Hayata çok geç atıldım, bu süreçte gelecek kaygısını çok yoğun yaşadım...

Kafamın içerisinde hep sorular vardı
Okul nasıl bitecekti?
Düzgün bir iş bulabilecek miydim?
Geleceğe karşı bir kaygı vardı içimde... O anlarda canımı çok sıktım, karamsarlaştım, bu düşünceler beni çok etkiledi ve geriye doğru itmeye başladı.
Şimdi ise okulum bitti, bir iş sahibi oldum. Bazen " diğer insanlar " gibi olmak gerekiyor. Umursamaz, anı anda yaşayan. Çünkü herşey yerinde ve zamanında güzel. Siz siz olun kendinizi fazla sıkmayın , bazı şeyler kötü gitse dahi işler çıkmaz bir hal almaya başlasa dahi kendinize iyi davranın yoksa mental anlamda çok yorgun oluyorsunuz.

Evde benimle yaşayan (2) patili dostlarım var. Bana bu kadar iyi gelebileceklerini tahmin etseydim daha önceden sahiplenirdim.
Mutlaka sizlerde sahiplenin (lütfen para ile satın almayın ve dışarıda gerçek bir yuvaya, sevgiye ihtiyaç duyan dostlarımızı sahiplenin)

Bir durumda başarısız olsanız bile pes etmeyin. Deneyin, o durumu başarılı bir hale getirmek için çabalayın. Çabalayın çünkü sonuç olumsuz olsa dahi " en azından ben elimden geleni yapabildim " diyebilmenin iç rahatlığını yaşayın.

Kendinize;
" Ben çok şanssızım "
" Hep beni bulur "
" Çirkinim/Yakışıklı değilim "
Vb Tarzında etiketler basmayın.
Dünya bu etiketlere yaşamak için çok kısa.

Biraz kötü hissediyordum bu aralar kendimi, sanırım evdekilere yansıtmışım...
Az önce babam şöyle bir link attı bana

https://youtube.com/shorts/k0ILWxooIgY?feature=share

itifraf ediyorumm, duygulandım sadece ben bu adamı çok seviyorum (:

görsel

En azından seni yalnızca sözlükteki kadınlar sevmiyor... Evrendeki kadınların ise bana karşı alerjisi var, haline şükür et dostum (:

Araçtan pahalı ses sistemleri vardır, olmazsa olmazları deli mavi sis farlarıdır. Aman dikkat bir dişi ile göz temasında bulunurlarsa" wututu yap yiğidim tüm kızlar senindir " felsefesini kullanırlar. Egzoz patlatıp lastik yakmak onlar icin bir antidepresandır.

Bazı insanları, hayatımızın ilk sıralarına oturtup onlara karşı olan beklentilerimizi yükseltmemiz. Bu fark edilince kendinize zarar verdiğinizi görüyorsunuz.

Kim olursa olsun " Belki ilerde düzelir " bakış açısıyla yaklaşmanın yanlış olduğu gerçeği.

Sizi sevmeyen ve size karşı his beslemeyen bireyi hayatınızda tutmanızın zaman kaybı olması.

ipler senin elinde olabilir ama uçurtman tellere takılmış.

Benim kedim yatağına fıkfık yapıyor o da sayılır mı?

Geceye egzozundan dolayı trafik cezası yiyen tofascilar gibi devam ediyorum.

Anksiyete ile harmanlanmaması gereken bir alışkanlık.

insanların dünyayı yaşanamaz bir hale getiriyor olması ve bunun sebepleri.

Sanırım neresi olursa olsun kendimi bir yerlere aitmiş gibi hissetmeyeceğim ancak gözlerimi kapadığım zaman bir deniz kenarinda olduğumu düşünüyorum, hava hafif hafif esiyor, kulağımda dalga sesleri...

Bir sürü üzüntülere ve zorluklara rağmen ' Başardım ' diyebilmek.

Edit : Başaramadım arkadaşlar. Ancak...
En azından elimden geleni yapabildim diyebilmenin ic rahatlığını yaşıyorum.