şu an ne düşünüyorsun

bir sey dusunuyorum ama soyleyemem. baska seylerden konusalim.

Kanıma dokunuyor.
En zor zamanımızda dahi Kıbrıs'a çıkan bu devletin itibarının ABD'ye gereken yanıtın verilmyerek düşürülmesi zoruma gidiyor. Kendi vatandaşı figanı gam içindeyken araplara gönderilen yardımlar zoruma gidiyor. Sözde ermeni soykırımına sizler camilere insanları doldurup yaktınız diye cevap verilememesi zoruma gidiyor.
Türk'üm demenin ırkçılık olarak görülmesi ve elden geldiğince kaldırılmaya çalışılması kanıma dokunuyor.

Doğru düşünmemi etkileyen şeyler neler? Neden her şeyi berbat ediyorum? Yeterince olgun değil miyim? Neden güzel yaşayamıyorum? Zayıf bir kişiliğe mi sahibim? Zihnim bu kadar depresifken o felsefi kitapları nasıl okuyacağım? başarısız mı olacağım? Depresyonum mu nüksediyor? Psikiyatriste mi gitsem?

Hiçbir şey. Sadece korkuyorum bu hayattan.

Keşke çok rahatsız olduğum günler bilincimi kapatabilsem. Acı ve rahatsızlık geçince uyanabilsem.

keşke düşündüğüm yanımda olsa.

Düşünmek istemiyorum. Çok düşündüğümü düşünüyorum. Hepsi ondan oluyor.

Geçmişimi, geleceğimi. Beni bu boktan hale sokan gahpeleri. Nasıl bu halimden kurtulabileceğimi.

Sebze köftesi yaptım fırında pişiyor. Yanında kola mı içsem kavun mu yesem?

Güya bu akşam için bir arkadaşla sözleşmiştik ama bu saat oldu ses yok. Sanırım ekildim.

bir yazsa varya dünyanın en mutlu adamı olurum. biliyorum başka biri yok o da yalnız. gel dese varya istediği zaman istediği yere dünyanın öbür ucuna koşa koşa gelirim. sorun ne ise o sorunu çözmek için yardımcı olurum. ailesi ile tanışırım. babasının elini öperim. bana anlatmadığı bir takım sorunları var biliyorum ama el birliği ile üstesinden geliriz. maddi manevi her konuda yardım ederim. ben bu dünyada bir tek onu sevdim. her şeyi yaparım onun için.

aklımda var bir şeyler bakalım.

bir an evvel eve gidip uyumaktan başka hiçbir şey düşünmüyorum.

ne kadar değiştiğimi.. sanırım şu son iki ayda tanıyamadığım birine dönüştüm, kendimi tanıyamıyorum. bugün bunu çok düşündüm, beni ne bu kadar değiştirebildi? son bir yılımı düşündüm. ne kadar olmamam gereken biri olduğumu düşündüm.. aslında iyi ki değişmişim. eskisi gibi bazı şeylere hevesim olmasa da, yorulsam da iyi ki değişmişim. bazen acımasız biri olmak gerekiyor sanırım. çünkü bazı şeylere karşı kim ne derse desin acımasız ve umursamaz olduğunda mutlu oluyor insan. ben de bunu gördüm. eskisinden daha dürüstüm mesela, çünkü tem tersi olmamın hiçbir faydası yoktu bana. bu yüzden bunu değiştirdim, iyi ki de değiştirmişim. eskisinden daha güçlüyüm ben. kendi kendime yetebilmeyi öğrendim, mutlu olmak için sadece kendime ihtiyacımın olduğunu öğrendim. unutmayı da öğrendim. beni üzen şeyleri silebiliyorum, bunlara bağımlı değilim tam anlamıyla özgürüm artık. eskiye göre daha mantıklıyım, yapmam gerekenlerin daha çok farkındayım..

yalnız fena duygusala bağlamışım ahasdjakdhk

Karnıyarık pilav yoğurt salata cheesecake.

Bir arkadaşın bileklerini kestiğini ve yoğun bakımda olduğunu duydum. Arkadaşım ağlayarak anlattı. Çok naif biriymiş nasıl intihar edebilir diye ağladı. Daha 17 yaşındaymış. Arkadaşım rüyasında babasının onu uçurumdan attığını görmüş. Kız Gece 4'te arkadaşımı aramış ve intihar etmiş. Acaba telefonu boşvermeseydi ve açsaydı şimdi neler olurdu. acaba başka kimleri aradı. Ne konuştu. Ne düşündü. kimse mi psikolojik problemini fark etmedi.

Yine kırgınlıklarımı ve öfkemi sözlüğe yazmayı düşünüyordum ama şimdi bir süreliğine gitmeyi düşünüyorum. Kankilerim yazarsa diye not düşüyorum. Sevgiler...

kızları hoşlandığım 3 kızdan hangisini seçsem hepsine mi mavi boncuk dağıtsam. kafam da deli sorular.

bitci'de dogeleri satıp ltc mi alsam acaba düşünüyorum. bakalım, daha karar vermedim.

Uzun zamandır birine sarılıp ağlamanın ihtiyacını hissediyorum.

sanırım öyle bir sürece girdim ki önümüzdeki aylarda dünya benim için ya cennet olacak ya cehennem.

Boynum tutulur mu? Kuaför de ombre yaptırıyorum da paketlendim bekliyorum. Boynum tutulacak gibi. Bayram hazırlığı.. öte yandan oğlumu düşünüyorum dişi ağrıyor. şarjım da çok az kaldı.

hass şarjım bitmek üzere.

iftarda güzel bişey olsa en azından kuru fasulyeden gına geldi.

Zaman nasıl göreceli iftar çok çabuk geliyor

oof ya 20 sekme açtık kapatmak zor oluyor.

Üniversite sınavına çalışmadım hiç
2022 de bomba gibiydim.
2023 de saldım iyice.

Boynum tutulmadı bugün sanırım.

Nisan ayını boşa harcıyorum.
Önceki senelerdeki gibi.

Ne düşünebileceğimi düşünüyordum.
Geçti gitti...
Şu anda kalmak çok zor...
Zamanın şimdi "şu an" olmadığı bir zaman dilimi yoktur.
Yaşam şimdidir.
Yaşamın şimdi olmadığı bir an asla olmamıştır ve olmayacaktır.
Bunu en iyi çocuklar bilir.
Saatleri öğrettiğim ;
Bir çocuğa saat kaç diye sormuştum.

Söyleyemem demişti.

Saatin kaç olduğunu biliyorsun neden söyleyemiyorsun dedim.

Yelkovanı göstererek; durmadan hareket ediyor dedi ....

Bi Dursa söylerim demişti.

Bende o zaman " şimdi" dediğimde durduğu yeri aklında tut ve söyle dedim...

Tamam dedi...

Söyledi ama yanlış söyledi *
Saatleri öğrenememiş...

Tekrar öğretmeye başladım * ....

Kardeşime ekonomik biçimde yaşamayı nasıl öğretirim onu düşünüyorum. Kız yemek yapıyor Allah razı olsun ama, her gün o yemeğe malzeme aldırıyor. Sıkıldım.