bugün

türk şair. Asıl adı Halit Özdemir Arun'dur.

(bkz: Yalnızlık Paylaşılmaz)
bütün renkler aynı hızla kirleniyordu/birinciliği beyaza verdiler

diyebilecek kadar filozof, sair, dusunce adamı.
biz seninle daha çok yazışırız
böyle birbirimizden ayrı
böyle birbirimizden uzak
(bkz: yuvarlağın köşeleri)
(#148445)
(#148215)
defalarca kendini okutan bir şiirin şairi *

seni gördüm, gördüğümü sanmayorum.
seni buldum, bulduğumu sanmayorum. seni aradım. seni düşündüm.
sen olacak mıydın. olur muydun.
seni oldursaydım sen ona uymazdın.
sen olsaydın, sen ona uymazdın.
sonunda her şey senin için oldu. sana oldu.
senden bana olan şey, senden başka her şeydi.
anladım iki sen vardın. sende iki sen vardın kendin için.
bende iki sen vardı. biri sendeki iki sen. biri bendeki sen.
ben bunu anlayabilirdim ancak. onun için düşündüm.
düşünmez olaydım. seni bulaydım.
ya da, seni bulduğumu sanaydım.
o zaman sen banaydın. ben sanaydım


ÖZDEMiR ASAF
hayran olduğum şairdir.bir kelimenin içine paragraflar sığdırır.
türkiye nin en iyi şairlerinden biri.
(bkz: lavinia)
"kendi bahçesinde dal olamayanın biri
girmiş bahçeme ağaçlık taslıyor" özlü şiirleri olan şair. zaman zaman taşlama tadında yer yer alaycı tavırlıdır. iyidir;çok iyidir. sözcük oyunlarını seven ironik, lirik şair. yuvarlağın köşeleri, dünya kaçtı gözüme, yalnızlık paylaşılmaz, kitaplarından birkaçı. ama herkesin aklına laviniagelir galiba özdemir asaf deyince.
bana şiiri sevdiren şair aynı zamanda gelmeyor gitmeyor diyerek imzasını atar duygu insanıdır kelimelerini aşk gibi karışık kullanır
ben sensiz olanlara seni aratıyorum,
ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,
seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça
kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.

unutturmayacağım, seni yaşatacağım,
kendimi çoğalttıkça seni kuşatacağım,
her zamanda, her yerde sen bende yasadıkça
sen evreninde sana seni aratacağım.

özdemir asaf*
bir zamanlar yaralanmış gölgeniz
yalnızlığa ısılanmış geliyor..
şiirlerde şarkılaşmış seslerle
duyularla durulanmış geliyor..

her uykumda uyanıyor gölgeniz,
gözlerime uzanıyor gölgeniz,
karanlıkta ışıklanmış renklerle
özlemime boyanıyor gölgeniz

özdemir asaf*

budur
sensiz de denizi seyredebiliyorum.
hem dalgaların dili seninkinden açık.
ne kadar hatırlatsan kendini boş.
sensiz de seni sevebiliyorum.

hep boş konuşurduk hatırlar mısın, bula bula,
karşılaştığımız zamanlarda.
sen, sevgiden şımaran çocuk,
ben şaşıran budala.

özdemir asaf*

budur
edebiyat derslerinin hayatta kara bir leke olmasına neden olan şairdir. unutulmalıdır. ismi geçerse kulaklar tıkanmalıdır, ismini kullananla sözlü tartışmaya girilmelidir.
Seni Saklayacağım

Seni saklayacağım inan
Yazdıklarımda, çizdiklerimde
Şarkılarımda, sözlerimde.

Sen kalacaksın kimse bilmeyecek
Ve kimseler görmeyecek seni,
Yaşayacaksın gözlerimde.

Sen göreceksin duyacaksın
Parıldayan bir sevi sıcaklığı,
Uyuyacak, uyanacaksın.

Bakacaksın, benzemiyor
Gelen günler geçenlere,
Dalacaksın.

Bir seviyi anlamak
Bir yaşam harcamaktır,
Harcayacaksın.

Seni yaşayacağım, anlatılmaz,
Yaşayacağım gözlerimde;
Gözlerimde saklayacağım.

Bir gün, tam anlatmaya...
Bakacaksın,
Gözlerimi kapayacağım...
Anlayacaksın.
(bkz: aldanı aldatı)
kelimelerle oynayan şair.
kitaplarını yolculuğa çıkarken evde bırakamadığım insan..

Gülüş bir yanaşımdır bir öbür kişiye;
Birden iki kişiyi döndürür bir kişiye..
Anılarından kale yapıp sığınsa bile,
Yetmez yalnız başına bir ömür bir kişiye..

der ne de güzel der..
Yalnız kaldınız sanırsınız,
biliyorum.
yalnız bırakılmıssınız,
bılıyorum.
otesı yok.

otesı var;
yalnızlık
muzıgın bıle senı dınlemesıdır.
yalnızlık
ınsanın kendıne mektup yazması
ve donup donup okuması
yalnızlıgın da otesıdır.
zamirleri en iyi şekilde kullanan şair.
bana senin için
o mu, diye sordular.
o değil, dedim onlara
anladılar...
benden sonra mutluluk adlı kitabından rastgele bir sayfa açarak okuduğum bir şiiri:(ki kendisi adsız şiiirlerinden biridir)
iki olay var ki
doğum ve ölüm
insan en önemlilerini görmedi
insan ikisini de görmedi
kendisininkini.
Eserleri:

Şiir:
Dünya kaçtı gözümden (1955)
Sen sen sen (1956)
Bir kapı önünde (1957)
Yumuşaklıklar değil (1962)
Nasılsın (1970)
Çiçekleri yemeyin (1975)
Yalnızlık paylaşılmaz (1978)
Benden sonra mutluluk (1984) *

Etika:
Yuvarlağın köşeleri (1961)
" " -2 (1986)

Öykü:
Dün yağmur yağacak (1987) *

Çeviri:
Reading Zindanı Balladı / Oscar Wilde (1968)