bugün

Çöp kamyonunu ve Mitsubishi kamyoneti şeytan sanır beni çarpacak diye düşünürdüm.
Bohçacı teyzenin bohçasında kaçırdığı çocuklar var.
mutlu olacağına inanmak.
Arabada giderken ağaçların peşimizden koştuğunu düşünürdüm:).
Yav ben çocukken de saçmalıklara inanmazdım.
iyi niyetli olunca, güzelliklerin beni bulucağına inanırdım. Bu sayılır mı?
allah'ı canlı birisi sanıyordum. Tövbe haşa.
Bir tane delik var sanıyordum.
allah affetsin peygamber devesi böceğinden ötürü allah'ı kocaman bir çekirge sanıyordum.
(bkz: ay dede)
gece yastığın altına diş koyunca para gelmesi.
Diş perisi.
Allahı mevlana gibi tasvir ediyordum kafamda.
Cansız nesnelerin mesela tramvayların, arabaların vesaire ruhunun olduğunu sanırdım. Sabah kalktığımda yatağın üstünü örterdim ki üşümesin. Gerçi pedagojik formasyon alınca öğrendim ki çocuklarda belli dönemlerde animistik düşünce tarzı oluyormuş, evet.
Gündemdeki Haberler
güncel Önemli Başlıklar