmuştur.

(bkz: bursa belediyesi çalışıyor)
ilerleyelim lütfen cümlesiyle sinir katsayının tavana vurduğu ön cama yapışmış olsan da buna şükrettiğinde aklından geçen kelime grubu.
her seyehatte evet arkalar boş dütfen ilerleyelim cümlesinin kullanıldığı ayrıca her syehatte otobüsle yolcu arasında bilet kavgasının yaşandığı yol üzerinde bir durakta inmek isteyenlerin sıkışıklıktan dolayı inemediği ve bennim evim dolayısıyla her gün bindiğim otobüstür 93
üniversiteden terminale ya da terminalden üniversiteye..tıklım tıklım otobüsün içinde terlemek,aracın içindeki böcüklerle haşır neşir olmak,şöför dayıların pencerelerden bile yolcu alma isteği,eski püskü dandik O 302 lerle seyahat ayrıcalıksa evet 93 e binmek ayrıcalıktır..

edit:otobüsler yenilenmiş durumda ancak hala pencereden adam alma işi devam etmekte.
Hangi gün binerseniz binin ,saat kaç olursa olsun bu otobus fulldür.Özellikle 29 ekim,19 mayıs gibi tatil günlerinde cama yapışarak gitmeniz muhtemeldir.Hiç tanımadıgınız tiplerin konusmalarını ve ter kokuları arasında gidiceğiniz güzide bursamızın güzide terminal otobusu.
(bkz: biz insan tasiyoruz)
içine girebilen şanslı insanlar için gerçekten ayrıcalıktır. özellikle tatil öncesi ve cuma günleri 93'ün önü eski türk filmlerindeki tren garlarını andırır. bundan en çok zarar görenler ise hergün evine gitmek için 93'e binmek zorunda olanlardır. memleketlerine gidenler bu sıkıntıyı sayılı defalar yaşarken 93'ün mecburi yolcuları sürekli yaşamak durumunda kalır. öyle ki 4 sene yaşadığım bu ayrıcalıktan otobüse binemediğim bazı zamanlar farklı alternatif bularak vazgeçmek zorunda kalmışımdır. **
bavulu önden terminale götürüp, öğrenciyi kampüste bırakan antika otobüs...
sıradan bir iştir. bindim oradan biliyorum...
ayda bir kez bindiğim çileli üniversite hatlarından biridir. otobüsler yakında iflas edecek türde eskidir. ama haziran 2007 de sözleşmesi bitecek ve biz bu otobüslerden kurtulacağızdır.
93 e binen insan en asil duyguların insanıdır. 93 e binen insanın hayat felsefesi, yaşama bakışı, dünyayı gördüğü çerçeve değişir. adeta evrimleşir insan, kuş gibi olur tüy gibi hafifler, kolestrole, prostata, şekere iyi gelir, kasları gevşetir, regli düzene sokar, bünyeyi zinde ve canlı tutar, cildi güzelleştirir. binenler binmeyenleri bindirsin. 93 ü sevin.
otobüsteki tüm insanların iyice kaynaşmasını, hücrelerinin dahi birbirine geçmesini sağlayan sevgi otobüsü 93'e binmek, evet ayrıcalıktır. (bkz: sarhoş olsak ya tek vucüt olsak ya)
zeytinburnu eminönü otobüsüne binme ayrıcalığı nasıl bir ayrıcalıksa, işte öyle bir ayrıcalıktır.

- moruk 93'e bindim lan
- vay ballı exclusive ibne seni
- nolmuş fikri?
- 93'e binmiş bizimki
- hani şu zeytinburnu eminönü hattı olan?
- ta kendisi
- vay ballı pezevenk vaaay *
eskiden ben mi 93' e, 93 mü bana diye sorgulatan; şimdilerde kliması ve oturma kapasiteysiyle yeni 93 e binmek*ayrıcalıktır.
(bkz: bir gün herkes 15 dakikalığına 93 e binecek)
ali osman sönmez kampüsünden binen ve balık istifi dizilen öğrencileri gördüğümde içim cız etmişti. artık ne zaman trafik sıkışsa aklıma bu garipler gelir ve kendimi teselli ederim.
nedir bu öğrencilerin çektiği?
bursalı olan ve üni.yi burda okuyan biri olarak:
- bi bavulum bile yok ki 93 e bineyim !
yaşayamadım o ayrıcalığı...
gece binmek evet fena değildir. otobüs boştur. otomatik vites mercedes sonuçta. yine yazın da binmek ayrıcalıktır, diğer yeşil otobüslerde donarken bu mercedeslerin içerisi sımsıcaktır. ayrıca evimin önünden geçiyo gelin bi kahvemi için hacılar. *
bu ayrıcalık her zaman herkesin eline geçmez. öğrenciler için bu otobüs diyenlere sakın inanmayın zira duyan gelmiş izlenimi yaratır bindiğiniz an otobüse. özellikle bayramlar ve büyük tatillerde önce orta kapı açılır şöför büyük bir incelikle kenardaki boş koltuksuz bölüme bütün valizleri üst üste dizer ama yolcu geçmesine katiyetle müsade etmez. valizler biter koltuğuna kurulur orta kapıyı kapar, ön kapıyı açar. senin bukartın doluymuş, boşmuş, otobüse mi yetişçen, okula mı gitçen kimsenin umrunda değildir tek amaç boş koltuk kapmak ve terminale, 93te oturarak gitme şerefine nail olabilmektir. bu şansa bu sömestre tatiline çıkmadan önce erişebildiğim için kendimi gerçekten ayrıcalıklı hissediyorum.
eminönü, beyazıd ve taksim den kalkıp zeytinburnu seferini yapan otobüs yolcularının yaşadığı ayrıcalıktır, 5 yıl bu hatları kullanmış bir insan olarak diyebilirim ki inanılmaz bir deneyim, insan başkasının ensesine nefes vermemek için neler yapar adlı bir kitap bile yazdırttı.
'gençler bavullarını atıveriyor göbeğe, durakta bana kaynıyorlar şerefsizim' diye söylenen, ön saflardaki öğrencileri görünce 'her öğrenci bir değil yine de' diyen şöförlere sahiptir. ali osman sönmez kampüsünde bulunmamdan dolayı, her gn 93 yolcularını ve o kullandıkları dayanılmaz ayrılcalığı nasıl kullandıklarını tahlil edebimekteyım.
93lerin takoz döneminde geçerli iken maytap geçme anlamında sözdür.
görükle'de kalıp ilk yıl hazırlık okumak zorunda olan kişinin çok iyi anlayabileceği olay.
(bkz: ben)