insanların hatalarını hoş görmemek

hoşgörü her ne kadar iyi niyetli ve anlayışlı olmayı içinde barındırsa da, derinlerinde kibir saklıdır aslında. kendinde başkalarının davranışlarını değerlendirme yetkisini görmek üstünlük algısının sonucudur. zarar vermeyen hataları ele alırsak onları hoş görme gerekliliği, 'hoş' olmadıklarını ama anlayışla karşılama gerektiği düşüncesinden ortaya çıkar. burada tezatlık şu ki; insanca olan hatalar zaten "hoştur" ve insanı insan yapan bir gerçek olarak başkalarının hoşgörü ölçeğine giremez.