depresyon

depresyon evet çağımızın hastalığı ama önce sebebini düşünmeyi daha uygun görüyorum.çağımız şartlarına bakarsak eski çağlara göre herşey daha kolay.çocuklar doğar doğmaz bilgisayarla tanışıyor.istedikleri herşey ama herşey önlerine sunuluyor.gençlik dönemlerini de bi elleri yağda bi elleri balda geçiriyorlar ama bu mutlu olmalarına yetmiyor.mutlu etsin diye bide sevgili buluyolar kendilerine.ancak bu da mutluluga erdirmiyor.NEDEN? çünki kendi iç dünyasında mutlu olmayan bi başkasını da mutlu edemiyor ve bir ilişki mutlu edilmek -SALT MUTLU EDiLMEK- amaçlı kurulduğunda bi işe yaramıyor.

depresyonun asıl sebebi ise insanın rabbine uzak kalması bi başka deyişle kendine uzak kalması.ki insan kendini bulsa rabbini bulacak zaten.

ruhun güzelliklerini unutuyor insan.kendi vasıflarını unutuyor sevmeyi unutuyor kanaat etmeyi unutuyor hep daha fazlasını istiyor ve sonu gelmiyor bu istemelerin.sonu depresyon olarak geliyor.

özellikle gençlerde görülmesi beni üzüyor.hayatın yaşanacak onca güzelliği varken onca mutluluğu ve onca acısı varken -ki acı çekmek de güzeldir,kemale erdirir acı,yaktıkça arındırır, öğretir olgunlaştırır- hiçbirşeyden zevk alamaz hale gelmeyi anlayamıyorum.