sigara

insanı yavaş yavaş içine çeken tütün.

Bağımlı değilim, olduğumu da reddederim her koşulda. Etrafımda kimse içmese gidip de alıp içeyim demem asla. Bir paketi 10 günde falan bitiren bir tipim.

Ama bazen çekiyor içine. Yakası geliyor insanın. O 10 gün birkaç güne düşüyor. Evet, son zamanlarda böyle olmaya başladı. Bilmiyorum artık bir metafor gibi görmeye başladım kendisini. Hayat, ömür, insanlar falan filan.

Tiryakisi olmayacak olsam bile hayatımdan kolayca çıkabileceğini düşünmüyorum. Umarım yanılırım, yanıltılırım.